ملکوت
ملکوت چیست؟ آیا قابل دیدن است؟
در قرآن کریم در آیاتی چند از "ملکوت" نام برده شده است. مانند:
1- «فَسُبْحانَ الَّذِي بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُون»؛ پس [شكوهمند و] پاك است آن كسى كه ملكوت هر چيزى در دست اوست و به سوى اوست كه بازگردانيده مى شويد)(1)
«علامه طباطبایی» در تفسیر آیه شریفه می فرمایند:
«مراد از "ملكوت" آن جهت از هر چيزى است كه رو به خداست، چون هر موجودى دو جهت دارد، يكى رو به خدا، و يكى ديگر رو به خلق. ملكوت هر چيز آن جهتى است كه رو به خدا است، و ملک آن سمت رو به خلق است. ممكن هم هست بگوييم: ملكوت به معناى هر دو جهت هر موجود است، و آيات زير هم بر همين معنا حمل مى شود، «وَ كَذلِكَ نُرِي إِبْراهِيمَ مَلَكُوتَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ لِيَكُونَ مِنَ الْمُوقِنِينَ»(2) و «أَ وَ لَمْ يَنْظُرُوا فِي مَلَكُوتِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ»(3) و «قُلْ مَنْ بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ»(4).
و اگر فرموده ملكوت هر چيزى به دست خداست، براى اين است كه: دلالت كند بر اين كه خداى تعالى مسلط بر هر چيز است، و غير از خدا كسى در اين تسلط بهره و سهمى ندارد.
و برگشت معنا در آيه «فَسُبْحانَ الَّذِي بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ» به اين است كه: خدا از استبعادى كه مشركين در مساله معاد مى كنند، منزه است، چون مشركين غافلند از این كه ملكوت هر چيزى به دست خدا و در قبضه قدرت اوست.»(5)
در تفسیر نمونه آمده:
«ملكوت در اصل از ريشه "ملک" (بر وزن حكم) به معنى "حكومت و مالكيت است، "واو" و "ت" براى تاكيد و مبالغه به آن اضافه شده؛ بنا بر اين منظور از آن در اين جا حكومت مطلقه خداوند بر سراسر عالم هستى است.»(6)
2- هم چنین در آیه 75 سوره مبارکه انعام که از ملکوت و نشان دادن آن به حضرت ابرهیم (علیه السلام) سخن به میان آمده است:
«وَ كَذَالِكَ نُرِى إِبْرَاهِيمَ مَلَكُوتَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ لِيَكُونَ مِنَ الْمُوقِنِين»؛ و اين گونه ملكوت آسمان ها و زمين را به ابراهيم نمايانديم تا از جمله يقين كنندگان باشد.(7)
در این مورد نیز ملکوت، همان مالکیت مطلقه الهی است:
«مالكيت مطلقه و تسلط پروردگار را بر تمام آسمان و زمين به او نشان داديم" (وَ كَذلِكَ نُرِي إِبْراهِيمَ مَلَكُوتَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ).»(8)
3- در آیه 185 سوره مبارکه اعراف نیز صحبت از ملکوت است:
«أَ وَ لَمْ يَنظُرُواْ فىِ مَلَكُوتِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْض»(9)
«علامه طباطبایی» در توضیحی تحت عنوان: [اشاره به معناى "ملكوت" در عرف قرآن مجيد] می فرمایند:
«"ملكوت" در عرف قرآن و بطورى كه از آيه «إِنَّما أَمْرُهُ إِذا أَرادَ شَيْئاً أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ، فَسُبْحانَ الَّذِي بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ»(10) استفاده مى شود عبارت است از باطن و آن طرف هر چيز كه بسوى پروردگار متعال است، و نظر كردن به اين طرف با يقين ملازم است»(11)
در مورد این که آیا ملکوت دیدنی است استناد می کنیم به فراز ابتدایی آیه 185 سوره مبارکه اعراف: «أَ وَ لَمْ يَنظُرُواْ فىِ مَلَكُوتِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا خَلَقَ اللَّهُ مِن شىَْء...»(12)
«علامه طباطبایی» می فرمایند: «غرض از اين آيه توبيخ آنان در اعراض و انصراف از وجه ملكوتى اشياء است كه چرا فراموش كردند و در آن نظر نينداختند تا برايشان روشن شود كه آن چه را كه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) بسوى آن دعوتشان مى كند حق است.»(13)
پی نوشت ها:
1. یس/ 83
2. انعام/ 75
3. اعراف/ 185
4.مومنون/ 88
5. طباطبایی، محمد حسین، ترجمه تفسير الميزان، محمد باقر موسوی، جامعه مدرسين حوزه علميه قم، دفتر انتشارات اسلامى، چاپ پنجم، قم، ج17، ص173
6. مکارم شیرازی، تفسير نمونه، دارالکتب الاسلامیه، تهران، 1371، چاپ دهم، ج5، ص309
7. انعام/ 75
8. تفسیر نمونه، همان، ص308
9. اعراف/ 185
10. یس/ 84
11. ترجمه تفسير الميزان، ج8، ص455
12. اعراف/ 185
13. ترجمه تفسير الميزان، همان.
نظرات شما عزیزان: