تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
2-خدا دهها بار خود را با واژه رب کنار پیامبر اکرم میگذارد :
کل هستی یک «رَبّ» خرجش شده است. قرآن می‌گوید:
«رَبِّ الْمَشارِقِ وَ الْمَغارِب» (معارج/40)
چون هر لحظه یک گوشه مشرق است و یک گوشه مغرب. تمام مشارق و مغارب را خدا یک رب خرجش کرده است.
یک آیه دیگر، «رَبُّ الْمَشْرِقَیْنِ وَ رَبُّ الْمَغْرِبَیْنِ» (الرحمن/17)
آیه‌ی دیگر داریم «رَبُّ کُلِّ شَیْءٍ» (انعام/164)
در برخی دو بار رب داریم، در برخی چهار بار رب داریم، بالاترینش یکی از «رب»ها است که خدا شانزده بار گفته است.
اما به شخص پیغمبر که رسیده 248 بار می‌گوید: «ربک».
یعنی کل مشرق و مغرب یک «رَبّ» خرجش شده است. مشرقین و مغربین یک رَب، «رَبُّ کُلِّ شَیْءٍ» یک رَبّ، اما به شخص پیغمبر که می‌رسد، بیش از 240 بار می‌گوید: «رَبُّک» من پروردگار تو هستم. این خیلی مهم است.
3- اعضاء جسمانی رسول اکرم در قرآن نام برده شده است :
هیچ پیغمبری عضوش در قرآن نیامده است. پیغمبر ما عضو، عضوش در قرآن آمده است.
«أَقِمْ وَجْهَکَ» (یونس/105) «وجه» یعنی صورت
«لا تَمُدَّنَّ عَیْنَیْک» (حجر/88) عَینَین، یعنی چشم
«بِلِسانِک» (مریم/97) یعنی زبان تو
«عُنُقِک» (اسراء/29)، یعنی گردن تو
«یَدَک»، یعنی دست تو
«صَدْرَکَ» (شرح/1)، یعنی سینه تو
«الَّذِى أَنقَضَ ظَهْرَکَ» (شرح/3)،
«ثِیابَک» (مدثر/4) لباس،
«قَرْیَتِک» (محمد/13)،
«نساءکَ»، «بَناتِک» (احزاب/59) راجع به هیچ پیغمبری این رقمی...
ببین یک وقت آدم می‌گوید: قربان شما، یکوقت می‌گوید: قربان چشم‌هایت. قربان زبانت، ، قربان دستت، قربان پایت، قربان کفشت، قربان خاک زیر کفشت، این رقمی... یکوقت می‌گوید: سلام علیکم. یکوقت می‌گویم: سلام علیکم، سلام علیکم، سلام علیکم! اینکه دانه دانه سلام می‌کنیم، پیداست توجه است. 240 بار می‌گوید: «رَبُّکَ»
4-خدا در قرآن پیغمبر ما را با اسم صدا نزده است.
خداوند متعال تمام پیامبران را با اسم صدا و خطاب فرموده است وقتی میخواهد صدا بزند با اسم چنین صدا میزند : مثلاً «یا موسی» در قرآن داریم. «یا آدم»، در قرآن هست. «یا نوح» در قرآن هست. «یا عیسی» در قرآن هست،
اما «یا احمد»، «یا محمد» در قرآن نیست. پیغمبر ما را خدا با اسم صدا نزده است. از اختصاصات است.
هرجا میخواهد رسول اکرم را صدا بزند با اسم صدا نمیزند با عظمت و با ابهت و با القاب خاص صدا میزند
یا ایها الرسول .
یا ایها النبی .
5- تنها پیامبری که رحمت للعالمین است:
در زمان تمام پیمبران الهی اگر عموم مردم گناهی را مرتکب میشدند خداوند عذاب عمومی نازل میکرد و گاهی کل قوم و گاها تمام قوم و اهل شهر را نابود میفرمود .
تنها پیامبری که خدا به خاطر وجود او عذاب عمومی را از عالم برداشت و حسابها را برای آخرت موکول فرمود رسول مکرم اسلام است لذا وجود او را با عنوان رحمة للعالمین معرفی میفرماید.
و ما ارسلناک الا رحمة للعالمین( انبیاء/107)
منبع:پایگاه درسهایی از قرآن (qaraati.ir)
نظرات شما عزیزان:
