اندیشه قم
عمل با اخلاص رمز و ورود به بهشت، نه حرف |
سعادت و كرامت هر كسی وابسته به بندگی اوست نه نام و نشانش، بنابراین فقط مسلمان بودن و یا... سودی نخواهد داشت و صاحبش را به هیچ به كمالی نمیرساند، بلكه آنچه سود ده است عمل با اخلاص و تسلیم فرمان مولا شدن است و حتی این عنوانها، بدون عمل و پیامبران نیز سوددهی ندارد تا چه رسد به پیروان ادعایی آنها و این است پیام روحافزای الهی در قرآن كریم كه «اگر پیامبران نیز عمل نكرده و شرك بورزند، همه اعمالشان پوچ شده و اثری نخواهد داشت.»[1] برای فهم بیشتر قرآن و رسیدن به روح پیامهای آن بایستی آیات قرآن را به هم پیوسته دید و شأن نزول، روایات اسلامی، شرایط دستور زبان عرب و... را در نظر گرفت تا همانند سایت افشا پنداشته نشود كه آیاتی از قرآن كریم با دیگر آیات آن در تضاد است و بر اثر سطحینگری و توجه نكردن به شرایط درك پیامهای آیات قرآنی است كه در این سایت اشكال شده و مینویسد كه قرآن از سویی میگوید: «كسانی كه به پیامبر اسلام ایمان آورند و یهود و مسیحی و صائبی، هر كس كه ایمان به خدا و روز رستاخیز داشته و كارهای پسندیده انجام دهد، نزد خدا پاداش داشته و هیچ گونه ترس و اندوهی برای آنها نیست.»[2] ولی در تناقضی آشكار میگوید: مسیحیان گفتند: خداوند همان مسیح بن مریم است به یقین كافر شدند... خداوند بهشت را بر آنها حرام كرده است و جایگاهشان در دوزخ است و ستمكاران یار و یاوری ندارند.»[3] و یا میگوید: «و هر كس جز اسلام، آیینی برای خود انتخاب كند از او پذیرفته نخواهد شد و در آخرت از زیانكاران است.»[4]. اگر كسی بدون توجه به آیات قبل و بعد این آیات و نیز شأن نزول و روایات اسلامی، بخواهد این آیات را تفسیر كرده و پیامش را درك كند به این خطا دچار خواهد شد كه بین اینها تناقض وجود دارد،ولی با ژرفنگری این حقیقت شیرین بدست میآید كه در بین این آیات نه تنها تناقض نیست بلكه به هم پیوسته و دارای پیامی بس والا و ارزشمند میباشند، آیاتی كه مسیحیان و... را اهل پاداش الهی دانسته است، شرایطی را نیز در ضمن آیات و نیز از روایات اسلامی برای آن تعیین شده است از جمله: 1. در سوره بقره آیه 62، خود آیات، اهل پاداش بودن را منوط به ایمان به خدا و آخرت و عمل صالح كرده، اما در سوره مائده آیه 72 گفته:مسیحیان حضرت عیسی را خدا میدانند و اگر مسیحیت بخواهد در آخرت رستگار شود اول بایستی از این باور انحرافی دست بردارد وگرنه آیه 62 سوره بقره شامل آنها نخواهد شد،بلكه فقط مسیحیانی را میگوید كه آن شرایط را داشته باشند و در تأیید این مطلب در سوره آل عمران آیه 86 میگوید: «چگونه خداوند جمعیتی را هدایت كند كه بعد از ایمان و گواهی به حقانیت رسول و با آمدن نشانههای روشن برای آنها، كافر شدند»، این آیه در واقع تفسیر سوره آل عمران آیه 85 است كه میگوید: «هر كس غیر از اسلام آیینی داشته باشد از او پذیرفته نمیشود» پس شرط اساسی برای وارد شدن به بهشت بر مسیحیان در صورتی است كه حضرت عیسی را خدا ندانسته و پس از روشن شدن حقانیت پیامبر اسلام به او ایمان آورد و كافر نشوند. 2. آیات بیانگر اهل بهشت بودن مسیحیان در جایی است كه اسلام به آنها ابلاغ نشده باشد اما پس از ابلاغ اسلام و ثابت نمودن درستی آن، هر كس نپذیرد، از زیانكاران است نه اهل بهشت و این است كه قرآن میگوید: ای پیامبر بگو این قرآن به من وحی شده تا شما و تمام كسانی كه این قرآن به آنها ابلاغ شده بیم دهم.[5] بنابراین اگر مسیحیت قبل از اینكه اسلام را به آنها كسی ابلاغ نكرده، در دین خودشان به سه اصل محوری ـ توحید،معاد و عمل صالح بر پایه تفسیر انبیا ـ پایبند باشند اهل نجاتاند وگرنه دچار عذاب الهی خواهند شد.[6] 3. در شأن نزول این آیات آمده است كه مسلمانان این پرسش را مطرح میكردند حال كه نجات فقط در اسلام است پس تكلیف پدران ما چه میشود این آیات نازل شد كه اگر پدران شما به خدا و قیامت ایمان داشته و عمل خوب انجام میدادند، اجرشان در نزد خدا محفوظ است، چنان چه سلمان فارسی از رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ پرسید تكلیف اهل دینی كه من از آنان بودم و قبل از بعثت شما از دنیا رفتهاند و به خصوص آن راهبی كه در انتظار آمدنت بود، چگونه است، این آیه نازل شد كه آنها هیچ ترس و اندوهی ندارند اگر مؤمن به خدا و قیامت و دارای كارهای پسندیده باشند.[7] 4. اگر یهود و مسیحیان به محتوای كتاب خود به درستی عمل كنند به یقین بایستی اسلام را بپذیرند وگرنه به كتاب خود پشت پا زدند چرا كه در قرآن سوره بقره آیه 146 آمده است: «كسانی كه كتاب آسمانی به آنان دادهایم، پیامبر اسلام را همچون فرزندان خود میشناسند، ولی جمعی از آنان حق را، دانسته پنهان میكنند.» و در سوره مائده آیه 69 كه گفته مسیحیان با عمل و مؤمن پاداش میبرند در آیه قبلش شرایطی آورده: «ای اهل كتاب شما هیچ آیین صحیحی ندارید، مگر این كه تورات و انجیل و آنچه در آنها نازل شده را برپا دارید و یكی از چیزهایی كه بر مسیحیت نازل شده است، قبول كردن پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ در هنگام بعثتش میباشد كه در سوره صف آیه 6 میخوانیم: «به یاد آورید هنگامی را كه عیسی بن مریم گفت: ای بنی اسرائیل: من فرستاده خدایم و تصدیق كننده تورات و بشارت دهنده به پیامبری كه بعد از من میآید و نام او احمد (یكی از نامهای معروف پیامبر اسلام) است، هنگامی كه او با معجزات و دلایل روشن به سراغ آنها آمد، گفتند: این سحری آشكار است (در حالی كه بایستی به پیامبر اسلام ایمان میآوردند)» بنابراین اهل بهشت بودن مسیحیان قبل از اسلام قطعی است، ولی مسیحیان پس از اسلام به شرطی اهل بهشت خواهند شد كه طبق بشارت حضرت عیسی، پیامبر اسلام ـ صلّی الله علیه و آله ـ را باور داشته و به دستوراتش عمل كنند و دست از انحرافات برداشته و به توحید خالص روی آورند [1] . انعام / 88. [2] . ر. ك: بقره / 62،مائده / 69. [3] . مائده / 72. [4] . آل عمران / 85. [5] . انعام / 19. [6] . قریشی، علی اكبر؛ احسن الحدیث، تهران،بنیاد بعثت، 1377 هـ ش، ج 1، ص 149. [7] . طباطبایی،محمد حسین؛ المیزان، ترجمه: محمد باقر موسوی، قم، اسلامی،1374 هـ ش، ج 1، 294 و مكارم شیرازی، ناصر، نمونه، تهران، دارالكتب الاسلامیه، 1374 هـ ش، ج 1، ص 284 و 287. |
فرج الله عباسي |
نظرات شما عزیزان: