مهریه به مالی گفته می‌شود که مرد در هنگام عقد به زن خود می‌پردازد

مهریه یا به شکل کهن‌تر آن، کابین، به مالی گفته می‌شود که مرد در هنگام وقوع عقد نکاح اسلامی به زن خود می‌پردازد یا مکلف به پرداختِ آن می‌شود.

مرد به هنگام اجرای صیغه نکاح، چیزی را به همسرش تقدیم می کند که تا نشان دهنده قصد او برای ازدواج باشد و در اصطلاح مهریه یا صداق نامیده می شود. این هدیه و بخشش که از طرف مرد انجام می شود، امروزه به هدف پایبندی به لوازم زندگی مشترک و ارتباط زناشویی یا ضامنی برای حق طلاق زن درآمده است.

در آموزه های دینی برای مهریه، مقدار معینی تعیین نشده است، بلکه این امر به توافق زن و مرد بستگی دارد. همچنین در نوع مهریه نیز محدودیتی وجود ندارد و هر چیزی که ارزش اقتصادی و اجتماعی داشته باشد، می تواند مهریه قرار گیرد؛ مانند طلا، نقره، املاک، پول های رایج، لوازم زندگی و حتی آموزش قرآن یا آموزش مهارتی ویژه. در صدر اسلام مهریه از قسمتی از اموال موجود مرد یا نزدیکان او مانند پدر مرد پرداخت می شد ولی در حال حاضر با توجه به آنچه مرد در آینده ممکن است کسب نماید یا مقداری که مرد در صورت تصمیم به طلاق به علت عدم توانایی در پرداخت مهریه نتواند زن را طلاق دهد در نظر گرفته می شود.