تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
(بسم الله الرحمن الرحیم)
خداوند در آیه 6 از سوره احزاب می‌فرماید: پیامبر نسبت به مؤمنان از خودشان سزاوارتر است و همسران او مادران آنها (مؤمنان) محسوب میشوند.
بر طبق این آیه، همسران حضرت رسول(ص) در حکم مادران مؤمنان هستند و طبیعی است که ازدواج مؤمنان با مادرشان جایز نیست. اما از جایی که اصطلاح «ام‌المؤمنین» توسط خود قرآن برای همسران پیامبر، ایجاد شده است، باید محدوده احکام تابع آن نیز توسط شارع مقدس تبیین شود. به همین خاطر؛ خداوند در آیه 53 از سوره احزاب در ضمن بیان ادب برخورد با پیامبر(ص) می‌فرماید: «. . . . امّا خداوند از (بیان) حق شرم ندارد! و هنگامی که چیزی از وسایل زندگی را (به عنوان عاریت) از آنان (همسران پیامبر) میخواهید از پشت پرده بخواهید این کار برای پاکی دل‌های شما و آنها بهتر است! و شما حق ندارید رسول خدا را آزار دهید، و نه هرگز همسران او را بعد از او به همسری خود درآورید که این کار نزد خدا بزرگ است.»
طبق نص صریح این آیه، ازدواج با همسران پیامبر، بعد از وفات ایشان جایز نیست. علت این حکم را در چند مطلب می توان یافت:
1. اگر این مسئله مجاز بود جمعی به عنوان اینکه همسر پیامبر (ص) را بعد از او در اختیار خود گرفتهاند ممکن بود این کار را وسیله سوء استفاده قرار دهند، و به این بهانه موقعیت اجتماعی برای خویش دست و پا کنند، و یا به عنوان اینکه آگاهی خاص از درون خانه پیامبر (ص) و تعلیمات و مکتب او دارند به تحریف اسلام پردازند، و یا منافقین مطالبی را از این طریق در میان مردم نشر دهند که مخالف مقام پیامبر باشد. خداوندی که بر اسرار نهان و آشکار آگاه است برای بر هم زدن این توطئه زشت یک حکم قاطع صادر فرمود و جلو این امور را به کلی گرفت، و برای تحکیم پایههای آن به همسران پیامبر (ص) لقب «ام المؤمنین» داد تا بدانند ازدواج با آنها همچون ازدواج با مادر خویش است! با توجه به آنچه گفته شد روشن میشود که چرا همسران پیامبر(ص) لازم بود از این محرومیت استقبال کنند؟
