ولادت باسعادت مولاي عاشقان، امير مؤمنان، علي عليه السلام، مبارک باد . . .

اي تو کعبه را نگين، يا امير المؤمنين
اي تو خلقت را پدر، وي خلائق را امين
کن نظر از روي لطف، به تمام پدران
روز سيزده رجب، اي امير مؤمنان

اي تکيه گاه محکم من، اي پدر جان ، اي ابر بارنده ي مهر و لطف و احسان
اي نام زيبايت هميشه اعتبارم، خدمت به تو در همه حال، هست افتخارم . . .

نمک بر زخم من شيرين تر از خواب سحر گردد ،
جگرها خون شود تا يک پسر مثل پدر گردد . . .

دلم شده غرق سرور و شعف
کعبه شده بهر علي يک صدف
مرغ دلم رها شده به سوي
ايوان باصفاي شاه نجف

نيستم بيگانه، هستم آشنايت يا علي
از ازل دل داده بر مهر و ولايت يا علي
تا جمال خويش را در کعبه حق ظاهر کند
پرده گيرد از جمال دلربايت يا علي

حضرت علي عليه السلام فرمود: کسي که زبانش را حفظ کند، خداوند عيب او را مي پوشاند . . .

ميلاد مرتضي اسدالله حيدر است
جشن ولادت علي ع آن مير صفدر است
زوجي براي فاطمه حق آفريده است
اين زادروز همسر زهراي اطهر است
با کوردل بگو، که بجز شير حق علي ع
جاي ولادتش حرم خاص داور است

حضرت علي عليه السلام فرمود: قناعت انسان را بي نياز مي کند.

حضرت علي عليه السلام فرمود: کار نيک را با منت باطل مکن .

حضرت علي عليه السلام فرمود: موج هاي بلا را ، پيش از آنکه بلا سر رسد، با دعا از خود رفع کنيد.

آن شير دلاور که زبهر طمع نفس / در خوان جهان پنجه نيالود، علي بود
شاهي که وصي بود و ولي بود، علي بود / سلطان سخا و کرم و جود، علي بود . . .

تمام لذت عمرم همين است
که مولايم اميرالمومنين است . . .

حضرت علي عليه السلام فرمود:
اسلام معنايش تسليم در برابر دستورات الهي و عمل به آنها مي باشد . . .

ناگهان يک صبح زيبا آسمان گل کرده بود / خاک تا هفت آسمان، بغض تغزل کرده بود
حتم دارم در شب ميلادت، اي غوغاترين / حضرت حق نيز در کارش تأمل کرده بود
هر فرشته، تا بيايي، اي معمايي ترين / بال هاي خويش را دست توسل کرده بود

دل هر چه نظر به وسعت عالم تافت / جز نور تو در عرصه ي آفاق نيافت
هنگام نهادن قدم بر سر خاک / ديوار حرم به احترام تو شکافت . . .

زان سبب ماه رجب ماه خداست / که اندر آن ميلاد شاه لافتي ست
شد رخش از کعبه ظاهر، عقل گفت: / چون که صد آمد نود هم پيش ماست

حجت حق، از حريم حق، به امر حق عيان شد
روشن از نور رخش، ارض و سما، کون و مکان شد
خانه زاد حق ولادت يافت اندر خانه ي حق
حق به مرکز جا گرفت، باطل گريزان از ميان شد . . .

زد عشق تو خيمه در دل ما / حل شد زتو جمله مشکل ما
با مهر علي و آل بسرشت /از روز ازل خدا دل ما

ولادت باسعادت مولاي عاشقان، امير مؤمنان، علي عليه السلام، مبارک باد.

ذکر من، تسبيح من، ورد زبان من علي است
جان من، جانان من، روح و روان من علي است
تا علي عليه السلام دارم ندارم کار با غير علي
شکر لله حاصل عمر گران من علي است . . .

هر کس که شود داخل حصن حيدر / ايمن بود از عذاب روز محشر
جز مهر علي و آل چيزي نبود / سرمايه ي طوبا و بهشت و کوثر

علي جان، امشب در خجسته شب ميلادتْ در خانه  اي که تار و پودش را با عشق تو پرداخته ايم، شوق آمدنت را به شادي مي نشينيم تا آستان دلمان را با بهار وجودت همراه سازي 

اي که شد کعبه ولادتگه تو    *** معبد حق شده خلوتگه تو 
اي امير دو سرا مولا جان    *** اسم ما ثبت نما در ديوان 

بر مخزن غيب باب مفتوح علي است 
گيتي همه کشتي و در او نوح علي است 
آن روح که مبداء حيات همه اوست 
بر قالب آفرينش آن روح علي است 

عارفان دل به تولّاي علي باخته اند 
عاشقان، رَخش به ميدان ولي تاخته اند 
سوخته در غم عشق علي و آل علي 
همه سر در خَم چوگان وي انداخته  اند 

ماه رويت را بنازم، مهر و مينايم تويي 
گر خوشم گر مي گذارم، دين و دنيايم تويي 
اي صفاي بي نهايت، اي صميمي اي بزرگ 
جلوه اي کن در نمازم رنگ و رؤيايم تويي 

مسلم اول شه مردان علي ست   *** عشق را سرمايه ايمان علي ست 
از ولاي دودمانش زنده ام    *** در جهان مثل گهر تابنده  ام 

علي، شکوه اقيانوسي است که از هم آميختن درياهايي از ايمان و ايثار و شجاعتي از جنس اخلاص و تقوا، بنيان گرفته و غواصان حکمت و معنا را به تحير واداشته است 

امشب، ستاره  اي خواهد درخشيد که درخشش نجابتش، آغوش مهربان مظلوميت است. 

از ذکر علي مدد گرفتيم 
آن چيز که ميشود گرفتيم 
در بوته ي آزمايش عشق 
از نمره ي بيست صد گرفتيم

گفتم به دل امشب ز چه این شور و نواست                          از بهر چه مهتاب چنین غالیه ساست

بر بام فلک زهر چرا نغمه سر است                                      گفتا شب میلاد علی شیر خداست

فرحنده میلاد مولی الموحدین، امیرالمومنین، حیدر کرار، شیر خدا، مولود کعبه بر همگان مبارک.

زان سبب ماه رجب ماه خداست                             که اندر آن میلاد شاه لافتی ست

شد رخش از کعبه ظاهر، عقل گفت:                        چون که صد آمد نود هم پیش ماست

علی پا به این دنیا گذاشت و قلب عاشقان را محسور کرد و همگان را با انسانی آشنا کردکه پدر تمامی آفریدگان پروردگارش لقب گرفت...

  میلاد مرتضی اسدالله حیدر است              جشن ولادتد علی آن میر صفدر است

زوجی برای فاطمه حق آفریده است             این زادروز همسر زهرای اطهر است

امام علی علیه السلام:

براى مۆدّب بودنت همین بس كه آنچه براى خود دوست ندارى، در حقّ دیگران روا ندارى .

(أمالى طوسى، ۱/۱۱۴)

ز پشت پرده تا بی پرده یار من نمایان شد                       ز شرم روی او، خورشید اندر پرده پنهان شد

ولادت یافت اندر كعبه آن موجود مسعودی                      كه ذات پاك او مرآت ذات پاك یزدان شد

علی جان، امشب در خجسته شب میلادتْ در خانه ای که تار و پودش را با عشق تو پرداخته ایم، شوق آمدنت را به شادی می نشینیم تا آستان دلمان را با بهار وجودت همراه سازی.

برون چو فاطمه آمد ز بیت ربّ مجید           ولیّ عالم امكان به دوش می بالید

فلك خجل شد و گفتا ندیده دیده دهر         كه مَه گرفته در آغوش خویشتن خورشید

امام علی علیه السلام:

پنج موقع را براى دعا غنیمت شمارید:

موقع تلاوت قرآن ، موقع اذان ، موقع بارش باران ، موقع جهاد ، موقع آه كشیدن مظلوم؛

در چنین مواقعی، مانعى براى استجابت دعا نیست .

(أمالى صدوق، ص ۹۷)

آنجا که علی واسطه ی فیض خداست                         بر غیر علی هر که کند تکیه خطاست

            با مدعیّان کور باطن گوئـیـد                            آنجا که خدا هست و علی نیست کجاست؟

میلاد مظهر علم و عزت و عدالت و سخاوت و شجاعت، اسد الله الغالب، علی بن ابیطالب، مبارک باد.

آن عملی را كه خدا طالب است                              حب علی بن ابی طالب است

علی، شکوه اقیانوسی است که از هم  آمیختن دریاهایی از ایمان و ایثار و شجاعتی از جنس اخلاص و تقوا، بنیان گرفته و غواصان حکمت و معنا را به تحیر واداشته است.

نه خدا، شیعه تو را می خواند                          نه جدایت ز خدا می داند

یا علی چرخ زمان را شب و روز                    گردش چشم تو می چرخاند

امام علی علیه السلام:

مۆمن آن كسى است كه خود را به جهت رفاه مردم در زحمت بیندازد و دیگران از او در آسایش باشند.

(بحارالانوار، ۷۵/۵۳)

تا حُبّ علی بُود مرا در رگ و پوست                                      رنجم ندهد سرزنش دشمن و دوست

جز نام علی لب به سخن وا نکنم                                        «از کوزه همان برون تراود که در اوست»

ولادت باسعادت مولای عاشقان، امیر مۆمنان، علی علیه السلام، مبارک.

دیوان قضا خطی ز دیوان علی است                                     سُکان قدر، در یَدِ فرمان علی است

طبع من و مدح مرتضی، شرمم باد                                       آنجا که خدای من ثنا خوان علی است

مولا! ای که تمام واژه ها، از توصیف عظمت تو عاجزند!

و ای آن که تمام عقل ها از درک بزرگی ات قاصر!

درمانده ام از وصفت که پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم چه زیبا فرمود:

«اگر تمام درختان قلم شوند، تمام دریاها مرکب و تمام انس و جن کاتب، باز هم نمی توانند ذره ای از فضایل علی را بنویسند».

ای روی تو آئینه ذات احدی                         ای در تو عجین شده صفات صمدی

بار غم ایام مرا پشت شکست                    ای حیدر صف شکن خدا را، مددی

امام علی علیه السلام:

فخر كردن انسان به خودش، نشانه كم عقلى او مى باشد.

(اصول كافى، ۱/۲۷)

شیعه همه جا رهبر و مولاش علی است                  دنیاش علی بوده و عقباش علی است

ما پیرو آئین رسول اللّهیم

گویندة لا اله الا اللّهیم

داریم كتابُ الله و عترت را دوست

خاك قدم علی، ولی اللّهیم

نظرات شما عزیزان: