آیا تا به حال با خود فکر کرده اید که ((دین)) چه آثاری بر زندگی ما دارد؟
آیا تا به حال کسی از شما سوال کرده که چرا باید ((دین)) داشته باشیم؟
آیا می دانید ((دین)) چه فایده ای دارد؟
پیشنهاد می کنم این مطلب مختصر و مفید را مطالعه کنید.

1 قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ مُوسَى بْنِ بَابَوَيْهِ الْقُمِّيُّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ حَدَّثَنَا أَبِي رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الْبَرْقِيِّ قَالَ حَدَّثَنِي أَبُو عِمْرَانَ الْعِجْلِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ سِنَانٍ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو الْعَلَاءِ الْخَفَّافُ قَالَ حَدَّثَنَا عَطِيَّةُ الْعَوْفِيُّ عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَا قُلْتُ وَ لَا قَالَ الْقَائِلُونَ قَبْلِي مِثْلَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ 

اغلب اندیشمندان شیعی با بهره‌گیری از متون دینی (کتاب و سنت) بر این باورند که نباید به منظور حفظ قداست دین ارزش و اهمیت عقل را نادیده گرفت و یا به انگیزه حرمت نهادن به عقل از حریم دین کاست. آیا این نظریه و دیدگاه با پذیرش تعبدی بودن احکام منافات ندارد؟

 
برخی بر این پندارند که مردم حق هیچ‌گونه اندیشیدن و فکر کردن در مورد مسایل دینی را ندارند و باید متعبد و مقلّد محض باشند. اینان تدیّن بدون تعقّل را سفارش کرده و معتقدند میان دین‌داری و خردورزی هیچ رابطه مثبتی نیست.[1]
با نگاهی اجمالی به آیات قرآن کریم روشن می‌شود که این کتاب آسمانی با بیان‌های گوناگون، آدمیان را به اندیشه‌ورزی و تدبر دعوت نموده و بی‌اعتنایان به تفکر را مورد توبیخ و مذمّت شدید قرار داده است، تا آن‌جا که افرادی که از اندیشه و تعقل گریزانند، پست‌ترین جنبندگان خوانده شده‌اند،[2] پیروی کورکورانه از گذشتگان به شدت مورد نکوهش واقع شده و خطابات قرآن مایه عبرت و بهره‌گیری صاحبان خرد دانسته شده است.[3]

یکی از مهمترین نقاط آغاز، اداء فرایض و اهتمام به واجبات است به ویژه نماز، روزه، زکات، حج، جهاد، امر به معروف و نهی از منکر. مؤمن سالک باید نماز را در وقت بخواند، نه تنها در وقت که در اول وقت و همیشه باید پیش از وقت خود را آماده کند تا در اول وقت به نماز برخیزد، که امام صادق ـ علیه السّلام ـ فرمود:

1. قال رسول الله (صلی الله علیه و آله) : اَنَّ اللهَ بَعثََنی رحمةً للعالَمین و لِاَمحقَ المعازفَ و المزامیرَ و امورَ الجاهلیة. رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: خداوند مرا مبعوث کرد تا رحمتی برای جهانیان باشم و ساز و نی ها و امور جاهلیت را نابود سازم.
«بحار الانوار، ج ۷۹، ص ۲۵۰»

انسان عوالم مختلفی را پشت سر نهاده و عوالم دیگری را در پیش‌رو دارد، انسان با مرگ از عالم دنیا به عالم آخرت منتقل می‌شود كه عالم آخرت هم ابتدایش عالم برزخ و انتهایش كه بعد از برپایی قیامت كبری است بهشت یا دوزخ می‌باشد. یكی از ویژگی‌های عالم برزخ فشار قبر می‌باشد. فشار قبر نسبت به افراد متفاوت است بعضی از افراد فشار قبر ندارند و آن‌ها كه دارند فشارشان از نظر شدت و ضعف یكسان نیست و بستگی به اعمال آن‌ها دارد.
 

فکر نکنیم که همیشه بلا نشانه ی عقوبت است . یک تعبیر زیبایی از مرحوم علامه ی طبرسی در تفسیر مجمع البیان است به این مضمون که در زمان ایوب پیامبر ، هیچکس به اندازه ی ایشان در نزد خدا گرامی نبود . ایشان پیامبر بزرگ

آگاهی و عدم آگاهی داشتن نسبت به علت احکام الهی همیشه مورد سوال انسان ها بوده است. مثلا چرا خداوند نماز خواندن یا روزه گرفتن را واجب و شرب خمر و گوش دادن به موسیقی را حرام کرده است. این دسته از سوالات در ذهن افراد بسیاری به خصوص جوانان نقش بسته و ممکن است جواب مناسبی برای آن ها نیافته باشند. برای رسیدن به جواب و روشن شدن مطلب سعی می کنیم در قالب تشبیه ومثال آن را برای شما توضیح دهیم.

علت و فلسفه احکام الهی در میان مخالفان و پیروان ادیان الهی از دیرباز مورد سوال بوده است. این که چرا خداوند متعال مثلا نماز و روزه را واجب و شرب خمر و پوشیدن طلا برای مردان را حرام کرده و یا از این قبیل احکام و دستوراتی که در ادیان مختلف وضع شده همیشه ذهن افراد را به خود مشغول ساخته است. ممکن است امثال این سوالات در ذهن افراد بسیاری به خصوص جوانان نقش بسته باشد و هنوز جوابی برای آن نیافته اند. برای رسیدن به جواب مناسب در این مسئله، در ابتدا باید به این سه سوال پاسخ داد؛

تشبیه انسان به برخی از حیوانات امری متداول است و خداوند متعال هم در آیاتی از قرآن کریم گروهی از انسان ها را از جهت بعضی از صفات حیوانیشان به برخی از حیوانات مانند : سگ (1) ، خر (2) و عنکبوت (3) تشبیه کرده است.
اما تشبیهی که این روزها در فضای مجازی کم و بیش به چشم می خورد و به وسیله آن مسلمانان و مؤمنین را مورد تمسخر قرار می دهد ، تشبیه مکلفین به میمون است. از آن جهت که میمون ها مقلدین خوبی هستند و مکلفین هم برای اداء وظایف خود و برپاداشتن احکام الهی از مراجع و علمای دین تقلید می کنند، آن ها این دو را به هم تشبیه کرده اند.
در اینجا چند سوال مطرح است که برای روشن شدن و رد کردن این اشکال باید به آن ها پاسخی مناسب داد.