غنا و موسیقی از این دایره جدا نیست، و حتی در عصر ائمه علیهم السلام احادیثی جعل نموده اند تا این معصیت ترویج یابد، توجه کنید.
«عبد العلی» می گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم: برخی خیال می کنند رسول خدا ترانه «جئناکمْ جئناکم حیونا حیونا نحیکم»، را جایز شمرده است، امام صادق علیه السلام در پاسخ وی می فرمایند: آنها دروغ گفتند.
«کذَّبُوا»
و سپس آیاتی در مذمت غنا تلاوت فرمود.[1]
«یونس» از اصحاب امام هشتم می گوید: از امام رضا علیه السلام پرسیدم: عباسی می گوید شما غنا را جایز شمرده اید؟
امام در پاسخ وی می فرمایند:
«کذَّبَ الزِّنْدیقُ ما هکذا قُلْتُ لَهُ، سَألَنی عَنِ الغِناءِ، فَقُلْتُ انّ رَجُلًا اتی ابا جَعْفَرٍ فَسَألَهُ عَنِ الْغِناءِ فَقال: یا فُلانُ اذا مَیزَ اللَّهُ بَینَ الْحَقِّ وَ الْباطِلِ فَاینَ یکونُ الغِناءُ؟ قالَ مَعَ الْباطِلِ، فَقال: قَدْ حَکمْتَ»[2]
کافر دروغ گفته، من چنین نگفتم، او از غنا پرسید، من گفتم: کسی نزد امام باقر علیه السلام آمد و از وی همین مسأله را پرسش نمود، حضرت فرمود: اگر خداوند بین حقّ و باطل جدائی اندازد، غنا با کدامیک خواهد بود؟ سائل گفت: با باطل خواهد بود، امام فرمود: جواب مطابق حکمت دادی.
2- حکم تعلیم غنا
تعلیم و ترویج هر فعل حرامی معصیت می باشد و تعلیم غنا نیز از این قانون کلی مستثنی نیست.
قال الصادق علیه السلام:
«لایحِلُّ بَیعُ الْغِناءِ وَ لا شِرائُهُ، وَ اسْتماعُهُ نِفاقٌ وَ تَعَلُّمُهُ کفْرٌ»[3]
خرید و فروش ترانه(کنیزی که ترانه خواند) حرام و شنیدن ترانه نفاق و یاد دادن آن کفر است.
3- حرمت اجرت ترانه خوانها
اعطا و مزد و اجرت به زن و مرد ترانه خوان حرام می باشد و استفاده از آن اجرت برای آنان و غیر آنها نیز حرام است.
قال الصادق علیه السلام:
«المُغَنِیةُ مَلْعُونَةٌ، مَلْعُونٌ مَنْ اکلَ کسْبَها»[4]
ترانه خوان مورد لعن بوده و آنکه از اجرت کسب وی بخورد مطرود رحمت الهی است.
صدوق رحمة اللَّه علیه در من لایحضره الفقیه آورده است:
«اجْرُ الْمُغَنِّی وَ الْمَغَنِیةُ سُحْتٌ»[5]
اجرت و مزد مرد و زن ترانه خوان باطل و حرام است.
4- غنا در عروسی
غنا در مجلس عروسی با حفظ شئونات دیگر اسلام چون عدم اختلاط مرد و زن، عدم استماع مردان، استفاده نکردن از آلات موسیقی، دروغ و افتراء در اشعار، پرهیز از صدابرداری و فیلم برداری برای استماع و رویت نامحرم، مشروع می باشد واحادیثی نیز بر حلیت آن و استثناء این قسم از غنای حرام وارد شده است.
قال الصادق علیه السلام:
«اجْرُ الْمُغَنِیةِ الَّتی تَزِفُّ الْعَرائِسَ لَیسَ بِهِ بَأسٌ»[6]
اجرت خواننده ای که در مجالس عروسی می خواند( با حفظ شروط برگرفته از روایات دیگر) اشکالی ندارد. ولی بهرحال به واسطه مخالفت برخی فقهاء در جواز غنا مجالس عروسی و بیان دلیل ها قابل توجّه، احتیاط در این زمینه برای کسانی که می خواهند خود را از شبهات بازدارند، قابل سفارش است.
5- پیشگوئی آخرالزمان
متأسفانه بسیاری از معاصی و از جمله غنا و موسیقی به صورتی گسترده در جامعه منتشر گشته است و با تأسف بیشتر، توجیهات واهی و سست برخی بدون توجه به عواقب مخرّب آن، موجب ترویج هرچه بیشتر آن شده است.
شیرینی تمام برنامه های صدا و سیمای کشورهای اسلامی موسیقی و ترانه است به طوری که گوئی امروزه این دو بدون آنها نمی توانند حیات داشته باشند. و البته اینها همه سند صداقت و حقانیت سخنان پیامبر مکرم صلی الله علیه و آله در بیان پیشگوئی آینده می باشد.
قال رسول اللَّه صلی الله علیه و آله:
«یظْهَرُ فی امَّتی الْخَسْفُ وَ الْقَذْفُ، قالُوا: مَتی ذلِک؟ قال: اذا ظَهَرَتِ الْمَعازِفُ وَ القَیناتُ وَ شُرْبُ الْخُمُورِ»[7]
در امت من فرو رفتن در زمین و سنگ باران ظاهر می گردد، اصحاب عرض کردند: چه وقتی محقق می شود؟ حضرت فرمودند: وقتی آلات موسیقی و زنان خواننده آشکار و مشروبات نوشیده شود.
آن وجود نازنین صلی الله علیه و آله در مورد شیوه قرائت قرآن فرموده است: زمانه ای می رسد که قرآن را به شیوه غنا می خوانند:
«اقْرَئُوا الْقُرْآنَ بِالْحانِ الْعَرَبِ وَ اصْواتِهُا، وَ ایاکمْ وَ لُحُونَ اهْلِ الْفِسْقِ وَ اهْلِ الْکبائِرِ، فَانَّهُ سَیجی ءُ مِنْ بَعْدی اقْوامٌ یرَجِّعُونَ الْقُرْآنَ تَرْجیعَ الْغِناءِ وَ النَّوحِ الرَّهْبانِیةِ، لا یجُوزُ تَراقِیهُمْ، قُلُوبُهُمْ مَقْلُوبَةٌ وَ قُلُوبُ مَنْ یعْجِبُهُ شَأنُهُمْ»[8]
قرآن را با لحن و صوت عربی بخوانید، و از لحن اهل گناه و کبائر بپرهیزید. زیرا بعد از من قومی می آیند که آن را چون ترانه و صدای زنان نوحه گر و رهبانان در گلو می چرخانند، قرآن از حلقوم آنان فراتر نرفته و قلوب آنها و هرکسی که کارشان را می پسندد و عملشان او را شگفت زده می کند، واژگون است.
6- پاداش ترک
خداوند سبحان برای کسی که از لذّت استماع غنا چشم بپوشد و آن را برای خدا و فقط برای او و اطاعت امرش ترک گوید نعمتی چنین در نظر گرفته است.
«یاسر» خادم امام رضا علیه السلام از آن حضرت نقل می کند:
«مَنْ نَزَّهَ نَفْسَهُ عَنِ الْغِناءِ فَانَّ فِی الجَنَّةِ شَجَرَةً یأمُرُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ الرِّیاحَ انْ تُحَرِّکها، فَیسْمَعُ مِنْها صَوْتاً لَمْ یسْمَعْ مِثْلَهُ، وَ مَنْ لَمْ یتَنَزَّهْ عَنْهُ لَمْ یسْمَعْهُ»[9]
کسی که از شنیدن ترانه بپرهیزد، در بهشت درختی است که خدای عزّ و جّل به باد امر می کند تا آن را حرکت دهد، پس آن شخص از درخت صدائی می شنود که تاکنون نشنیده است. و البته کسی که خود را در دنیا از صدای حرام باز ندارد، در بهشت آن صدا را نمی شنود.
---------------------------------------
پی نوشت ها
[1] وسايل الشيعه- جلد 12- صفحه 228.
[2] وسايل الشيعه- جلد 12- 227.
[3] مستدرك الوسايل- جلد 13- صفحه 221.
[4] فروع كافى- جلد 5- صفحه 120.
[5] وسايل الشيعه- جلد 12- صفحه 228.
[6] فروع كافى- جلد 5- صفحه 120.
[7] وسايل الشيعه- جلد 12- صفحه 231.
[8] وسايل الشيعه- جلد 4- صفحه 858.
[9] وسايل الشيعه- جلد 12- صفحه 236.
منبع:
کتاب اخلاق در قرآن و سنت حاوی یکصد مبحث اخلاقی
نظرات شما عزیزان: