ترجمه دیگری از حدیث فوق:
گفتگوی آلت موسیقی با نوازنده خودش!
وَ نَقَلَ: أَنَّهُ سَمِعَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع رَجُلًا یُطْرِبُ بِالطُّنْبُورِ فَمَنَعَهُ وَ کَسَرَ طُنْبُورَهُ ثُمَّ اسْتَتَابَهُ فَتَابَ ثُمَّ قَالَ أَ تَعْرِفُ مَا یَقُولُ الطُّنْبُورُ حِینَ یُضْرَبُ قَالَ وَصِیُّ رَسُولِ اللَّهِ ص أَعْلَمُ فَقَالَ إِنَّهُ یَقُولُ سَتَنْدَمُ سَتَنْدَمُ أَیَا صَاحِبِی سَتَدْخُلُ جَهَنَّمَ أَیَا ضَارِبِی.
نقل شده: امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) دید مردی «طنبور» (که یک نوع آلت موسیقی سنتی شبیه تار که دارای دسته دراز و کاسه کوچک است و در مجلس لهو و عیاشی زده میشود) میزد، علی (علیه السلام) او را از این کار بازداشت و حتی طنبور او را گرفت و شکست، سپس او را توبه داد و او توبه کرد.
آنگاه علی (علیه السلام) به او فرمود: آیا می دانی طنبور وقت به صدا درآوردنش چه میگوید؟
او گفت: «وصی رسول خدا (صلی الله علیه و آله) داناتر است».
علی (علیه السلام) فرمود: طنبور هنگام زدنش در صدای مخصوصش میگوید:
سَتَنْدَمُ سَتَنْدَمُ أَیَا صَاحِبِی سَتَدْخُلُ جَهَنَّمَ أَیَا ضَارِبِی.
«بزودی پشیمان میشوی، به زودی پشیمان میشوی ای صاحب من و به زودی داخل دوزخ میگردی ای زننده تار من».
«مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل؛ ج ۱۳؛ ص ۲۲۰، المخازن، ج ۱، ص ۳۲۱ (داستانهای صاحبدلان) ج ۲، ص ۳۳.»
نظرات شما عزیزان: