عبدالصمد میرزا ملقب به عِزّالدوله، در سال ۱۲۲۴ هـ. ش در تهران متولد شد. او چهارمین پسر محمدشاه قاجار بود.

عبدالصمد میرزا ملقب به عِزّالدوله، در سال ۱۲۲۴ هـ. ش در تهران متولد شد. او چهارمین پسر محمدشاه قاجار بود. عبدالصمد به دلیل حرف شنوی و البته، علاقه نداشتن به کسب قدرت، مورد توجه ناصرالدین شاه بود و به حکومت قزوین منصوب شد و تا سال ۱۲۷۱ در همان‌جا ماند و بعدها، حکومت همدان، زنجان، ملایر و تویسرکان را تجربه کرد و در سفر اول ناصرالدین‌شاه به فرنگ، با او همراه شد.

عبدالصمد به تاریخ علاقه فراوانی داشت. او با دختر اعتضادالسلطنه، پنجاه و چهارمین پسر فتحعلی‌شاه قاجار ازدواج کرد. عبدالصمد، مدتی ایلخانی ایل قاجار را برعهده داشت، اما به دلیل نداشتن حوصله، بی‌خیال این کار شد. او ترجیح می‌داد اوقاتش را در باغ فردوس، جایی در غرب تهران قدیم، بگذراند و کتاب بخواند.

با مرگ ناصرالدین‌شاه، سکه عبدالصمدمیرزا هم از اعتبار افتاد و او هم رفت وردست صد‌ها شازده قجری که فقط از حکومت مواجب می‌گرفتند تا دهانشان را ببندند. وی پس از اجباری شدن نام خانوادگی، به دلیل وابستگی خانواده مادرش به ایل ترکمن سالور، نام خانوادگی سالور را برگزید و عملاً، نسب قاجاری‌اش بر افراد ناآشنا، مکتوم ماند. عبدالصمدمیرزا، در دارالفنون تحصیل کرده و زبان فرانسه آموخته بود.

در تصویر امروز، او را در کنار ناصرالدین‌شاه می‌بینید؛ عبدالصمدمیرزا در میان برادرانش، از همه کوتاه‌قدتر بود. وی در سال ۱۳۰۸ هـ. ش درگذشت و سقوط قاجاریه را به چشم دید.

روزنامه خراسان