امام حسن مجتبي عليه السلام زينت عرش الهي

سلام و درود بر دومين امام شيعيان، ‌مايه فخر و مباهات پيامبر اكرم (ص)، مولود خجسته رمضان و زينت همه خوبي ها و نيكي ها.
پيشواى دوم جهان تشيع، نخستين ميوه پيوند فرخنده على (ع) با دختر گرامى پيامبر اسلام (ص)، هم او كه جهان در نيمه ماه رمضان سال سوم هجرت در شهر مدينه از آمدنش به خود باليد.
اكنون در آستانه سالروز شهادت آن امام معصوم قرار داريم، امامي كه نه تنها از نظر علم، تقوى، زهد و عبادت، مقامى برگزيده و ممتاز داشت، بلكه از لحاظ بذل و بخشش و دستگيرى از بيچارگان و درماندگان نيز در عصر خود زبانزد خاص و عام بود.
وجود گرامى آن حضرت آرام بخش دلهاى دردمند، پناهگاه مستمندان و تهيدستان، و نقطه اميد درماندگان بود. هيچ فقيرى از در خانه آن حضرت دست خالى برنمى گشت. هيچ آزرده دلى شرح پريشانى خود را نزد آن بزرگوار بازگو نمي ‏كرد، جز آنكه مرهمى بر دل آزرده او نهاده مي ‏شد. گاه پيش از آنكه مستمندى اظهار احتياج كند و عرق شرم بريزد، احتياج او را برطرف مي ‏ساخت و اجازه نمي ‏داد رنج و مذلت سؤال را بر خود هموار سازد.