بسم الله
مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ مِهْزَمٍ عَنْ عَنْبَسَهَ اَلْعَابِدِ
قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ أَوْصِنِی
فَقَالَ أَعِدَّ جَهَازَکَ
وسیله خود را آماده کن؛ جهاز غالبا به آن وسیله سفر گفته می شود، وسیله ای که با آن سفر خواهی کرد را آماده کن. سفری در پیش داری
وَ قَدِّمْ زَادَکَ
توشه ای هم که برای این سفر لازم داری این را هم از پیش بفرست
وَ کُنْ وَصِیَّ نَفْسِکَ
خودت وصی خودت باش
در هنگام نزدیک شدن مرگ ما کسی را معین می کنیم به عنوان وصی تا به کارهای ما رسیدگی کند قرض های مارا بدهد کارهایی که بر عهده ماست که بعد از مرگ نجات ما متوقف بر آنهاست انجام بدهد نمازی روزه ای …
می فرماید خودت وصی خودت باش تا هستی و حالا که می توانی همین کارهایی که منتظری بعد از تو دیگری برای تو انجام بدهد خودت انجام بده
وَ لاَ تَقُلْ لِغَیْرِکَ یَبْعَثُ إِلَیْکَ بِمَا یُصْلِحُکَ
اینجور نباشه که به دیگری بگویی که آنچه را لازم داری برای تو بفرستد
بجای اینکه به دیگری سفارش کنی تا آنچه لازم داری برای تو بفرستد
خود تو قبل از آنکه وقت بگذرد قبل از آنکه حرکت کنی به دست خود با اختیار خود آن را برای خود فراهم کن
این وصیت امام صادق علیه السلام است به ما شیعیان
الکافی جلد ۷ صفحه ۶۵
نظرات شما عزیزان: