هشدار

راه تاویل و باطن قرآن، برای همگان باز نیست و چون صراط مستقیمی است که از شمشیر باریک‏تر و از مو نازک‏تر است. راه باطن، از طریق ظاهر قرآن می‏گذرد و از زبان راسخان در علم و مطهرون اعتبار می‏یابد، چنان نیست که هرکس هر چه دل تنگش بخواهد بگوید و به حساب باطن و تاویل قرآن واریز کند، در جایی که به اتفاق و اجماع مسلمانان، تفسیر به رای و تحریف معنوی قرآن ممنوع است، نمی‏توان هر ادعایی را تفسیر باطن وانمود، نمود و آنچه دستاویز برخی فرقه‏ها است و به اسم اهل حق یا باطنیه یا نصیریه و... معروف است، تفسیر باطن قرآن نیست.

نمونه ‏ای از تفسیر باطن

«احسان‏»، علی‏ علیه السلام است. از ابن عباس روایت است که: اولین کسی که از زیور بهشت می‏پوشد، حضرت ابراهیم‏ علیه السلام است، به برکت مقام خلت و دوستیش. پس از او حضرت محمدصلی الله علیه وآله است. زیرا او برگزیده و صفوة‏الله است. سپس حضرت علی‏ علیه السلام است و در آیه :
ان‏الله یامر بالعدل و الاحسان (53) »

عدل رسول‏ الله ‏صلی الله علیه وآله و احسان علی‏ علیه السلام است.
و در ادامه آیه:
«والذی جاء بالصدق‏»، رسول الله است «وصدق به‏»، علی‏ علیه السلام است. (54)
علی ‏علیه السلام ‏بزرگ‏ترین آیت ‏الهی

در تفاسیر روایی در زیر برخی آیه ‏ها که از نشانه ‏ها و آیات الهی سخن رفته، مثل آیه شریفه :
«وقال الذین لایعلمون لولا یکلمناالله او تاتینا آیة کذلک قال‏الذین من قبلهم مثل قولهم تشابهت قلوبهم قد بینا الآیات لقوم یوقنون (55) »

آمده است که بزرگترین آیت الهی علی‏ علیه السلام است. و از خود حضرت علی‏ علیه السلام هم روایت‏ شده:
«مالله آیة اکبر منی‏»
برای خداوند آیتی بزرگتر از من نیست. (56)
ابن قولویه در کامل الزیارات از حضرت صادق‏علیه السلام ضمن روایتی نقل می‏کند،
چه آیتی بزرگتر از ما است؟

علی علیه السلام قرآن ناطق

کتاب شریف کافی از حضرت کاظم ‏علیه السلام روایت می‏کند که آیه 2 سوره دخان:
«حم والکتاب المبین‏»
«حم‏» حضرت محمدصلی الله علیه وآله و «الکتاب ‏المبین‏» امیرالمؤمنین‏ علیه السلام است.
در تفسیر قمی نیز زیر آیه بالا از امام باقرعلیه السلام روایت ‏شده:
«الکتاب امیرالمؤمنین‏ علیه السلام ‏است‏» (57)
«الساعة‏» علی علیه السلام است

در تفسیر قمی (ج 2، ص 112) زیر آیه 11، سوره فرقان:
«بل کذبوا بالساعة‏» آمده است، یعنی علی‏ علیه السلام را تکذیب کردند.
اگر صحت این‏گونه احادیث ثابت ‏شود می‏تواند از بابت تفسیر باطن شمرده شود.
«ماء معین‏» امام علیه السلام است

زیر آیه شریفه:
«قل ارایتم ان اصبح ماؤکم غورا فمن یاتیکم بماء معین (58) ».
اگر آب شما فرو رود، چه کسی برای شما آب گوارا می‏آورد؟

روایاتی چند رسیده است که آیه درباره حضرت مهدی‏ علیه السلام و فرو رفتن ماء معین غیبت آن حضرت است.

استاد معرفت - دام عزه- با توضیحات مناسب و نقل دو روایت «ماء معین‏» را به علم امام که همچون آب حیاتبخش است تفسیر کرده و این تفسیر را نوعی گرایش به تفسیر باطن با دلالت فحوای عام دانسته است. مضمون حدیث‏ حضرت باقرعلیه السلام در این جا چنین است:
«اذا فقدتم امامکم فلم تروه فماذا تصنعون‏»
هنگامی که دست‏ شما از دامن امامتان کوتاه شد و او را ندیدید چه می‏کنید؟
حضرت رضاعلیه السلام می‏فرماید:
«ماؤکم: ابوابکم الائمة، و الائمة: ابواب‏الله، فمن یاتیکم بماء معین، ای یاتیکم بعلم الامام‏». (59)
منظور از «ماؤکم‏» امامان، باب‏ های شمایند، و ائمه ابواب خدایند پس جمله «فمن یاتیکم بماء معین‏» یعنی چه کسی علم امام را برای شما می‏آورد. (60)

▐✿▐مولود کعبه ▐✿▐
ویژه نامه ولادت با سعادت مولای متقیان ،‌امیر مومنان،
مولی الموحدین ، اولین مقتدا و پیشوای شیعیان جهان ،
حضرت علی بن ابی طالب علیه السلام

میلاد مسعود مولود کعبه ، شیر خدا

مولای مومنان ومتقیان ، ترجمان قرآن

امیرمومنان ، کعبه دلها ، حیدر کرار

حضرت علی بن ابی طالب علیه السلام

برامام زمان عجل الله تعالی فرجه شریف

ومحبان و شيفتگان حضرتش مبارک باد

کلمه روشن آفریدگار

علی(ع) علی(ع) این است آن کلمه بزرگ اوّلین کلمه
و آخرین معمّای بزرگ خلقت آتش آتشدان وحی و درخت ها
را نگهبان و سایه ها را امیر سایه های انبان بر دوش را و خانه سنگی خداوند را مهمان.


این است آن ساعت فرخنده آن وعده بزرگ آن سه حرفِ گران راز بزرگ
شگفتان خاموشْ ستاره فروزان و در این کلمه مسطور است کلمه های
روشن آفریدگار راهنمای نیکان و عادلان

پس بنگرید آیه روشن را و خداوند بر شما آمرزش آورده است و مَبادتان
نگریستن بی دانایی که نیشخند فرشتگان سخت گِران خواهد بود

و رسول آب می گویدتان بشنوید و گوش گیرید این است سیرابی از
چشمه ازل و تنگ خواهد بودتان بی این پند چمنزار گسترده حیات.


و رسول آب چنین گفت این است آن کلمه بزرگ فرزانگی نوح را مبنا
درخت تشویش ابراهیم را تبر راز عبور موسی از نیل خشمگین کلمه
مسیح بر صلیب شانه های محمّد را میهمان طنین ناقوس اسلام.


و خداوند او را یگانه داشت و بزرگی فرمود در نهایت درجه و فرزانگی
بخشید با توانی بی حد و عدالت داد به میزان شمشیری او را دودلانه
منگرید و بی دانایی که نیشخند یتیمان سخت است

نشناسانِ غریبه و بسیار شبان خواهد گذشت بر شما و بسیار
روزان سخت و سهل سایه شمشیر عدالت بر سر و عطر رأفت
و مهر در مشام بگویید کژ مژان و تنگدلان را تا برچینند

دامن پای افزار تازه کنند به راه تماشای آن کلمه بزرگ و
بنگرند بی فریبی و دروغ که نیشخند فرشتگان بس گران می آید

بزرگ دارید این کلمه بزرگ را و سپاسدار باشید خداوندگار را
که سخت رحمت آورَد بر شما و خداوند خود نیز شگفتْ
معمّای شگفتان است شگفتِ علی(ع) این کلمه بزرگ....

محمّدرضا تقی دخت