شعارهاى امام حسین(علیهالسلام)
از مدینه تا كربلا
برخى از كلمات حضرت سیدالشهدا (علیه السلام) چه در فاصله مدینه تا كربلا و چه در روز عاشورا، داراى پیامهاى مؤثر و دیدگاههاى الهامبخش براى جهاد و كرامت است. این سخنان یا در ضمن خطبهها آمده است، یا رجزها و اشعار آن حضرت، و حالت شعارى به خود گرفته است. مىتوان هدف حسینى و اندیشهها و روحیههاى عاشورایى را از آنها دریافت و آن فرازهاى فروزان را شعارهاى نهضت عاشورا دانست. برخى از این شعارها چنین است:
1- "على الاسلام السلام، اذ بلیت الامة براع مثل یزید" (1)؛ این را در پاسخ مروان در مدینه فرمود، كه از آن حضرت مىخواست تا با یزید بیعت كند.
2- "و الله لو لم یكن ملجا و لا ماوى لما بایعت یزید بن معاویة" (2)؛ در پاسخ برادرش محمد حنفیّه فرمود.
3- "انى لا ارى الموت الا سعادة و الحیاة مع الظالمین الا برما" (3)؛ خطاب به یارانش در كربلا .
4- "الناس عبید الدنیا و الدین لعق على السنتهم یحوطونه مادرت معایشهم فاذا محصوا بالبلاء قل الدیانون" (4)؛ در مسیر رفتن به كربلا در منزلگاه ذى حسم.
5- "الا ترون ان الحق لا یعمل به و ان الباطل لا یتناهى عنه؟ فلیرغب المؤمن فی لقاء ربه محقا" (5)؛ در كربلا خطاب به اصحاب خویش فرمود.
6- "خط الموت على ولد آدم مخط القلادة على جید الفتاة" (6)؛ از سخنرانى امام حسین (علیهالسلام) در مكه پیش از خروج به سوى كوفه، در میان جمعى از خانواده، یاران و شیعیان خویش.
7- "من راى سلطانا جائرا مستحلا لحرام الله، ناكثا عهده مخالفا لسنة رسول الله یعملفى عبادالله بالاثم و العدوان فلم یغیر علیه بفعل ولا قول كان حقا على الله ان یدخله مدخله" (7)؛ در منزلگاه بیضه، در مسیر كوفه، خطاب به سپاه حرّ.
8- "ما الامام، الا العامل بالكتاب و الآخذ بالقسط و الدائن بالحق و الحابس نفسه على ذات الله" (8)؛ امام این صفات امام راستین را در پاسخ به دعوتنامههاى كوفیان نوشت و توسط مسلم بن عقیل به كوفه فرستاد.
9- "سامضى و ما بالموت عار على الفتى اذا ما نوى حقا و جاهد مسلما" (9)؛ شعر از دیگرى است، امّا امام حسین علیه السلام آن را در پاسخ به تهدیدهاى حرّ، در مسیر كوفه خواند.
10- "رضى الله رضانا اهل البیت، نصبر على بلائه و یوفینا اجر الصابرین" (10)؛ در خطبهایی كه هنگام خروج از مكه ایراد نمود، خطاب به اصحاب و یاران فرمود.
11- در آستانه خروج (11) از مكه به سوى كوفه فرمود و راه خونین و آمیخته به شهادت را ترسیم فرمود.
12- "انما خرجت لطلب الاصلاح فى امة جدى" (12)؛ در وصیتنامه سیدالشهدا(علیه السلام) به برادرش محمد حنفیه آمده است كه قبل از خروج به سوى مدینه نوشت.
13- "لا اعطیكم بیدى اعطاء الذلیل و لا اقر اقرار العبید [لا افر فرار العبید]" (13)؛ در سخنرانى صبح عاشورا، خطاب به نیروهاى دشمن فرمود، كه خواستار تسلیم شدن آن حضرت بودند.
14- "هیهات منا الذلة، یابى الله ذلك لنا و رسوله والمؤمنون..." (14)؛ (در خطاب به سپاه دشمن فرمود، پس از آن كه خود را سر دو راهى ذلت و شهادت محیر دید.)
15- "فهل هو الا الموت؟ فمرحبا به" (15)؛ (در پاسخ عمر سعد، كه نامهاى به آن حضرت فرستاد و خواستار تسلیم شدن بود).
16- "صبرا بنى الكرام، فما الموت الا قنطرة تعبربكم عن البؤس و الضراء الى الجنان الواسعة و النعیم الدائمة" (16)؛ (خطاب به یاران فداكار خویش در صبح عاشورا، پس از آن كه تعدادى از اصحابش شهید شدند).
(كه روز عاشورا هنگام پیكار با (17) سپاه دشمن به عنوان رجز حماسى مىخواند و شهادت را بر ننگ تسلیم، ترجیح مىداد).
18- "موت فى عز خیر من حیاة فی ذل" (18)؛ كه مرگ سرخ، به از زندگى ننگین است.
19- "ان لم یكن لكم دین و كنتم لا تخافون المعاد فكونوا احرارا فى دنیاكم" (19)؛ (در آخرین لحظات پیش از شهادت، وقتى شنید سپاه كوفه به طرف خیمههاى حرم او حمله كردهاند،خطاب به پیروان ابوسفیان چنان فرمود).
20- "هل من ناصر ینصر ذریته الاطهار؟ " (20)، "هل من ذاب یذب عن حرم رسول الله؟ " (21)؛ (وقتى سیدالشهدا(علیه السلام) این نصرتخواهى و استغاثه را بر زبان آورد كه همه یاران و بستگانش شهید شده بودند).
از مجموعه این جملات نورانى و حماسى كه شعارهاى امام حسین (علیه السلام) در نهضتش به شمار مىآید، تاكید آن امام، بر مفاهیم و ارزشهاى زیر به دست مىآید: نابودى اسلام در شرایط سلطه یزیدى، حرمت بیعت با كسى چون یزید، شرافت مرگ سرخ بر زندگى ذلت بار، اندك بودن انسانهاى راستین در صحنه امتحان، لزوم شهادتطلبى در عصر حاكمیت باطل، زینت بودن شهادت براى انسان، تكلیف مبارزه با سلطه جور و طغیان، اوصاف پیشواى حق، تسلیم و رضا در برابر خواسته خداوند، همراهى شهادتطلبان در مبارزات حقجویانه، حرمت ذلتپذیرى براى آزادگان و فرزانگان مؤمن، پل بودن مرگ براى عبور به بهشت برین، آزادگى و جوانمردى، یارى خواهى از همه و همیشه در راه احقاق حق و ...
بقا و جاودانگى عاشورا، در سایه همین تعلیمات و آرمانهاست كه در كلام آن حضرت جلوهگر است و نهضتهاى ضد ستم و ضد استبداد، همواره از این پیامها و درونمایهها الهام گرفتهاند.
درس آزادى به دنیا داد رفتار حسین بذر همت در جهان افشاند، افكار حسین
گر ندارى دین به عالم، لااقل آزاده باش این كلام نغز مىباشد ز گفتار حسین
مرگ با عزت ز عیش در مذلت بهتر است نغمهاى مىباشد از لعل درّ بار حسین(22)
پینوشتها:
1- موسوعة كلمات الامام الحسین، ص 284.
2- بحارالانوار، ج 44، ص 329/ اعیان الشیعه، ج 1، ص 588.
3- بحارالانوار، ج 44، ص 381.
4- تحف العقول(چاپ جامعه مدرسین)، ص 245، بحارالانوار، ج 75، ص 117.
5- مناقب،ابن شهر آشوب، ج 4، ص 68.
6- لهوف، ص 53، بحارالانوار، ج 44، ص 366.
7- وقعة الطف،ص 172، موسوعة كلمات الامام الحسین، ص 361.
8- بحارالانوار، ج 44، ص 334.
9- همان، ص 378.
10- همان، ص 366، اعیان الشیعه، ج 1، ص 539.
11- همان.
12- مناقب، ابن شهر آشوب، ج 4، ص 89 .
13- مقتل الحسین، مقرم، ص 280.
14- نفس المهموم، ص 131، مقتل خوارزمى، ج 2، ص 7.
15- موسوعة كلمات الامام الحسین، ص 382.
16- نفس المهموم، ص 135، معانى الاخبار، ص 288.
17- مناقب، ابن شهر آشوب، ج 1، ص 68.
18- بحارالانوار، ج 44، ص 192.
19- همان، ج 45، ص 51.
20- ذریعة النجاة، ص 129.
21- بحار الانوار، ج 45، ص 46.
22- حسین پیشواى انسانها، ص70(شعر از فضل الله صلواتى).
نظرات شما عزیزان: