---------------------------
اگر دستهاى کارگر ، مغز کارگر ، انسانهاى کارآفرین، نیروى انسانىِ ماهر در یک جامعهاى گرامى داشته شود، آن جامعه پیشرفت خواهد کرد. اینکه نبى مکرم اسلام دست کارگر را بالا مىآورد و می بوسد، این فقط تقدیر از یک شخص نیست؛ این ارزشگذارى است، این درس است؛ به ما می گوید که دست کارگر، تولیدگر و نیروى انسانى آنقدر ارزش دارد که کسى مثل وجود مقدس پیامبر - که همهى آفرینش طفیل وجود اوست - خم می شود و دست او را می بوسد؛ این درس به ماست.
کار به معناى وسیع کلمه، شامل کار یدى، کار جسمى، کار فکرى، کار علمى، کار مدیریتى، در واقع محور پیشرفت و حرکت و حیات مستمر جامعه است؛ این را باید همهمان بدانیم.
دانش مرهون کار است
---------------------------
اسلام با کارگر صادق است. رو راست است. منطق دارد. کار، ارزشآفرین است؛ ارزش است. در یک روایتى هست که: «العِلمَ یَهْتِفُ بالعمل فَاِن اَجابَهُ و الاّ ارتَحَلَ عنه » (1) یعنى حتّى دانش، مرهون کار است. در این روایت - که یک بیان نمادین و سمبلیک است - می فرماید: دانش، کار را صدا می زند؛ اگر کار پاسخ داد، دانش می ماند و توسعه پیدا می کند؛ اگر کار پاسخ نداد، دانش هم می رود. ببینید چه بیان زیبائى است. یعنى پیدایش دانش، پایدارى دانش، پیشرفت دانش، وابستهى به کار است. اینها منطق است، اینها مبناى فکرى است؛ اسلام اینجورى است. اسلام با قشر کارگر، صادقانه برخورد می کند. البته اینها باید ترجمهى عملیاتى بشود؛ این مبانى باید در اجرا، در برنامهریزى، خودش را نشان بدهد.
نظرات شما عزیزان: