تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
عبرت های داستان ابلیس
امیرمؤمنان علی (علیه السلام) در خطبه 236 نهج البلاغه (خطبه قاصعه) به اهمیت جریان شیطان و عبرت آموزی بودن داستان او، برای مؤمنان پرداخته اند و به این نکته تاکید کرده اند که این جریان هشداری به همه مؤمنان است تا مراقب باشند به بلائی که شیطان گرفتار آمد، مبتلا نشوند چون امتحان الهی اختصاص به شیطان ندارد و هرکس دیگر هم، صفاتی مانند شیطان داشته باشد از بهشت محروم خواهد شد.
سخن علی (علیه السلام) در این باره چنین است:
و لو اراد الله أن یخلق آدم من نور یخطف الابصار ضیاوه، و یبهر العقول رواوه، و طیب یاخذ الانفاس عرفه، لفعل؛ و لو فعل لظلت له الاعناق خاضعة، و لخفت البلوی فیه علی الملائکة، و لکن الله سبحانه یبتلی خلقه ببعض ما یجهلون اصله تمییزا بالاختبار لهم، و نفیا للاستکبار عنهم، و ابعادا للخیلاء منهم، فاعتبروا بما کان من فعل الله بابلیس اذ احبط عمله الطویل، و جهده الجهید، و کان قد عبد الله سته آلاف سنة، لایدری امن سنی الدنیا ام من سنی الاخرة، عن کبر ساعة واحدة، فمن ذا بعد ابلیس یسلم علی الله بمثل معصیته!
کلا ما کان الله سبحانه لیدخل الجنة بشرا بامر اخرج به منها ملکا،حکمه فی اهل السماء و الارض لواحد، و ما بین الله و بین احد من خلقه هوادة فی اباحة حمی حرمه علی العالمین(93).
(اگر خدا می خواست آدم را از نوری بیافریند که چشم ها را خیره کند و بر خردها غالب گردد و آدم را از عطری بیافریند که بوی خوشش، انفاس را دربر گیرد چنین می کرد و اگر چنین می کرد، گردنها در برابر او خاضع می گردید و امتحان الهی بر فرشتگان آسان می شد اما خدای سبحان مخلوقات خود را با آنچه دلیلش را نمی دانند آزمایش می کند تا با آزمایش خود، میان آنها فرق بگذارد و کبرورزی را از آنها بزداید و خودپسندی را از آنها دور کند. پس، از آنچه خدا، با ابلیس کرد عبرت بگیرید چرا که به خاطر لحظه ای تکبر، اعمال طولانی و تلاش های سنگین او بر باد رفت در حالیکه، شیطان شش هزار سال عبادت کرده بود و دانسته نشد که (این شش هزار سال) سال های دنیا است یا سال های آخرت. چه کسی بعد از ابلیس به معصیتی مانند معصیت ابلیس دچار خواهد شد که از خدا (عذاب خدا) در امان باشد؟ هرگز! خدای سبحان چنین نیست که انسانی را وارد بهشت کند در حالیکه مرتکب معصیتی شده باشد که به سبب همین معصیت، فرشته ای را از بهشت بیرون کرد، همانا حکم خدای سبحان درباره اهل آسمان و زمین یکسان است. بین خدا و هیچیک از آفریدگانش خویشاوندی ای وجود ندارد تا حریمی که بر جهانیان حرام کرده است آن را بر این آفریدگانش مباح بشمارد).
نظرات شما عزیزان:
