پیام های آیه 31 سوره ی نور :
1 در لزوم عفّت و پاکدامنی و ترک نگاه حرام بین زن و مرد، فرقی نیست. «یَغُضُّوا یَغْضُضْنَ یَحْفَظُوا یَحْفَظْنَ» 2 جلوهگری زنان، در جامعه ممنوع است. «وَ لا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ» 3 ظاهر بودن قسمتهایی از بدن که به طور طبیعی پیداست، (صورت، دست یا پا) مانعی ندارد. «إِلَّا ما ظَهَرَ مِنْها» 4 در میان انواع پوششها، نام مقنعه و روسری بزرگ آمده و این دلیل بر اهمیّت حجاب است. «بِخُمُرِهِنَّ» 5 در قانون گزاری باید به ضرورتها، واقعیّتها و نیازها توجّه شود. (اگر پوشاندن آن قسمت از بدن که خود به خود آشکار است، واجب میشد، زندگی برای عموم زنان مشکل بود) «إِلَّا ما ظَهَرَ مِنْها» 6 اسلام به نیازهای فطری و غریزی بشر پاسخ مثبت میدهد. «إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ» 7 از بردگان و غلامان و افراد ملازمی که نیازی به همسر ندارند، ستر و پوشاندن واجب نیست. «أَوْ ما مَلَکَتْ أَیْمانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِینَ غَیْرِ أُولِی الْإِرْبَةِ» 8 هر گونه راهرفتنی که سبب آشکار شدن زیورهای مخفی زن شود ممنوع است. «وَ لا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ» 9 زن، حقّ مالکیّت دارد. «مَلَکَتْ أَیْمانُهُنَّ» 10 زن، زینت خود را تنها به زنان مسلمان میتواند نشان دهد و نزد زنان کفّار باید خود را بپوشاند. «نِسائِهِنَّ» یعنی زنان خودی و مسلمان نه بیگانه.
11 پوشش زن با تمایلات جنسی مردان نامحرم کاملًا ارتباط دارد، برای «غَیْرِ أُولِی الْإِرْبَةِ» که میلی به همسر ندارد پوشش لازم نیست.
12 حجاب و پوشش، واجب است، «وَ لْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ» و هرکاری که زینت زن را آشکار کند یا دیگران را از آن آگاه کند ممنوع است. «لِیُعْلَمَ ما یُخْفِینَ مِنْ زِینَتِهِنَّ» 13 مقدار واجب برای پوشش سر و صورت، انداختن روسری و مقنعهای است که گردن و سینه را بپوشاند. «بِخُمُرِهِنَّ عَلی جُیُوبِهِنَّ» 14 با حفظ حجاب، حضور زن در جامعه مانعی ندارد. «وَ لا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ» همان گونه که شرکت زن در نماز جماعت بلامانع است. «وَ ارْکَعِی مَعَ الرَّاکِعِینَ» «1» 15 همه مردم نسبت به مسأله نگاه و حجاب مسئولند و برای نگاههای حرام خود باید توبه کنند. «تُوبُوا إِلَی اللَّهِ جَمِیعاً أَیُّهَا الْمُؤْمِنُونَ» 16 مقتضای ایمان، توبه به درگاه خداوند است. «تُوبُوا إِلَی اللَّهِ جَمِیعاً أَیُّهَا الْمُؤْمِنُونَ» 17 توبه، هم واجب است و هم کلید رستگاری است. «تُوبُوا ... تُفْلِحُونَ» 18 راه رستگاری، بازگشت از مسیرهای انحرافی به راه خداست. «تُوبُوا إِلَی اللَّهِ ... تُفْلِحُونَ
تفسیر نور، ج8، ص: 178
وَ قُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَرِهِنَّ وَ یحَْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَ لْیَضْرِبْنَ بخُِمُرِهِنَّ عَلیَ جُیُوبهِِنَّ وَ لَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ ءَابَائهِنَّ أَوْ ءَابَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائهِنَّ أَوْ أَبْنَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنیِ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنیِ أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائهِنَّ أَوْ مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِینَ غَیرِْ أُوْلیِ الْارْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِینَ لَمْ یَظْهَرُواْ عَلیَ عَوْرَاتِ النِّسَاءِ وَ لَا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ مَا یخُْفِینَ مِن زِینَتِهِنَّ وَ تُوبُواْ إِلیَ اللَّهِ جَمِیعًا أَیُّهَ الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّکمُْ تُفْلِحُونَ-31 - سوره نور.
ترجمه :
و به زنان با ایمان بگو: از بعضی نگاههای خود (نگاههای غیر مجاز) چشمپوشی کنند و دامنهای خود را حفظ نمایند و جز آنچه (به طور طبیعی) ظاهر است، زینتهای خود را آشکار نکنند و باید روسری خود را بر گردن خود بیفکنند (تا علاوه بر سر، گردن و سینهی آنان نیز پوشیده باشد) و زینت خود را ظاهر نکنند جز برای شوهر خود، یا پدر خود یا پدرشوهر خود، یا پسر خود، یا پسر شوهر خود (که از همسر دیگر است) یا برادر خود، یا پسر برادر خود، یا پسر خواهر خود، یا زنان (همکیش) خود، یا آنچه را مالک شدهاند (از کنیز و برده)، یا مردان خدمتگزار که تمایل جنسی ندارند، یا کودکانی که (به سنّ تمییز نرسیده و) بر امور جنسی زنان آگاه نیستند. و نیز پای خود را به گونهای به زمین نکوبند که آنچه از زیور مخفی دارند آشکار شود. ای مؤمنان! همگی به سوی خدا باز گردید و به درگاه خدا توبه کنید تا رستگار شوید.
تفسیر:
نکته ها:
با اینکه خداوند در قرآن به عدد رکعتهای نماز و طواف اشاره نکرده و بیان مقدار و نصاب زکات و بسیاری از مسائل دیگر را به عهدهی پیامبر اکرم (صلوات اللَّه علیه) گزارده، ولی در مسائل خانوادگی و تربیتی و مفاسد اخلاقی به ریزترین مسائل پرداخته است.
خداوند در این آیه بیست و پنج مرتبه با آوردن ضمیر مونث به زنان توجّه کرده است. «1»
امام صادق (علیه السلام) فرمود: مراد از آیهی «یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ وَ یَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ» آن است که حتّی زنان به عورت زنان نگاه نکنند و عورت خود را از نگاه دیگران حفظ نمایند. «2»
کلمه «الْإِرْبَةِ» به معنای حاجت و نیاز است. مراد از «أُولِی الْإِرْبَةِ» خدمتگزاران و ملازمانی هستند که تمایل به همسر ندارند. «3»
پیامبر (صلوات اللَّه علیه) در تفسیر جملهی «إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ» فرمود: خداوند آن دسته از زنان را که صورت و موی خود را برای شوهر آرایش نکنند و یا تقاضای شوهر را نپذیرند، لعنت کرده است. «4»
توبه، گاهی پشیمانی از یک گناه فردی و گاهی برای تغییر دادن یک فرهنگ فاسد عمومی است، که آیه ظاهراً دربارهی نوع دوّم است. زیرا در جاهلیّت گردن و سینهی زنان باز بود. «5»
حفظ حجاب و ترک جلوهگری ثمرات بسیاری دارد که برخی از آنها عبارت است از:
آرامش روحی، استحکام پیوند خانواده، حفظ نسل، جلوگیری از سوء قصد و تجاوز، پیشگیری از امراض مقاربتی و روانی، پائین آمدن آمار طلاق، خودکشی، فرزندان نامشروع و سقط جنین، از بین رفتن رقابتهای منفی، حفظ شخصیّت و انسانیّت زن، و نجات او از چشمها و دلهای هوسبازی که امروز دنیای غرب و شرق را در لجن فرو برده است.
«خمر» جمع «خمار» یعنی روسری و «جیوب» جمع «جیب» به معنای گردن و سینه است.تفسیر نور، ج8، ص: 176
بسم الله الرّحمن الرّحیم
یا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُلْ لِأَزْواجِکَ وَ بَناتِکَ وَ نِساءِ الْمُؤْمِنِینَ یُدْنِینَ عَلَیْهِنَّ مِنْ جَلابِیبِهِنَّ ذلِکَ أَدْنی أَنْ یُعْرَفْنَ فَلا یُؤْذَیْنَ وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحِیماً (59)-احزاب
ترجمه:
ای پیامبر! به همسران و دخترانت و زنان مؤمنان بگو: روسریهای بلند بر خود بیفکنند، این (عمل) مناسبتر است، تا (به عفّت و پاکدامنی) شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند، و خداوند آمرزنده مهربان است
پیامها:
1 در امر به معروف، اوّل از خودیها شروع کنیم سپس دیگران. «قُلْ لِأَزْواجِکَ وَ بَناتِکَ وَ نِساءِ الْمُؤْمِنِینَ» 2 در احکام الهی، تفاوتی میان همسران و دختران پیامبر با دیگر زنان نیست.
«لِأَزْواجِکَ وَ بَناتِکَ وَ نِساءِ الْمُؤْمِنِینَ» 3 پوشیدن لباسی که معرّف شخصیّت زن برای تأمین عفّت و آبرو باشد، لازم است. «یُعْرَفْنَ فَلا یُؤْذَیْنَ» 4 بهانه به دست بیماردلان و مزاحمان عفّت عمومی ندهید. (در آیات قبل هشدار به اذیّت کنندگان بود، در این آیه تکلیف اذیّت شوندگان را مطرح میکند.) «یُعْرَفْنَ فَلا یُؤْذَیْنَ» 5 رفت و آمد زنان در خارج از منزل، با حفظ عفّت عمومی مانعی ندارد. «یُعْرَفْنَ فَلا یُؤْذَیْنَ» 6 در امر به معروف و نهی از منکر، دلیل امر و نهی خود را بیان کنید. «فَلا یُؤْذَیْنَ» 7 نوع لباس مردم در جامعه، میتواند معرّف شخصیّت، مکتب و هدف آنها باشد. «یُعْرَفْنَ فَلا یُؤْذَیْنَ» 8 سرچشمهی بسیاری از مزاحمتهای هوسبازان نسبت به زنان و دختران، نوع لباس خود آنهاست. «یُعْرَفْنَ فَلا یُؤْذَیْنَ» 9 زنان با حجاب باید با حضور خود در صحنه، جوّ عمومیِ عفاف و پاکدامنی را حفظ کنند و فرصت مانور را از هوسبازان بگیرند. «یُعْرَفْنَ فَلا یُؤْذَیْنَ» 10 بد حجابیهای گذشته قابل عفو است. «غَفُوراً رَحِیماً»
11 مغفرت خداوند همراه با رحمت اوست. «کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحِیماً
تفسیر نور، ج9، ص: 401
بسم الله الرّحمن الرّحیم
یا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُلْ لِأَزْواجِکَ وَ بَناتِکَ وَ نِساءِ الْمُؤْمِنِینَ یُدْنِینَ عَلَیْهِنَّ مِنْ جَلابِیبِهِنَّ ذلِکَ أَدْنی أَنْ یُعْرَفْنَ فَلا یُؤْذَیْنَ وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحِیماً (59)-سوره احزاب
تفسیر نور، ج9، ص: 399
ای پیامبر! به همسران و دخترانت و زنان مؤمنان بگو: روسریهای بلند بر خود بیفکنند، این (عمل) مناسبتر است، تا (به عفّت و پاکدامنی) شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند، و خداوند آمرزنده مهربان است.
نکتهها:
«جلابیب» جمع «جلباب»، به معنای مقنعهای است که سر و گردن را بپوشاند، «1» و یا پارچه بلندی که تمام بدن و سر و گردن را میپوشاند. «2»
در آیات گذشته سخن از اذیّت و آزار مؤمنان به دست منافقان بود. این آیه میفرماید: برای آنکه زنان مؤمن مورد آزار افراد هرزه قرار نگیرند، به گونهای خود را بپوشانند که زمینهای برای بیحرمتی آنان فراهم نشود.
بر اساس این آیه، نوعی روسری مورد استفادهی زنان آن زمان بوده، لکن زنان در پوشاندن خود از نامحرم دقّت نمیکردهاند. لذا سفارش این آیه، نزدیک کردن جِلباب به خود است، نه اصل جلباب که امری مرسوم بوده است.
این آیه که فرمان حجاب میدهد، با تهدید مطرح نشده بلکه فلسفهی حجاب را چنین تبین میکند: زنان و دختران، اگر بخواهند از متلکها، تهمتها، تهاجمها و تهدیدهای افراد آلوده و هرزه در امان باشند باید خود را بپوشانند.
آفات بیحجابی
1 رونق گرفتن چشم چرانی و هوسبازی.
2 توسعهی فساد و فحشا.
3 سوء قصد و تجاوز به عنف.
4 بارداریهای نامشروع و سقط جنین.
5 پیدایش امراض روانی و مقاربتی.
6 خودکشی و فرار از خانه در اثر آبروریزی.
7 بی مهری مردان چشم چران نسبت به همسران خود.
8 بالا رفتن آمار طلاق و تضعیف روابط خانوادگی.
9 رقابت در تجمّلات.
10 ایجاد دلهره برای خانوادههای پاکدامن.
منبع:afsaran
نظرات شما عزیزان: