6. يَعْلَمُ خَائنَةَ الْأَعْيُنِ وَ مَا تُخفِى الصُّدُور
خداوند از خيانت چشمها و آن چه دلها مخفى مى كنند، آگاه است.
علم خداوند تنها به ظاهر نيست، او باطن را هم مى داند.
«خائِنَةَ الْأَعْيُنِ وَ ما تُخْفِي الصُّدُورُ»
(غافر، 19)
7. وَ قَالَ الَّذِى ءَامَنَ يَاقَوْمِ اتَّبِعُونِ أَهْدِكُمْ سَبِيلَ الرَّشَاد
و كسى كه (از قوم فرعون به موسى) ايمان آورده بود گفت:
«اى قوم من! از من پيروى كنيد، تا شما را به راه درست هدايت كنم».
وظيفه ى مؤمن، دعوت ديگران است.
«وَ قالَ الَّذِي آمَنَ يا قَوْمِ اتَّبِعُونِ»
در دعوت مردم، گاهى بايد يك تنه به پاخاست و منتظر ديگران نبود.
«قالَ الَّذِي آمَنَ» (غافر، 38)
8. وَ قَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِى أَسْتَجِبْ لَكُم إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرونَ عَنْ عِبَادَتِى سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ
و پروردگارتان گفت: «مرا بخوانيد تا براى شما اجابت كنم. همانا كسانى كه از عبادت من
سر باز زده و تكبّر مى ورزند به زودى با سرافكندگى به جهنّم وارد مى شوند».
خداوند، از ما خواسته كه به درگاه او دعا كنيم.
«قالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي»
در دعا فقط خدا را بخوانيم، نه خدا و ديگران را در كنار هم.
«ادْعُونِي»
اگر دعايى مستجاب نشد لا بد به سود ما نبوده است، چون فرمود:
«أَسْتَجِبْ لَكُمْ»
آنچه را به نفع شما باشد مستجاب مى كنم.
(غافر، 60)
رر9. هُوَ الْحَىُّ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَادْعُوهُ مخُلِصِينَ لَهُ الدِّينَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبّ الْعَالَمِينَ
اوست زنده اى كه جز او معبودى نيست، پس او را در حالى كه
دين را براى او خالص نموده ا يد بخوانيد. سپاس براى
خداوندى است كه پروردگار جهانيان است.
حياتِ واقعى از آنِ خداست.
«هُوَ الْحَيُّ»
(حيات ديگران، محدود و فانى و وابسته است).
اگر جز او معبودى نيست، پس تنها او را پرستش كنيم.
«لا إِلهَ إِلَّا هُوَ فَادْعُوهُ مُخْلِصِينَ»
از آداب دعا ستايش پروردگار است.
«فَادْعُوهُ ... الْحَمْدُ لِلَّهِ» (غافر، 65)