بررسی شروع قیام در آخرالزمان از ایران

بررسی اصطلاح ظهور صغرا

رابطه بیداری اسلامی با ظهور حضرت مهدی علیه السلام

فضایل حضرت نرجس خاتون (علیها السلام)

نقش ائمه در آماده‌سازی شیعیان برای غیبت امام زمان

ویژگی شبکه وکلایی که در زمان امامین عسکریین

معجزه همیشگى براى اثبات حقانیت اسلام

آیه مباهله و اثبات امامت حضرت علی (علیه السلام)

پاسخ به چند شبهه درباره مباهله

علت این که سوره توبه با بسم الله آغاز نمی شود چیست؟

«مجمع البیان» چند قول را در توضیح این مساله نقل می کند: «دانشمندان و مفسران در اين باره چند قول گفته ‏اند:

در آیه 201 سوره اعراف از «طَائِفٌ مِنَ الشَّيْطَانِ» نام برده؛ من جایی شنیدم که هر کدام از ما یک شیطان طائف داریم. این درست است؟

در تفسیر شریف «المیزان» «طَائِفٌ مِنَ الشَّيْطَانِ» به شیطان طواف کننده حول قلب تفسیر شده است:
«طائف از شيطان» آن شيطانى است كه پيرامون قلب آدمى طواف مى‏ كند تا رخنه ‏اى پيدا كرده وسوسه خود را وارد قلب كند يا آن وسوسه‏ اى است كه در حول قلب مى‏ چرخد تا راهى به قلب باز كرده وارد شود.... معنايش اين است كه در موقع مداخله شيطان به خدا پناه ببر، زيرا اين روش، روش پرهيزكاران است.آرى پرهيزكاران وقتى شيطان طائف نزديكشان مى‏ شود به ياد اين مى ‏افتند كه پروردگارشان خداوند است كه مالك و مربى ايشان است، و همه امور ايشان بدست او است پس چه بهتر كه به خود او مراجعه نموده و به او پناه ببريم، خداوند هم شر آن شيطان را از ايشان دفع نموده و پرده غفلت را از ايشان بر طرف مى ‏سازد، ناگهان بينا مى ‏شوند.»(1)

تقریبا قریب به اتفاق مفسران «طَائِفٌ مِنَ الشَّيْطَانِ» را شیطان طواف کننده که برای وسوسه و خیالات معصیت آمیز حول قلب مؤمن طواف می کند، ترجمه و تفسیر کرده اند.(2)

پی نوشت ها:
1. طباطبایی، محمد حسین، ترجمه تفسير الميزان، محمد باقر موسوی، جامعه مدرسين حوزه علميه قم، دفتر انتشارات اسلامى، چاپ پنجم، قم، ج 8، ص 498
2. مکارم شیرازی، تفسير نمونه، دارالکتب الاسلامیه، تهران، 1371، چاپ دهم، ج 7، ص 66؛ شیخ طوسی، التبیان، بتصحیح عاملی، دار إحياء التراث العربي‏، بیروت، چاپ اول، ج 5، ص 64؛ طبرسی، ترجمه تفسیر مجمع البیان، ترجمه حسین نوری همدانی، نشر فراهانی، تهران، چاپ اول، ج 10، ص 148

نوشتن سوره «یس»

از رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) نقل شده: «هر کس سوره یس را نوشته و پس از شستن از آب آن بنوشد در درونش هزار گونه دوا و نیز هزار گونه نور و یقین و برکت و رحمت را وارد کرده است و هر گونه دردی را از او دور می کند.»
آیا برای نوشتن این سوره، شرایط زمانی و مکانی خاصی لازم هست یا خیر؟

نام پیامبران در قرآن

در قرآن، خداوند چند مرسل را صریحا نام برده است؟

در قرآن کریم نام 27  پیامبر ذکر شده است. اسامى پیامبرانى که در قرآن آمده است عبارتند از:

دعا برای امان از خطر

اگر شخصی از خانواده، در منطقه جنگی داشته باشیم، برای حفظ جان او از خطرات و هم چنین از مرگ و کشته شدن، چه دعا یا حرز یا تعویذی را پیشنهاد می دهید تا تاثیر فوق العاده داشته باشد و شخص را از خطرات جنگ حفظ کند؟ و هم چنین برای این که خداوند به کسی طول عمر با برکت بدهد، چه دعایی پیشنهاد می شود؟

فساد بنی اسرائیل و انتقام از آن ها

به حدیثی برخورد کردم در رابطه با تفسیر آیه ای از قرآن که می فرماید:
عبد الله بن قاسم حَضَرمی، از صالح بن سهل روایت کرده است که امام صادق (علیه السلام) درباره آیه: «وَقَضَیْنَا إِلَی بَنِی إِسْرَائِیلَ فِی الْکِتَابِ لَتُفْسِدُنَّ فِی الأَرْضِ مَرَّتَیْنِ» فرموده است: یعنی قتل امیر المؤمنین (علیه السلام) و نیزه خوردن امام حسن بن علی (علیه السلام). «وَلَتَعْلُنَّ عُلُوًّا کَبِیرًا» یعنی قتل حسین (علیه السلام) «فَإِذَا جَاء وَعْدُ أُولاهُمَا» یعنی هنگامی که یاری حسین (علیه السلام) فرا رسد «بَعَثْنَا عَلَیْکُمْ عِبَادًا لَّنَا أُوْلِی بَأْسٍ شَدِیدٍ فَجَاسُواْ خِلاَلَ الدِّیَارِ» منظور قومی است که خدا قبل از قیام قائم(علیه السلام)، آن ها را می ‌فرستد و آن ها همه ظالمان به آل محمد (صلی الله علی و آله) را به سزای عملشان می ‌رسانند. «وَکَانَ وَعْدًا مَّفْعُولًا».(کامل الزیارات، ص۶۲، ح1)

ادعای توهین در قرآن؟!

آيا سزاوار است خدا به کافران فحاشي کند و آن ها را خوک و بوزينه و فاسق و ابله و نادان صدا کند؟ آیا این توهین و بی ادبی با شان خدا سازگار است؟ چطور باید این آیات را توضیح بدهیم تا بی ادبی نباشد؟

ملکوت

ملکوت چیست؟ آیا قابل دیدن است؟

در قرآن کریم در آیاتی چند از "ملکوت" نام برده شده است. مانند:
1- «فَسُبْحانَ الَّذِي بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُون‏»؛ پس [شكوهمند و] پاك است آن كسى كه ملكوت هر چيزى در دست اوست و به سوى اوست كه بازگردانيده مى ‏شويد)(1)
«علامه طباطبایی» در تفسیر آیه شریفه می فرمایند:

امام صادق (علیه السلام) در باره علت نامگذاری شدن به نام «جعفر»، می فرمایند: «پدرم مرا از روی علم و آگاهی، جعفر نام نهاده است؛ زیرا جعفر نام رودی در بهشت است.»
کدام رود منظور امام بوده است؟

امام زمان (علیه السلام) می فرمایند: «هر کسى که به دنبال حاجت خداوند عزّوجلّ باشد، خداوند نیز دنبال کننده و برآورنده حاجت او خواهد بود.»
حاجت خداوند چیست؟