3. أَ فَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْءَانَ وَ لَوْ كاَنَ مِنْ عِندِ غَيْرِ اللَّهِ لَوَجَدُواْ فِيهِ اخْتِلَافًا كَثِيرًا
آيا در قرآن نمى انديشند؟ هر گاه از سوى ديگرى جز خدا مى بود در آن اختلافى بسيار مى يافتند.
- قرآن، دليل حقّانيت رسالت پيامبر است. «لَوْ كانَ مِنْ عِنْدِ غَيْرِ اللَّهِ ...» (نساء، 82)
4 .فَقَاتِلْ فىِ سَبِيلِ اللَّهِ لَا تُكلَّفُ إِلَّا نَفْسَكَ وَ حَرِّضِ المْؤْمِنِينَ عَسىَ اللَّهُ أَن يَكُفَّ بَأْسَ الَّذِينَ كَفَرُواْ وَ اللَّهُ أَشَدُّ بَأْسًا وَ أَشَدُّ تَنكِيلا
پس در راه خدا نبرد كن كه جز بر نفس خويش مكلف نيستى، و مؤمنان را به جنگ برانگيز. شايد خدا آسيب كافران را از شما باز دارد و خشم و عذاب خدا از هر خشم و عذاب ديگرى سختتر است.
- بايد دل به خدا بست، نه مردم. «إِلَّا نَفْسَكَ»(نساء، 84)
5. وَ إِذَا حُيِّيتُم بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّواْ بِأَحْسَنَ مِنهْا أَوْ رُدُّوهَا إِنَّ اللَّهَ كاَنَ عَلَى كُلِِِِّ شَىءٍ حَسِيبًا
چون شما را به درودى نواختند به درودى بهتر از آن يا همانند آن پاسخ گوييد. هرآينه خدا بر هر چيزى حسابگر است.
- رابطه ى عاطفى خود را نسبت به يكديگر گرمتر كنيد. «فَحَيُّوا بِأَحْسَنَ»
- پاسخ محبّتها و هدايا را نبايد تأخير انداخت. حرف فاء در كلمه «فَحَيُّوا»(نساء، 86)
6.فَإِذَا قَضَيْتُمُ الصَّلَوةَ فَاذْكُرُواْ اللَّهَ قِيَامًا وَ قُعُودًا وَ عَلىَ جُنُوبِكُمْ فَإِذَا اطْمَأْنَنتُمْ فَأَقِيمُواْ الصَّلَوةَ إِنَّ الصَّلَوةَ كاَنَتْ عَلىَ الْمُؤْمِنِينَ كِتَابًا مَّوْقُوتًا
و چون نماز را به پايان برديد خدا را ايستاده يا نشسته و يا به پهلو خوابيده ياد كنيد. و چون از دشمن ايمن گشتيد نماز را تمام ادا كنيد كه نماز بر مؤمنان در وقتهاى معين واجب گشته است.
- نماز، از واجبات قطعى الهى در همهى عصرها و براى همهى نسلهاست. «كانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ كِتاباً» (نساء، 103)
7. إِنَّا أَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقّ لِتَحْكُمَ بَينْ النَّاسِ بمِآ أَرَاكَ اللَّهُ وَ لَا تَكُن لِّلْخَائنِينَ خَصِيمًا
ما اين كتاب را به راستى بر تو نازل كرديم تا بدان سان كه خدا به تو آموخته است ميان مردم داورى كنى و به نفع خائنان به مخاصمت برمخيز.
- دفاع و حمايت از خائن ممنوع است. «وَ لا تَكُنْ لِلْخائِنِينَ خَصِيماً» (نساء، 105)
8.وَ مَن يَعْمَلْ سُوءًا أَوْ يَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ يَسْتَغْفِرِ اللَّهَ يَجِدِ اللَّهَ غَفُورًا رَّحِيما
و هركه كارى ناپسند كند يا به خود ستم روا دارد، آنگاه ازخدا آمرزش خواهد، خدارا آمرزنده ومهربان خواهد يافت.
- ميان استغفار بنده و مغفرت الهى، فاصله اى نيست. «يَسْتَغْفِرِ اللَّهَ يَجِدِ اللَّهَ غَفُوراً»
- خداوند نه تنها بدى ها را مى بخشد، بلكه مهربان هم هست. «غَفُوراً رَحِيماً»( نساء، 110)
9.وَ إِن يَتَفَرَّقَا يُغْنِ اللَّهُ كُلاًّ مِّن سَعَتِهِ وَ كاَنَ اللَّهُ وَاسِعًا حَكِيمًا
و اگر آن دو از يكديگر جدا شوند خدا هر دو را به كمال فضل خويش بىنياز سازد كه خدا گشايشدهنده و حكيم است.
- با پيدايش گره در زندگى، نبايد مأيوس شد. بلكه مسير را بايد عوض كرد. «وَ إِنْ يَتَفَرَّقا يُغْنِ اللَّهُ ...»(نساء، 130)
10.مَّن كاَنَ يُرِيدُ ثَوَابَ الدُّنْيَا فَعِندَ اللَّهِ ثَوَابُ الدُّنْيَا وَ الاَخِرَةِ وَ كاَنَ اللَّهُ سَمِيعَا بَصِيرًا
هر كس پاداش دنيا را بخواهد، پس (بداند كه) پاداش دنيا و آخرت نزد خداست و خداوند همواره شنواى بيناست.
- مؤمنانى كه از خداوند، هم دنيا و هم آخرت را طلب كنند برنده اند. «فَعِنْدَ اللَّهِ ثَوابُ الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ» نساء، 134
سـوال: تکــالیف دیـن برچــه اسـاسی است؟
نظرات شما عزیزان: