پيام امام خمينى در مورد گروگانها و تصرف لانه جاسوسى امريكا

ملت ايران در مقابل اين خاندان كثيف و امريكا و عمال آنان دست از مبارزات بر حق خويش برنمى‏دارد و نخواهد برداشت.
دولت ايران و جناب آقاى رئيس جمهور تمام كوشش و سعيشان را در استرداد شاه خائن و اخذ اموال ملت ايران از او بنمايند كه ملت دلير دست ازاين خواست‏بر حقشان برنمى‏دارند و قدمى به عقب نمى‏گذارند.
يكى از آثار اين خواست تصرف لانه جاسوسى بود كه مورد تاييد ملت قرار گرفت و چيزى جز عكس‏العمل جنايات دولت امريكا نمى‏تواند باشد اكنون كه كميسيون بررسى و تحقيق در مداخلات گذشته امريكا در امور داخلى ايران از طريق رژيم شاه سفاك، توسط جناب آقاى رئيس جمهورى و شوراى انقلاب اسلامى ايران تحقق مى‏پذيرد. جنايات آنان به اثبات خواهد رسيد.
لازم است در آن روز ، معلولين عزيز و قهرمانان انقلاب ما در اين مجمع حضور يابند و خانواده شهدا، طومارهاى جنايات شاه و امريكا را به محكمه بفرستند.
همانطور كه بارها گفته‏ام ما خواستار استرداد شاه و اموال ملت از او مى‏باشيم. دانشجويان مسلمان و مبارزى كه لانه جاسوسى را اشغال كرده‏اند با عمل انقلابى خودشان ضربه‏اى بزرگ بر پيكر امريكاى جهانخوار وارد نمودند و ملت را سرافراز كردند ولى از آنجا كه درآينده نزديك نمايندگان مردم در مجلس شوراى اسلام اجتماع مى‏نمايند. با نمايندگان مردم است تا نسبت‏به آزادى گروگانها و امتيازاتى كه در قبال آن بايد بگيرند تصميم گيرند زيرا اين مردم‏اند كه بايد در جريانات سياسى دخالت داشته باشند; البته تا تشكيل مجلس شوراى اسلامى، شوراى انقلاب و جناب رئيس جمهور كوشش خودشان را درباره برگرداندن شاه و اموال ملت و جريانات سياسى كه زمينه اينگونه خواستها را فراهم مى‏كند، مبذول دارند از خداوند متعال نصرت اسلام و شكست دشمنان اسلام را خواستارم.
( چهارم اسفند 1358)
 

دلايل تبعيد از كلام امام
 

سئوال: آيا دلايل تبعيد خودتان را مى‏توانيد تشريح كنيد؟
جواب: پانزده سال قبل كه شاه قصد داشت‏به دستور امريكا لايحه مصونيت مستشاران امريكايى را به تصويب مجلسين برساند، من اين خيانت‏شاه را نسبت‏به ملت ايران، در طى يك سخنرانى و صدور يك اعلاميه محكوم نمودم و ملت ايران را از اين سياست استعمارى امريكا مطلع ساختم كه پس از چند روز مرا از ايران پس از آنكه شبانه به منزلم در قم حمله كردند، دستگير و سپس به تركيه تبعيد نمودند و در آنجا هم دولت تركيه تحت فشار افكار عمومى از دولت ايران خواست كه محل تبعيد مرا كشورى غير از تركيه قرار دهد كه سر انجام به عراق تبعيد شدم و در آنجا پس از حدود پانزده سال، دولت عراق تحت فشار شاه مخالفت‏خود را با فعاليتهاى اسلامى من عليه رژيم سلطنتى و شاهنشاهى ابراز كرد و از اين جهت تصميم گرفتم كه به كويت كه يك كشور اسلامى است‏بروم تا در آنجا در مورد محل اقامتم تصميم بگيرم و با داشتن ويزاى آن كشور، دولت كويت از ورود من به آن كشور جلوگيرى نمود و به ناچار به فرانسه آمدم، اقامت من در اينجا نيز موقتى است.
(تاريخ مصاحبه: 14 آذر 1357)
 

متن های زیبا در مورد سیزده آبان روز دانش آموز

به مناسبت سیزده آبان که به عنوان روز دانش اموز نامگذار ی شده است دلیل این نامگذاری و زیباترین متن های مرتبط با آن را برای شما در ادامه این مطلب از ایران ناز گردآوری کرده ایم. سیزده آبان ۵۷ بود. دانشجویان و دانش آموزان، مانند روزهای پیش، در دانشگاه تهران اجتماع کرده بودند و با شعارهای توفنده و مشت های گره کرده، جنایت های رژیم منفور پهلوی را محکوم می کردند و خواهان برپایی حکومت اسلامی به رهبری امام خمینی(ره) بودند. عده ای از جوانان در کنار نرده های دانشگاه و عده ای دیگر در زمین چمن دانشگاه، علیه رژیم شعار می دادند.

این وضعیت تا ظهر ادامه داشت، که ناگهان، گلوله های قساوت دژخیمان شاه، فضای پیرامون دانشگاه را در تاریکی فرو برد. بیش از شصت تن از دانش آموزان، به خاک و خون کشیده شدند. به همین مناسبت، این روز را روز دانش آموز نامیدند، تا برای همیشه چراغی فرا راه دانش آموزان عزیز کشورمان باشد و روحیه ی ظلم ستیزی و عدالت خواهی را در آنان، هماره زنده نگه دارد.

در حالی که انقلاب اسلامی مردم ایران به رهبری امام خمینی(ره) به روزهای سرنوشت سازی نزدیک می‌شد همه اقشار مردم ایران از زن و مرد و پیر و جوان، سعی در ایفا کردن نقش تاریخی خود و عمل به تکلیف الهی داشتند. در این میان دانش‌آموزان و نوجوانان شور و حال دیگری داشتند. صبح روز ۱۳ آبان ۱۳۵۷، دانش‌آموزان در حالی که مدارس را تعطیل کرده بودند، به سمت دانشگاه تهران حرکت کردند تا صدای اعتراض خود را به گوش همگان برسانند. این جوانان پر شور و خداجو، گروه گروه، داخل دانشگاه شدند و به همراه دانشجویان و گروه‌های دیگری از مردم در زمین چمن دانشگاه اجتماع کردند. مأموران،‌ ابتدا چند گلوله گاز اشک‌آور در میان این جمعیت خروشان پرتاب کردند؛ اما، اجتماع کنندگان در حالی که به سختی نفس می‌کشیدند، صدای خود را رساتر کرده و با فریاد الله‌اکبر، لرزه بر اندام مأموران مسلح شاه افکندند.

یوم اللّه سیزده آبان، یادآور حماسه ها، ایثارها و فداکاری های دانش آموزان عزیزمان است. این روز با شکوه بدین سبب، روز «دانش آموز» نامیده شد، تا خاطره ی فرزندان دلیر انقلاب برای همیشه جاودان بماند و درسی فراموش ناشدنی برای تمام دانش آموزان در سراسر گیتی باشد که با ابرقدرت ها و چپاول گران بین المللی به مبارزه ی بی امان بپردازند و عزت را بر زندگی ذلت بار ترجیح دهند. روز دانش آموز به همه ی مستضعفان جهان می آموزد که علیه مستکبران قیام کنند و حقوق مسلم و از دست رفته ی خویش را از چنگال استکبار و استعمار بیرون کشند. پیام روز دانش آموز به مسلمانان این است که: تنها در برابر والایی های ارجمند مکتب توحید به نماز بایستید و فقط در پیشگاه خدا به کرنش و سجود بنشینید.

امروز سيزدهم آبان است، روز من، روز تو، روز هم بستگي ما، روز گره كردن مشت ها و فرود آن بر سر استكبار. سالروز كندن سيم خاردارهاي لانه اي كه استعمار را به روح ما تنگتر مي كرد و بالارفتن از ديواري كه حصار شده بود بر عزت نفس مان.

و امروز، روزي است كه جوانان آزاده ايراني شرف و عزت و استقلال را به خود هديه دادند و از استعمارگران غرورشان را پس گرفتند. امروز روزي است كه نوجوانان ايران از جان گذشتگي و رشادتشان را به جهانيان نشان دادند و با خونشان انقلاب را تثبيت كردند و دست طمع چپاول گران را از ايران بريدند. ايران در سيزدهم آبان درخشيد و هر يك از شعشعه هاي اين درخشش يك جوان دانش آموز بود. درخششي كه هنوز ادامه دارد و از فروغ آن ايران روشن و درخشنده است.

سيزدهم آبان، تو را خوب مي شناسم . تاريخ ميهنم در اين روز تلا لويي خدايي دارد.

روزي كه سرزمينم ، مردمانم ، جوانانم از پير مريد خود جدا افتادند ، و دگر روز دانش­ آموزان وطنم صف به صف ، با اراده اي آهنين ، نماز عشق را به جماعت اقتدا كردند ؛روزگاري ديگر چنين روزي دانشجويانم ، به پيروي از پير خمين، ديوارهاي بلند و پوشالي استكبار را فرو ريختند و زيبنده ترين درفش شجاعت را برافراشتند.روزي كه سرزمينم ، مردمانم ، جوانانم از پير مريد خود جدا افتادند ،ديدي كه ايرانيان از پاي ننشستند و با رهبر خود تا پاي جان عهد جانانه بستند .ديدي كه ساليان دراز فراق آخر شد ، ديدي كه پير فرزانه ام مرا در اغوش كشيد و اكنون تو اي جهان، باز مي بيني؛رفته از جهان ،اگر چه آن روح خدا ليكن علم مهرش ، بر پاست هنوز و تا تاريخ مي نگارد ؛ چنين خواهد نگاشت : روح الله براي هميشه در دل­هاي آزادي­خواه جهان جاودانه خواهد بود.

سيزده آبان از راه مي رسد و با خود حماسه هاي جاويد آن روزها را زنده مي كند، آن روز دانش آموزان اين مرز و بوم حماسه ها آفريدند، حماسه هايي كه چون درختان تنومند قد برافراشتند و سبزي خويش را از قلبهاي سبز و مالامال از عطوفت نونهالان عاشق به عاريه گرفتند و سربلندي خود را از استقامت و پايمردي بزرگ مرداني كوچك به ارث بردند. گرامي باد ياد و خاطره آن روزه روز گریه خورشید

سيزده آبان روز فرياد بود و روز شهادت، روز مشت هاي گره كرده امت، روز فتح بود، روز خروشيدن روح هاي پاك، روز جرقه و روز آتش بود، روز فرياد و اعتراض و روز اعتصاب و تحصن بود، روز واشكفتن گل اميد و روز گريه خورشيد بود.

آن روز روز «دانش آموز» بود.

۱۳ آبان روز حادثه خیزی بوده است در طول تاریخ .

انشا روز دانش آموز

انشاء روز دانش آموز شماره ۱ :

چرا ۱۳ آبان به عنوان روز دانش آموز نامیده شده ؟

روز های سخت انقلاب بود و  انقلاب اسلامی مردم ایران به روزهای مهم و سرنوشت سازی نزدیک می‌شد همه مردم ایران چه زن و چه  مرد ، همه تلاش میکردند به تکلیف خود در این موقعیت تاریخی خوب عمل کنند . در این میان دانش‌آموزان و دانش جویان ، جوانان و  نوجوانان شور و حال خاصی داشتند

روز ۱۳ آبان ۱۳۵۷ بود ، دانش‌آموزان برای حضور در میان خیلی عظیم جمعیت راهپیمایی کنندگان مدارس را تعطیل کرده بودند و به سمت دانشگاه تهران حرکت می کردند تا صدای اعتراض خود را به گوش حکومت جبار برسانند.

آنها به همراه دانشجویان و سایر مردم وارد دانشگاه تهران شدند

ساعت ۱۱ صبح بود که ماموران رژیم اول با پرتاب گاز اشک آور تلاش کردن جمعیت را متفرق کنند

اما وقتی نتیجه نگرفتند شروع به تیر اندازی کردند .

اما اجتماع کنندگان پرشور تر با نوای الله اکبر به شعار دادن و مقاومت ادامه دادند.

ماموران بی راحم ۵۶ نفر را در این روز شهید و صدها نفر را مجروح کردند .

در آن زمان امام خمینی ( ره ) در تبعید بودند اما پیامی به مردم ایران فرستاندند

و مردم و جوانان را به ادامه راه مبارزه دلگرم کردند.

صدای آزادی‌خواهی و استقلال‌طلبی شما را به گوش جهانیان می‌رسانم.

یاد رشادت و آزادی طلبی این دانش آموزان در گوش تاریخ ماند و بعد ها به خاطر زنده نگه داشتن یاد آنها

این روز برگ دیگری به تاریخ انقلاب اسلامی افزود

برگی سرخ و پر از سر افرازی

این برگ از تاریخ را ما به نام ۱۳ آبان و روز دانش آموز می شناسیم

انشا روز دانش آموز و ۱۳ آبان

انشا روز دانش آموز

تحقیق انشاء روز دانش آموز شماره ۳ :

چرا ۱۳ آبان را روز دانش آموز می نامند؟

صبح روز ۱۳ آبان ۱۳۵۷ ه.ش دانش آموزان در حالی که مدارس را تعطیل کرده بودند روبه سوی دانشگاه نهادند

تا بار دیگر پیوندشان را با رهبر بت شکن خویش به جهان اعلام نمایند.

این جوانان پرشور خداجو گروه گروه داخل دانشگاه شدند

و به همراه دانشجویان و گروههای دیگری از مردم در زمین چمن دانشگاه اجتماع کردند.

مأموران شاه، دانشگاه را به محاصره خود درآورده بودند تا چنانچه فریاد حق طلبانه از گلویی برخاست آن را با گلوله پاسخ دهند.

دانش آموزان در کناره نرده ها و زمین چمن اجتماع کرده بودند

و فریاد مقدس “الله اکبر” آنان فضا را می شکافت و تا فاصله های دور طنین می انداخت.

ساعت یازده صبح مأموران ابتدا چند گلوله گاز اشک آور در میان دانش آموزان و دانشجویان پرتاب کردند.

اجتماع کنندگان در حالی که به سختی نفس می کشیدند،

صدای خود را رساتر کردند و با فریاد دشمن شکن “الله اکبر” لرزه بر اندام مأموران مسلح شاه افکندند.

انشا روز دانش آموز

در ۱۳ آبان ۵۷ چه اتفاقاتی افتاد ؟

در این هنگام تیراندازی آغاز شد و لاله های انقلاب یکی پس از دیگری در خون غلتیدند

جوانان با فریاد الله اکبر و با شعارهای مرگ بر امریکا و مرگ بر شاه به شهادت رسیدند

و انقلاب خونین اسلامیشان را تداوم بخشیدند و دشمنان اسلام را بیش از پیش به رسوایی و شکست کشاندند.

در این واقعه ۵۶ تن شهید و صدها نفر مجروح شدند.

بعد ها به یاد این شهدای خونین کفن دانش آموز و دانش جو که جان شیرین خود را در راه آزادی گویی و حق طلبی از دست دادند

روز ۱۳ آبان را روز دانش آموز و روز استکبار ستیزی مینامند .

دانش آموزان هر ساله در این روز با راهپیمایی و شعار های استکبار ستیزانه گرامی میدارند

و به همه اعلام میکنند اگر چه سال ها ۱۳ آبان ۵۷ گذشته است اما دانش آموزان امروز نیز

مانند دانش آموزان و دانش جویان سال های زیبای انقلاب ، حق طلب با بصیرت و استکبار ستیز هستند.

بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم

الحَمدُ لِلّهِ رَبِّ العالَمین وَ صَلَّی اللهُ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطّاهِرین

اللّهُمَّ کُن لِوَلیِّکَ الحُجَّه بنِ الحَسَن؛ صَلَواتُکَ عَلَیهِ وَ عَلی آبائِه؛ فی هذِهِ السّاعه وَ فی کُلِّ ساعَه؛ وَلیًّا وَ حافِظاً وَ قائِداً وَ ناصِراً وَ دَلیلاً وَ عَینا؛ حَتّی تُسکِنَهُ اَرضَکَ طَوعاً وَ تُمَتِّعَهُ فیها طَویلا.

هرساله از هفتم تا سیزدهمِ آبان ماه به نامِ هفته ی بسیجِ دانش آموزی نامگذاری شده است.

هفته ی بسیجِ دانش آموزی یادآورِ دلاورمردی های سی و شش هزار شهیدِ دانش آموزی است که گرچه     سن و سالِشان کم بود ولی قلبی بزرگ و عزمی راسخ داشتند و با اِقتدا به سرور و سالار شهیدان، آن   حماسه ی عظیم را در هشت سال دفاعِ مقدّس آفریدند. سالروزِ شهادتِ دانش آموزِ شهید محمد حسینِ فهمیده در هشتم آبان که به نامِ روزِ بسیجِ دانش آموزی نامگذاری شده است نقطه ی درخشانِ این حماسه است. همان رهبرِ کوچک که امامِ اُمّت رضوانُ الله تَعالی عَلَیه در توصیفِ کارِ بزرگش فرمودند: «رهبرِ ما آن طفلِ سیزده ساله ای است که با قلبِ خود که ارزشش از صدها زبان و قلم بزرگ تر است با نارنجک خود را زیرِ تانک انداخت و آن را منهدم کرد و خود نیز شربتِ شهادت نوشید.»

مناسبتِ بزرگ و تاریخی در این هفته، یومُ اللهِ سیزدهِ آبان است که سه اتفاقِ مهم، این روز را در تاریخِ انقلابِ اسلامی جاودانه کرده است:

نخست؛ تبعیدِ حضرتِ امام، رِضوانُ الله تَعالی عَلَیه از ایران به ترکیه در سالِ 1343 هجری شمسی.

دوم؛ تسخیرِ لانه ی جاسوسی توسطِ دانشجویانِ مسلمانِ پیروِ خطِ امام در سالِ 1358 و بیرون راندنِ بقایایِ پلیدِ آمریکایِ زورگو و مستکبر که امامِ راحل از آن با نامِ انقلابِ دوم یاد کردند.

و سوم که نقطه ی برجسته ی این مناسبت است و به همین دلیل به نامِ روزِ دانش آموز نامگذاری شده است حضورِ دانش آموزانِ بصیر و انقلابی در دانشگاه در 13 آبانِ 57 و تظاهرات علیهِ رژیمِ منحوسِ طاغوت و به خاک و خون کشیده شدنِ عدّه ی زیادی از آنان توسّطِ اَیادیِ رژیمِ پهلوی است که حماسه آفرینیِ آنان تا به امروز، سندِ افتخاری است که بر پیشانیِ جامعه ی دانش آموزی می درخشد.

شعارِ امسالِ هفته ی بسیجِ دانش آموزی «دانش آموزِ انقلابی و مدرسه ی انقلابی» است.

رهبرِ معظّمِ انقلاب، از ابتدای سال تاکنون، بارها و بارها بر مسئله ی انقلابی بودن تأکید کرده اند.              ما دانش آموزانِ بسیجی معتقدیم انقلابی بودن، ویژگی هایی دارد که در رأسِ آن، ولایتمداری است. پیروی از ولایت و گوش به فرمانِ ولیِ فقیه بودن، از مهم ترین موضوعاتی است که در وصیّت نامه ی شهدا، خصوصاً شهدای دانش آموز به چشم می خورد.

دستیابی به حالات خوش با خداوند

قرآن کریم می فرماید: و نفس وما سواها فالهمها فجورها و تقواها، قد افلح من زکاها و قد خاب من دساها.(1)

«قسم به نفس و آنکه او را نیکو ساخت، سپس پلیدکاری و پرهیز کاری را به آن الهام کرد، که هر کس آن را پاک گردانید، قطعاً رستگار شد و هر که آلوده اش ساخت، قطعاً زیانکار گردید.»

در بسیاری از آموزه های دینی، از جمله آیات فوق استفاده می شود که نفس انسان، هم استعداد ترقی و تکامل، و هم استعداد سقوط و تنزل دارد. اگر نیازهای حقیقی آن را دریافته و به تزکیه آن پرداختیم، رشد می کند و بارور می شود، و اگر آن را وا نهیم، رو به ضعف و سستی نهاده، فاسد می گردد.

در این میان همه انسان ها به طور فطری طالب کمال هستند. هیچ انسانی نیست که نقص وجودی را خوش بدارد، بلکه به طور فطری و غریزی به دنبال آن است که روز به روز کامل تر شود، این علاقه و میل فطری به کمال، موهبتی است که خدای متعال در وجود انسان قرار داده و یکی از نعمت های بزرگ الهی است که عامل حرکت و فعالیت اوست و اگر این میل نباشد و یا ضعیف شود، خمودی و بی حاصلی آدمی را فرا می گیرد.(2)

کمال، مصادیق مختلفی دارد که برخی از آنها، به قدری روشن و واضحند که هیچ انسانی در کمال بودن آنها، تردید ندارد، علم از جمله این موارد است و بی تردید همه انسان ها از نادانی متنفرند. گرچه بسیاری از آنان هیچ گاه در رفع آن تلاش لازم را نمی کنند- از دیگر اموری که انسان به طور فطری طالب آن است، « سعادت» است. همه انسان ها بالفطره طالب خوشی بوده و از بدبختی و ابتلاء به گرفتاری گریزانند. اما سعادت حقیقی چیست؟ چگونه و از چه راهی حاصل می شود؟ به چه صورت می توان آن را حفظ کرد؟

ادیان و مکاتب مختلف، در طول تاریخ، بر اساس بینش و نگرش خود، هر کدام سعادت را به گونه ای تعریف کرده و راهی را به سوی آن معرفی نموده اند. دین مبین اسلام- و بسیاری از ادیان دیگر الهی ـ کمال نهانی و سعادت آدمی را در « قرب به خدا» معرفی کرده اند. باید توجه داشت که تا دست کم، مرتبه نازلی از قرب به خدای متعال در خود ما پیدا نشود، حقیقت این معنا بر ما مخفی خواهد ماند.(3)

نگارا مردگان از جان چه دانند

کلاغان قدر تابستان چه دانند «مولوی»

شناخت خدا و آثار خداشناسی

یکی از مهم ترین مسائلی که بشر با آن مواجهه است خدا و خداشناسی است. اینکه انسان از کجا آمده است و به کجا می رود. خداشناسی به این معناست که انسان به حقیقتی برسد که درک کند خداوند علت و خالق اوست و او عین نیاز و متعلق به خداوند است. چنانکه در قرآن می فرماید: «ای مردم شما(همگی) نیازمند به خدایید، تنها خداوند است که بی نیاز و شایسته هرگونه حمد و ستایش است.»[1]

خداشناسی در قرآن

خداوند در قرآن کریم به ذکر نمونه ها و راه هایی برای خداشناسی پرداخته و می فرماید: «به زودی نشانه های خود را در اطراف جهان و در درون جانشان به آنها نشان می دهیم تا برای آنان آشکار گردد که او حق است. آیا کافی نیست که پروردگارت بر همه چیز شاهد و گواه است.»[2] «و در زمین آیاتی برای جویندگان یقین است و در وجود خود شما نیز (آیاتی است)، آیا نمی بیند.»[3]

خداشناسی در روایات

روایات بسیاری در باب خداشناسی مطرح شده که در اینجا به برخی از آنها می پردازیم:

1.امام علی(ع) می فرماید: هر که خدا را شناخت، معرفتش کامل گشت.[4]

2.امام علی(ع): علم داشتن به خدا، برترین دو علم است.[5]

3.موجب دل برکندن از دنیا می شود.[6]

4.موجب ترس از خدا می شود.[7]

5.موجب پشت کردن به دنیای فانی می شود.[8]

مقاله ذیل نمونه دیگری از مقالات تحقیقی خارجی است که به دستمان رسیده است و جهت ملاحظه خوانندگان عزیز چاپ می شود.

مجله حضور آمادگی دارد تا نظریات و مقالات انتقادی و تحقیقی را در اینگونه مباحث به منظور گشایش فضاهای وسیعتری در پژوهش و تحقیق به چاپ رساند.

این مقاله ضمن بیان این مطلب که نظریه ولایت فقیه امام خمینی (س) برگرفته از مفهوم انسان کامل در فلسفه عرفان اسلامی قدیم و تفکر سیاسی - اسلامی است، نظریات خاص عرفانی آیت الله خمینی (س) را با اندیشه های سیاسی ایشان پیوند می دهد. مقاله در نهایت روشن می کند که برای نخستین بار آیت الله خمینی در اواخر سال 1960 میلادی، به طور رسمی نظریه ولایت فقیه را مطرح کردند. در حقیقت در کتاب بسیار مهم ایشان; یعنی مصباح الهدایة الی الخلافة و الولایة - که در اوایل سال 1930 میلادی نگاشتند - این نظریه به طور ضمنی عرضه شده بود.

فرضیه خداشناسی و تشیع

در فرهنگ اسلامی، موضوعهای شناخت هستی و معرفت در مورد وحی; عقل و اندیشه مورد بحث قرار می گیرد. وحی منشا نبوت است; در حالی که عقل و اندیشه منشا شناخت فلسفه و عرفان هستند. حکمای اسلامی کوشیده اند عقل را برای تصدیق و اثبات یک موضوع منطقی در مفاهیم مذهبی به منظور دفاع از مذهب و تسهیل در کار مبلغان به کار ببرند; در فلسفه اسلامی، گرچه هدف علمی از شناخت عقل، منشا یک دانش معین محدود می شود، برای خود در شناخت هستی وسعتی را فرا می گیرد. عقل یا فهم در فرضیه صدور، اولین مخلوق است (الصادر الاول) . که کاملترین شکل عقل است. در نظریه حقیقی، عقل، خودش هدف عملش هست.

فلاسفه اسلامی ادعا می کنند که پیامبران و فلاسفه هردو از یک منبع بهره می برند. عقل منشایی مطمئن برای فیلسوف است، در حالی که وحی منشایی برای پیامبر است.

نبوت و امامت

اما آیا هر پیامبر از نظر موقعیت وجودی و معرفتی با تعینی خاص زاده شده است؟ بر اساس تعلیمات آیت الله خمینی، جواب ممکن است در زمانی واحد مثبت یا منفی باشد. [امام] خمینی برای وجود و آفرینش پیامبران دو نشاه را مشخص می کند. یکی، وجود عقلی و مرحله ماوراء ماده (نشاه عقلیه) و دیگری، وجود جسمانی و مادی (نشاه خلقیه) . اگر ما پیامبر را مظهر تجلی یک نام مشخص بپنداریم، باید بپذیریم که موقعیت وجودی و معرفتی او، تعینی خاص داشته است; اما پیامبر در نشاه خلقی، وجود انسانی دارد، و اینجا باید پذیرفت که پیامبر با تواناییهای بالقوه ای خلق شده است تا برای قبول مسئولیتهایی که در نشاه عقلی و وجود ماورایی برای او مقرر گردیده بود - که همان تعلیم شریعت است - آماده باشد.

برطبق نظریه آیت الله خمینی (س) ، پیامبر اکرم (ص) قبل از اینکه به مقام پیامبری برسد، می بایست در ابتدا چهار سفر روحانی را که مرتبه های تجلی حق در دنیاست، پشت سر بگذارد. آیت الله خمینی (س) در بحث درباره معراج پیامبر (ص) از خلق به حق، و بازگشت به سوی خلق، به مقاله ای از محمدرضا قمشه ای، در کتاب ملاصدرا "اسفار اربعه" که موقعیت نبوت را به عنوان مقامی برتر (ولایت) بررسی کرده است، ارجاع می دهد. قمشه ای می نویسد: اولین سفر از مخلوق است (خلق) به سوی خالق (حق) . در این سفر، انسان می تواند به شناخت حقیقی وجودش برسد، اگر او در شکستن حجاب ظلمانی (خودی و من پرستی) که حجاب عقل و حجاب روح است، موفق باشد و به این موقعیت برسد، هستی حقیقی پیدا می کند به طوری که جمال مطلق را در خودش می بیند که نتیجه اش محو است (فنا) و ممکن است باعث سرمستی و بی خبری او شود و سخنانی از سر بیخودی برزبان آورد (شطح) ، و ادعا کند که او، خودش خداست ⁽³⁾ . این وضعیت ممکن است پیش بیاید مگر این که فضل الهی راهش را اصلاح کند و او را به گونه ای هدایت نماید که خداوند را بپرستد و ستایش کند.

دومین سفر "از حق به حق به وسیله حق" است; در این سفر، سالک در صفات و اسماء الهی سیر می کند و به آنها معرفت پیدا می کند و در پایان سفرش [اندک اندک خود را چون قطره آبی در دریای مواج عظمت مطلق احدیت غرق می بیند (و) ] به اتحاد با خدا می رسد که موقعیت اولیاء الله است.

خداوند تبارک و تعالی، وجود مطلق و کمال مطلق است که هیچ گونه عیب و نقصی در آن نیست. خدا وجود بی همتایی است که توانایی انجام هر کاری را دارد و به همه اشیاء در تمام حالات و زمانها آگاه است، خدا شنوا و بیناست، دارای اراده و اختیار است، خداوند زنده و خالق همه چیز و سرچشمه تمام خیرات و خوبیهاست، و همه موجودات (مخلوقات) را دوست دارد و نسبت به آنها مهربان است.

مفهوم واژه خدا از عمومی ترین و ساده ترین مفاهیمی است که همه انسانها حتی کسانی که منکر وجود خدا هستند، نیز آن را درک می کنند. هر چند شناخت کنه و حقیقت ذات خدای تبارک و تعالی برای انسان غیر ممکن است ولی از راههای بسیار زیادی می توان یقین به وجود خداوند تبارک و تعالی پیدا نمود.

او نیامده، خدا بود و زمان خلق شد و ما آمدیم، آفریده شدیم. همان طور که فکر می کنیم خورشید به دور ما می چرخد، در صورتی که او هست و ما به دور آن می چرخیم؛ خدا هم بود و ما آمدیم؛ خلق شدیم.

با بررسی آیات و روایات گوناگون می توان وجود خدا را اثبات کرد

 در جای جای قرآن کریم، می توان آیاتی را یافت که از پدیده های گوناگون طبیعی یاد می کند و آنها را آیه و نشانه ای بر وجود خدا می شمارد و انسان را به تدبر و تأمل در آنها فرا می خواند. شناخت خدا از رهگذر نشانه های تکوینی او در جهان خلقت، که نمونه روشنی از راه تجربی خدایابی است، گاه به «شناخت آیه ای و آفاقی» نامیده می شود.[10]

گروهی از آیات، آدمی را به اندیشه ورزی در آیات تکوینی خداوند دعوت می کند و انتظام موجود در هستی و در وجود آدمی را دلیل و راهنمایی می داند که اهل خرد و اندیشه را به سوی مبدأ متعالی جهان راهبری می نماید:

"مسلماً در آفرینش آسمان ها و زمین، و در پی یکدیگر آمدن شب و روز، برای خردمندان نشانه هایی (قانع کننده) هست".[11]

و "روی زمین برای اهل یقین نشانه هایی (متقاعد کننده) است، در خود شما؛ پس مگر نمی بینید؟"[12]

گروه پرشماری از آیات قرآنی نیز بر روی پدیده های خاصی انگشت گذارده و آن را به عنوان آیه و نشانه ای بر وجود خدا و علم و قدرت خداوند معرفی کرده است. این آیات به قدری فراوان اند که حتی ذکر نمونه هایی از آن ها مجالی بسیار گسترده می طلبد.[13]

پیشوایان دین نیز به پیروی از روش قرآن کریم، بر «شناخت آیه»ای خداوند تأکید بلیغی کرده اند. برای نمونه، در حدیث جامعی از امام صادق (ع) خطاب به یکی از یارانش آمده است.

ای مفضل! نخستین عبرت و دلیل بر خالق – جل و علا – هیأت بخشیدن به این عالم و گردآوری اجزا و نظم آفرینی در آن است. از این رو اگر با اندیشه و خرد درکار عالم، نیک و عمیق تأمل کنی، هر آینه آن را چون خانه و سرایی می یابی که تمام نیازهای بندگان خدا در آن آماده و گرد آمده است.

صرع یکی از بیماری های آزاردهنده و مهاجم برای افراد مصروع است‎

صرع یکی از بیماری های آزاردهنده و مهاجم برای افراد مصروع است که زندگی آنان تحت تاثیر این بیماری خاص تلقی می شود در این مطلب به بیماری صرع و ازدواج با این افراد می پردازیم.

اغلب علائم مشاهده شده در  مبتلایان به صرع، با مکان دسترسی مغز ارتباط دارد؛ یعنی دستورات مغز به درستی انجام نمی شود؛ حرکت های شدید در قسمت دست و پا، خیره ماندن به یک نقطه و از دست دادن هوشیاری کوتاه مدت، افتادن روی زمین، پرش ناگهانی عضلات دست با حفظ هوشیاری به خصوص صبح ها بعد از بیدار شدن از خواب و در مواردی نیز بی اختیار و کاهش سطح هوشیاری از مهم ترین علائم بیماری است.

درمان دارویی به عنوان راهی موثر در بهبودی بیماری است: افرادی که دچار بیماری صرع و تشنج می شوند، می توانند با تجویز پزشک و دارو درمانی بیماری را کنترل کنند و در صورت عدم نتیجه درمان های دارویی، پزشکان در مرحله آخر، از روش جراحی اختصاصی مغز برای کنترل حملات استفاده می کنند.

ازدواج یکی از مهم ترین تصمیمات برای زندگی مشترک است اما قضیه زمانی حساس تر خواهد شد که بفهمید طرف مقابلی که می خواهید با آن ازدواج کنید دچار بیماری صرع است بیماران صرعی دارای شرایط ویژه و خاصی هستند و برای ازدواج با این افراد باید همه جوانب را در نظر بگیرید در این مطلب نکاتی را درباره  ازدواج با بیماران مبتلا به صرع به شما خواهیم گفت.

مهریه به مالی گفته می‌شود که مرد در هنگام عقد به زن خود می‌پردازد

مهریه یا به شکل کهن‌تر آن، کابین، به مالی گفته می‌شود که مرد در هنگام وقوع عقد نکاح اسلامی به زن خود می‌پردازد یا مکلف به پرداختِ آن می‌شود.

مرد به هنگام اجرای صیغه نکاح، چیزی را به همسرش تقدیم می کند که تا نشان دهنده قصد او برای ازدواج باشد و در اصطلاح مهریه یا صداق نامیده می شود. این هدیه و بخشش که از طرف مرد انجام می شود، امروزه به هدف پایبندی به لوازم زندگی مشترک و ارتباط زناشویی یا ضامنی برای حق طلاق زن درآمده است.

در آموزه های دینی برای مهریه، مقدار معینی تعیین نشده است، بلکه این امر به توافق زن و مرد بستگی دارد. همچنین در نوع مهریه نیز محدودیتی وجود ندارد و هر چیزی که ارزش اقتصادی و اجتماعی داشته باشد، می تواند مهریه قرار گیرد؛ مانند طلا، نقره، املاک، پول های رایج، لوازم زندگی و حتی آموزش قرآن یا آموزش مهارتی ویژه. در صدر اسلام مهریه از قسمتی از اموال موجود مرد یا نزدیکان او مانند پدر مرد پرداخت می شد ولی در حال حاضر با توجه به آنچه مرد در آینده ممکن است کسب نماید یا مقداری که مرد در صورت تصمیم به طلاق به علت عدم توانایی در پرداخت مهریه نتواند زن را طلاق دهد در نظر گرفته می شود.

اختلاف سنی زیاد بین زوجین با کاهش رضایت زناشویی در طول زمان مرتبط است

دوره ای که مردها با زن های ۱۰ یا ۲۰ سال کوچک تر از خودشان ازدواج می کردند، تقریبا گذشته است.

امروزه ازدواج هایی که در آن زوج ها همسالند و یا ازدواج هایی که در آن زن بزرگ تر از مرد است بیشتر از قبل دیده می شود.

اگرچه ازدواج با فردی جوان‌تر از خود در ابتدا می‌تواند جالب و هیجان انگیز باشد، اما اختلاف سنی زیاد بین زوجین با کاهش رضایت زناشویی در طول زمان مرتبط است.

تفاوت سنی در ازدواج چقدر باشد؟

اگر تفاوت سنی میان زن و مرد سه تا چهار سال باشد، از یک حد معمولی برخوردار است.

این مورد بستگی به این دارد که چقدر زن و مرد بتوانند این فاصله و تفاوت سنی در ازدواج را باور داشته باشند.

این مساله را نمی توان به همه تعمیم داد و به این معنا نیست که همه کسانی که چنین اختلاف سنی ای دارند، زندگی خوبی هم دارند.

البته هرچه فاصله سنی زوجین کمتر باشد احتمال تفاهم بیشتر است.چراکه دو نفر با تفاوت سنی زیاد در دو مرحله متفاوت از زندگی هستند و نیازها و خصوصیات آنها بالطبع متفاوت است. فاصله سنی از ۱۰ سال به بالا به دلیل اینکه تفاوت زمانی و یک دهه فاصله زندگی کردن بین دو فرد وجود دارد، مشکلاتی برای هر دو زوج به وجود می آورد.

مشکلاتی چون عدم درک صحیح و متقابل، برآورده نشدن انتظارات دو طرف بعد از مدتی و بی حوصلگی فرد بزرگ تر، به خصوص احساس پشیمانی و بروز مشکلات بیشتر از عواملی هستند که بین زوج ها با فاصله سنی زیاد دیده می شوند.

نوع مزاج، بر جنبه‌های مختلف زندگی زناشویی تأثیر به سزایی دارد

مزاج شناسی علمی بسیار وسیع و گسترده برای تشخیص و درمان مشکلات جسمی و روحی است زیرا تمامی جنبه های زندگی ما تحت تاثیر طبیعت بدنمان قرار می دهد و هر نوع غذایی که می خوریم بر تمامی اعضای بدن ما از مغز و اعصاب گرفته تا قلب و معده و کبد و کلیه ها   تاثیر گذار است .

نوع مزاج، بر جنبه‌های مختلف زندگی زناشویی نیز تأثیر به سزایی داشته و حتی ریشه برخی مشکلات در زندگی زناشویی به این مسئله بازمی گردد.

درایجا برخی از خصوصیات اخلاقی افراد با مزاج های مختلف را توضیح می دهیم.

افرادی که مزاج سرد و خشک دارند دقیق و حساسند و به جزئیات بسیار توجه می کنند که این موضوع برای انجام کارهایی که نیاز به دقت و توجه زیاد دارد، مناسب است. اما اگر غلبه سودا زیاد شود باعث بدبینی و وسواس می شود.

افرادی که سودای زیاد دارند و خشکی در بدنشان غلبه دارد، حساس، زودرنج و شکاک می شوند. جزءنگری خود نشانه افزایش سودا در خون است.

 مفهوم ولایتمداری و بصیرت دینی

 مفهوم ولایتمداری این است که به همان دلیل که در تفکر اسلام ناب محمدی صلی الله وعلیه وآله وجود »ولی اللَّه« و »حجةاللَّه« در زمین به عنوان رهبر راستین الهی، واسطه فیض(ر.ک: اصول کافی، ج 1، ص 178 - 180، باب های: »انّ الارض لاتخلو من حجة« و »انه لو لم یبق فی الارض الّا رجلان لکان احدهما حجة«)

 الهی، مقتدا و اسوه عملی مردم دیندار و ولایتمدار ضرورت دارد، پذیرش ولایت(ر.ک: همان، ص 196 - 197؛ بحارالانوار، ج 23، ص 29 - 37)(برای آگاهی از چگونگی واسطه فیض بودن ائمه علیهم السلام نیز ر.ک: شیخ طوسی، کتاب الغیبة، مکتبة سِوی الحدیثه، تهران، ص 238؛ میرزاحسین نوری طبرسی، مستدرک الوسائل، مؤسسه آل البیت علیهم السلام، قم، 1408 ه’. ق، ج 12، ص 164 - 165)

 ولی و حجت خدا توسط مردم و گردن نهادن به حاکمیت و ولایت او نیز ضرورت دارد؛ زیرا پذیرش ولایت اولیای خاص الهی (پیامبر و ائمه علیهم السلام)، برابر است با پذیرش ولایت خدا، ایمان به توحید و گردن نهادن به معتقدات دینی و در نتیجه، درآمدن در زمره مسلمانی و ورود در مسیر صراط مستقیم هدایت و رستگاری؛ چرا که به تصریح قرآن کریم در آیات فراوان و از جمله آیةالکرسی و نیز روایات معتبر، انسان ها از دو حال خارج نیستند: یا مسلمانِ مؤمنِ ولایتمدارند و قرین هدایت و رستگاری حقیقی:

 بنده، مؤمن نمی شود تا این که خدا و رسول او و همه ائمه (دوازده گانه و به ویژه) امام زمانش را بشناسد و در همه کارهایش به او مراجعه کند و تسلیم فرامینش باشد.

 نیز در روایت دیگری، امام صادق علیه السلام در پاسخ به این که پس از معرفت خدا کدامیک از اعمال برتر است، برخی از اعمال عبادی را نام می برد و سرانجام در یک تعبیر فراگیر تصریح می کند:

. .. ولی آغاز همه این ها معرفت ما و آخر و انجام همه این ها معرفت ماست.(بحارالانوار، ج 27، ص 202، روایت 71)

 پیوند میان توحید و ولایت چنان عمیق و ناگسستنی است که امام رضاعلیه السلام در حدیث مشهور به »سلسلة الذهب« در مسیر راه به طوس، در شهر نیشابور، از اجداد طاهرینش تا رسول خداصلی الله وعلیه وآله و او از جبرئیل و جبرئیل از خداوند متعال نقل کرده که فرمود:

 کلمه توحید (لااله الااللَّه) دژ استوار و پناهگاه امن و نجات بخش من است و هر کس در آن داخل شود، نجات می یابد. اما توحید با شرائطش و امامت من نیز از شرائط آن است.(شیخ صدوق، کتاب التوحید، مکتبة الصدوق، تهران، ص 25)

 جمله آخر از امام رضاعلیه السلام است و نشان از اهمیت ولایت و ولایتمداری ائمه علیهم السلام دارد که بدون آن توحید نیز کارساز نیست. اما این که چرا توحید بی ولایت کارساز و نجات بخش نیست، نیازمند بحث و بررسی است که مجال دیگری می طلبد. ولی آنچه به اجمال می توان گفت این است که بررسی افکار و عقاید گروه های مسلمانی که از ولایت ائمه علیهم السلام دور مانده اند و دچار عقاید شرک آمیز و باطل گشته اند و به جسم بودن خدا و مانند آن گرفتار آمده اند، نشان می دهد که آنها به خاطر دورماندن از تعالیم آسمانی ائمه علیهم السلام به ویژه تعالیم توحیدی، دچار بدفهمی و گمراهی شده و از اسلام ناب محمدی صلی الله وعلیه وآله محروم گشته اند؛ چون این ائمه علیهم السلام و در(ر.ک: ابوالحسن اشعری، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلّین، طبع چهارم، چاپ بیروت، 1426 ه’.ق، به ویژه ص 212 - 217 و 290 - 293)

 2. همراهی کامل

 ولایتمداری راستین و با بصیرت آن است که انسان ولایتمدار در برابر فرامین و انتظارات به حق ولی امر مسلمین، گزینشی عمل نکند و همراهی کامل با او در عمل داشته باشد و در همه موارد - حتی آنجا که اجرای فرامین او با منافع فردی و یا گروهی اش سازگار نباشد نیز - با ولی مقتدایش همراه بوده و فرامین او را بر منافع شخصی یا حزبی اش ترجیح دهد و همه موضع گیری ها و حرکت های فردی و اجتماعی اش همسو با منویات ولایت امر و رهبر مورد قبول او و سایر مسلمانان باشد. براین اساس، این طور نباشد که هر جا با سلیقه و منافعش همسو و سازگار بود، التزام عملی به دستوراتش داشته باشد و هر جا نبود، از انجام دستورات او شانه خالی کند.

 آن گونه که اکثریت پیروان ائمه علیهم السلام در گذشته به ویژه زمان سه امام نخست: امیرمؤمنان علیه السلام، امام مجتبی علیه السلام و امام حسین علیه السلام، عمل می کردند و در نتیجه، ائمه علیهم السلام را در دست یافتن به اهداف والای اسلامی و انجام رسالت های الهی شان یاری نکردند و پیامدهای زیانبارش، طرح مسئله حکمیت در جنگ صفین و تثبیت حاکمیت معاویه بر گُرده مسلمانان، صلح تحمیلی به امام حسن مجتبی علیه السلام و حادثه خونین کربلا و شهادت امام حسین علیه السلام و یاران باوفایش، انزوای سیاسی - اجتماعی سایر ائمه علیهم السلام و رسمیت نیافتن مکتب اهل بیت علیهم السلام برای صدها سال بوده است!

 قرآن کریم تبعیض در ایمان و گزینشی عمل کردن را برنمی تابد و این گونه رفتار را مورد تأیید قرار نمی دهد:

 3. پرهیز از توجیه گری

 یکی دیگر از شاخص های ولایتمداری توأم با بصیرت، پرهیز از توجیه گری در برابر فرامین ولی امر و پیشوای دینی است. تمکین در برابر دستورات ولی امر مسلمین، قرائتی جدا در برابر او نداشتن، تحریف نکردن سخنان او و نیز به سود خود یا گروه و حزب خود تفسیر نکردن، از شروط اساسی ولایتمداری با بصیرت و راستین است.(به دو نکته باید توجّه داشت: یکی آن که ولایتمداری به این معنا و التزام عملی به فرامین ولی امر مسلمین، هرگز به معنای سلب آزادی اندیشه و اظهار نظر در مسائل و رخدادها و ارائه راهکارها و پیشنهادهای سازنده به حاکمان و والیان حتی در رده امام معصوم علیه السلام نیست؛ زیرا این کار، نه تنها ممنوع و مذموم نیست بلکه در اسلام از آن به نام »نصیحت به امام المسلمین« یاد می شود و مورد درخواست بوده و کاری ارزشمند و پسندیده است؛ بلکه مراد، کارشکنی و توجیه گری برای فرار از ولایت پذیری و التزام عملی به فرامین ولی امر مسلمین - بنابه هر دلیل - است؛ نکته دیگر این که در جامعه پیشرو و ترقی خواه، ناگزیر به وجود مرکزواحد تصمیم گیری و اتحاد، انسجام ملی و همگرایی اجتماعی است، چون که سنگ بنای هرگونه ترقی، پیشرفت و توسعه، یک صدایی و همگرایی و تمکین همگانی در برابر رهبری و حاکمیت بالنده و فرمانبری از اوست؛ زیرا اگر هر کس یا گروه بخواهد سخن خود را به کرسی بنشاند و به فرامین حاکمیت و رهبری مترقی و پیشرو، گوش ندهد، هرج و مرج و بی قانونی حاکم می شود و در آن صورت دود آن به چشم همه می رود و آن کشور و ملت ره به جایی نمی برد. این واقعیتی است که با نگاهی به کشورهای دچار تشتّت آراو چنددستگی که پیوسته سیر قهقرایی داشته واز قافله فرهنگ وتمدّن عقب مانده اند، به خوبی آشکار می شود)

بسم الله الرحمن الرحیم
آسیب های سازمانی(1)

الف)آسیب های کاری و اداری
1) برگزاري مجالس گوناگون در وقت اداري،بدون رعایت مصالح بیت المال وارباب رجوع
دراین مورد،لازم است جلسات درحد امکان در خارج از وقت اداري،دراول وقت و در كمترين وقت ممكن تشکیل وازتضییع حقوق مراجعین ونیز لطمه وصدمه به کار،جلوگیری شود. تبصره: درموردنماز، با توجه به اهميّت خاص نمازهاى يوميه و تأکيد زيادى که بر اقامه نماز در اول وقت شده است و با توجه به فضيلت نماز جماعت، مناسب است روشى اتخاذ شود که نماز واجب به‌طور جماعت در اول وقت و در کمترين زمان خوانده شود، ونبایدنماز جماعت در اول وقت بهانه و وسيله‏اى براى به تأخيرانداختن کارهاى مراجعه‌کنندگان شود.(اجوبه،1969.)

2)پیگیری کارهای اداری شخصی که ازوظایف نیروی انسانی وسازمان است دروقت اداری ،بدون گرفتن مرخصی

3) دریافت حقوق و مزاياي جايگاهي كه محل خدمت فرد نيست (البته چنانچه ضابطه و مجوزي براي موضوع فوق الذکر بوده باشد ، در اين صورت حكم شرعي تابع ضوابط و مقررات است)

4)دیرسرکارآمدن ویازودترازوقت مقررازمحل کار خارج شدن
1-كاركنان در تمام وقت اداري بايد در محل كار حضور داشته باشند و صرف وقت اداري براي انجام كارهاي شخصي بدون اخذ مرخصي ساعتي جايز نيست ، مگر آنكه كسي در محل كار حاضر و منتظر كار باشد ، ولي بي كار بماند ، در اين صورت پرداختن به كار شخصي مانند تلفن ، مطالعه و امثال آن اگر به آمادگي لطمه نزند و با مسئول بالاتر كه حق اذن و اجازه دارد اشكال ندارد. 2- حضور با تأخير در محل كار جايز نيست و در صورتي كه عمدي نباشد،افراد مي توانند موضوع را با مسئول بالاتر كه حق اذن و اجازه دارد مطرح و براي اين مقدار تأخير ، مجوز اخذ نمايند و يا دقيقه ها را جمع كرده و بصورت مرخصي ساعتي عمل نمایند.

5) گرفتن اضافه كاري به صورت صوري و غيرواقعي ونیزعمداکارراازوقت اداری تاخیرانداختن وبوقتش انجام ندادن برای دریافت اضافه کاری واقدام به انجام کاراضافی بدون تشخيص وهماهنگی مسئول مافوق.
احکام اضافه کاری صوری 1-گرفتن اضافه كاري بايد در برابر كار اضافه باشد و هرگونه اقدام صوري و غيرواقعي جايز نيست، مگر آنكه پرداخت كننده به طور خاص مجوز اعطاء چيزي به اسم اضافه كار داشته باشد.
2- انجام امور در خارج از ساعت كار بمنظور دريافت اضافه كار جايز نيست، مگر آنكه حجم كار زياد بوده يا تسريع در امور ضرورت داشته باشد. (با تشخيص مسئول مافوق)
3-قاعده و مقررّات اين است كه كاركنان از اوّل ساعت تعيين شده تا پايان وقت در محل كار حضور داشته باشند و رفت و آمد جزء وقت كار و جزء اضافه كار محسوب نمي شود.
4- فردی که می توانداز مرخصي جانبازي استفاده کندوسرکارنیاید، اگردر وقت اداري در محل كار حاضر شود،چنانچه روز مرخصي جانبازي معين باشد و در آن روز با درخواست مسئولين براي انجام كار اضافه بماند، مي تواند اضافه كار حساب نمايد.
5-دريافت اضافه كار شرعاً بايد در مقابل كار اضافه باشد و درساعاتی که اضافه کاری می کند ،صرف ناهار ویااقدامات مشابه آن وهرنوع جزئيات امور، تابع ضوابط و مقررات است و هرگونه اقدام خارج از ضابطه جايز نيست. 6-پرسنل فقط استحقاق دريافت وجه به ميزان ساعت اضافه كار را دارند و استفاده از مرخصي در عوض آن وجه قانوني ندارد.
7-هيچ مسئول و يا فرماندهي بدون اختيار قانوني و خارج از ضوابط و مقررات سازمان نمي تواند افراد را به كاري مجبور نمايد ويا ازحقوق قانوني آنان كسر کند، مگر با رضايت و توافق خود افراد.
8-اگر كسي غير مجاز اضافه كار انجام داده باشد ، نمي تواند از سازمان اضافه كاري مطالبه و دريافت نمايدومي تواند ازكسي كه به اوكار شخصي محول نموده است اضافه كار و حقوق خود را مطالبه نمايد.

6)خروج ازمحل همایش ها
افرادي به جلسه و يا همايش چند روزه دعوت مي شوند، در جلسه يا همايش حضور مي يابند ولي در بين جلسه محل را ترك مي كند وبدون مجوزمي رود پي كار خودش،اگر شرکت کردن آنهادرجلسه وهمایش بعنوان وظيفه و مأموريت سازماني بوده است ، بايد بطور كامل حاضر باشد ، و عدم حضور موجب ضمان و مستلزم استرداد وجه مربوط به مدّت عدم حضور است.

7)شرکت درهمایشهاویاکنفرانسهای علمی بدون دعوت،ونیزاستفاده ازامکانات درآنجا،اگرشرکت کردن مقید به ثبت نام و یا شرایطی خاصی باشد،جایزنیست.

8)خروج ازمحل کارجهت امرشخصی بدون اجازه مسئول واخذمرخصی 1-خروج از محل كار بدون ماموريّت ، نياز به مرخّصي و اذن مسئول دارد؛ و اگر براي انجام كار شخصي باشد ، دريافت حقوق جايز نيست.
2-صرف وقت اداري براي انجام امور شخصي بدون اخذ مرخصي ساعتي جايز نيست، مگر آن كه شرايط كاري بيانگر اين مقدار اذن به كاركنان باشد.
3- خريد ازفروشگاه،مراجعه به درمانگاه، آزمايشگاه و مواردي از اين قبيل جزء ساعت كاري به حساب نمي‌آيدوبايدمرخصي ساعتي گرفت ومسؤول نمي‌تواند اجازه دهدكه جزءخدمت حساب شود.

9) انجام ندادن وظایف محوله بخاطر خستگی کارهای دیگرمانندعضویت بسيج يا هيئت امناء و مانندآنها

10) استخدام وبکارگیری افراد، بدون داشتن صلاحیت لازم؛مانند:استخدام ازطریق تقلب یااستخدام باپایان نامه خریداری شده ویا استخدام براساس روابط،جایزنیست.
تبصره: در مواردفوق الذکر،بادوشرط استخدام بلامانع است:
1-اگر تخصص و مهارت لازم را برای کاری که برای آن استخدام شده راداشته باشد.
2- مقررات استخدام رعایت شده باشد.والبته حقی هم تضییع نشده باشد
بنابراین،چنانچه سطح تحصیلات فرد در حدی که برای محل استخدام لازم است را داراباشد ، استخدام جایزاست و حقوقی که ازاین طریق دریافت می¬کند در قبال کاری که شرایط لازم را دارد، اشکال ندارد.

11) عمل برخلاف آنچه ابلاغ شده و پرداختن به امور دیگر غیر از برنامه ابلاغ شده بدون هماهنگی و مجوز،مانندترک ورزش وپرداختن به کاردیگر درساعت مخصوص ورزش.

12) اولویت به کار اداری دادن و درخلال کار به کار های شخصی مبادرت نورزیدن مگر مدّت کوتاهی که منجر به تعطیلی کار نشود و منع قانونی نباشد و اجازه قانونی مسئول بالاتر هم باشد و نیز تضییع حقوق دیگران را به دنبال نداشته باشد.

احکام سازمانی
س 1) استفاده شخصى از امکانات بيت‌المال تا چه حدّى براى کارمندان جايز است؟
ج)(معیارجوازاستفاده ازبیت المال:
1- به مقدار متعارفى که مورد ضرورت و نياز است و شرايط کارى بيانگر اذن به کارمندان در اين مقدار از استفاده است.
2- با اذن کسى که از نظر شرعى و قانونى حق اذن دارد.
پاسخ اجوبه:« استفاده کارمندان از امکانات بيت‌المال در ساعات رسمى کار به مقدار متعارفى که مورد ضرورت و نياز است و شرايط کارى بيانگر اذن به کارمندان در اين مقدار از استفاده است، اشکال ندارد و همچنين استفاده از امکانات بيت‌المال با اذن کسى که از نظر شرعى و قانونى حق اذن دارد، بدون اشکال است. در نتيجه اگر تصرّفات شخصى در بيت‌المال به يکى از دو صورت مذکور باشد، چيزى در اين رابطه به عهده فرد نيست (اجوبه الاستفتاءات، س 1956)

نکته: نحوه برئ الذمه کردن خود نسبت به بیت المال
س1)اگرکسی اقدام به استفاده شخصى از بيت‏المال کرده باشد، وظيفه اش براى برئ‏الذمّه شدن چيست؟
ج) اگر از اموال بيت‏المال استفاده غير متعارف کرده باشد و يا بدون اذن کسى که حق اذن دارد، بيشتر از مقدار متعارف استفاده نمايد، ضامن است و بايد عين آن را اگر موجود باشد به بيت‏المال برگرداند و اگر تلف شده باشد، بايد عوض آن را بدهد و همچنين بايد اجرة‌المثل استفاده از آن را هم در صورتى که اجرت داشته باشد به بيت‏المال بپردا د.

س2)چندين سال است که مقدارى از اموال مربوط به بيت‌المال نزد من است و اکنون مى‌خواهم خود را برئ‏الذمّه نمايم، وظيفه من چيست؟
ج) اگر آن‌چه که از اموال بيت‏المال نزد شماست، از اموال دولتى مختص به اداره خاصى از اداره‏هاى دولتى باشد بايد در صورت امکان به همان اداره برگردانيد و الا بايد به خزانه عمومى دولت تحويل بدهيد.(همان،س 1955)
باتوجه به معیارهای فوق الذکرمراعت مواردذیل لازم است: 1- ازمال وامکانات بیت المال استفاده شخصی نشود

 س) از طرف نهادهاى مربوطه ماشين‏هايى در اختيار مديران مؤسسات و مسئولين نظامى قرار مى‏گيرد تا از آن‌ها در امور ادارى استفاده کنند، آيا شرعاً جايز است از آن‌ها براى کارهاى شخصى و غيرادارى استفاده شود؟
ج. جايز نيست مديران و مسئولين و ساير کارمندان در هيچ‌يک از اموال دولتى تصرّفات شخصى کنند مگر آن‌که با اجازه قانونى نهاد مربوطه باشد.(همان، س 1965. )


2)ازوقت بیت المال برای کارهای شخصی استفاده نشود:
 س ) ما در يک مؤسسه نظامى کار مى‏کنيم و محل کارمان در دو مکان جداگانه است و بعضى از برادران در مسير رفتن از يک مکان به مکان ديگر کارهاى شخصى انجام مى‏دهند که وقت زيادى مى‏گيرد، آيا براى انجام اين کارها بايد اجازه گرفت يا خير؟ ج)«اشتغال به انجام کارهاى شخصى در ساعات رسمى مقرر براى کار، احتياج به اجازه مسئول بالاتر، که اين حق را داشته باشد، دارد.» (اجوبه، س 1974.)
 

 3-بیت المال رادرمواردمقرره ومعینه هزینه نماید
س ) اگر بعضى از مسئولين از بودجه‏اى که جهت خريد غذا و ميوه براى ميهمانهاى رسمى ادارى در اختيار آنان گذاشته مى‏شود،سوءاستفاده کنند و آن را در موارد ديگرى مصرف نمايند، اين کار چه حکمى دارد؟
 ج) مصرف نمودن اموال دولتى در غير مواردى که اجازه داده شده، در حکم غصب است و موجب ضمان مى‏باشد، مگر آن‌که با اجازه قانونى مقام مسئول بالاتر صورت بگيرد. (همان،س1966) بنابراین، استفاده از هرآنچه كه جزو بيت‌المال و اموال عمومي است، فقط درآن مواردي كه اين اموال بر اساس ضوابط و مقررات قانوني براي آن منظور شده است، مجاز است، در غير آن موارد، جايز نيست و موجب ضمان است.

 6) بدون انجام کاراضافه ، وجهی بعنوان اضافه کاری دریافت ننماید
س ) دريافت پول در برابر ساعات اضافه‏اى که کارى در آن‌ها انجام نشده چه حکمی دارد؟
 ج) دريافت پول در برابر ساعات اضافه‏اى که کارى در آن‌ها انجام نشده جايز نيست و واجب است پول‌هاى اضافه‏اى که کارمند مستحق دريافت آن‌ها نبوده، بازگردانده شود.(اجوبه، س 1976.)

 7)اجتناب ازتقاص ازبیت المال
 س) اگر شخصى مقدارى حقوق يا مزاياى خاصى که به‌طور قانونى به او اعطا شده از دولت طلب داشته باشد، ولى دلائل قانونى براى اثبات حق خود در اختيار نداشته باشد و يا قادر بر مطالبه آن نباشد، آيا جايز است به مقدار حق خود از اموال دولتى که در اختيار دارد به عنوان تقاص بردارد؟
ج) جايز نيست اموال دولتى را که به‌عنوان امانت در اختيار و تحت تصرّف او هستند به قصد تقاص براى خود بردارد، در نتيجه اگر مال يا حقّى ازدولت طلب داردومى‏خواهد آن رابگيرد براى اثبات و مطالبه آن بايد از راه‏هاى قانونى اقدام نمايد.(اجوبه، س 1967.)

 8)عدم جوازدریافت دوحقوق برای زمان واحد س )در بعضى از مراکز تعليم و تربيت مشاهده مى‏شود که معلّم يا مديرى که کارمند يکى از بخش‌هاى ادارى است، با موافقت مسئول ادارى مستقيم خود در ساعات رسمى کارش مبادرت به تدريس در مدارس ديگر مى‏کند و علاوه برحقوق ماهانه خود، اجرت اين تدريس را هم دريافت مى‏کند، آيا اين کار و گرفتن اجرت در برابر آن جايز است؟ ج. موافقت مسئول مستقيم کارمند با تدريس او در اثناء ساعات رسمى کارش، تابع حدود اختيارات قانونى فرد مسئول است، ولى با اين فرض که کارمند دولت در برابر ساعات رسمى کارش هر ماه حقوق دريافت مى‏کند، حق ندارد در برابر تدريس در مدارس ديگر در همان ساعات رسمى کارش حقوق ديگرى دريافت نمايد.(اجوبه، س 1970)

 9)اولویت به کاراداری دادن ودرخلال کار به کارهای شخصی مبادرت نورزیدن مگر مدت کوتاهی که منجر به تعطیلی کارنشود ومنع قانونی نباشد واجازه قانونی مسئول بالاترهم باشد ونیز تضییع حقوق دیگران رابه دنبال نداشته باشد. 1) خوردن يک وعده غذا در اثناء کار در اداره چه حکمى دارد؟
ج)اگر وقت زيادى نگيرد و منجر به تعطيلى کار ادارى نشود،اشکال ندارد.(اجوبه، س 1971.)

س2) اگر کارمند در محل کار خود در اداره، ساعات بيکارى زيادى داشته باشد و مجاز نباشد که در اين ساعات در بخش‌هاى ديگر کار نمايد، آيا جايز است در اوقات بيکارى کارهاى شخصى مربوط به خودش را انجام دهد؟ ج) اقدام به انجام کارهاى شخصى در اثناء کار در محل کار، تابع مقررات و اجازه قانونى مسئول مربوطه است.همان،س 1972)

س3) ما در يک مؤسسه نظامى کار مى‏کنيم و محل کارمان در دو مکان جداگانه است و بعضى از برادران در مسير رفتن از يک مکان به مکان ديگر کارهاى شخصى انجام مى‏دهند که وقت زيادى مى‏گيرد، آيا براى انجام اين کارها بايد اجازه گرفت يا خير؟
ج) اشتغال به انجام کارهاى شخصى در ساعات رسمى مقرر براى کار، احتياج به اجازه مسئول بالاتر، که اين حق را داشته باشد، دارد.(همان،س1974)

س4)آيا جايز است کارمندان در اداره‏ها و مؤسسات دولتى اقامه نماز جماعت داشته و يا مجالس عزادارى برپا کنند؟
ج. اقامه نماز و بيان احکام و معارف و امثال آن در هنگام اجتماع براى نماز درخصوص ماه مبارک رمضان و ساير ايّام‏الله مانع ندارد، مشروط بر اين‌که حقوق مراجعين تضييع نشود.(همان، س 1973.)

 

قَالَ علی بن موسی الرِّضَا (علیه السلام): أَقْرَبُ مَا يَكُونُ الْعَبْدُ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ هُوَ سَاجِدٌ وَ ذَلِكَ قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ- وَ اسْجُدْ وَ اقْتَرِبْ‏
(عيون أخبار الرِّضا: 2/ 7/ 15.)
أَقْرَبُ مَا يَكُونُ الْعَبْدُ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ هُوَ سَاجِدٌ وَ ذَلِكَ قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ- وَ اسْجُدْ وَ اقْتَرِبْ‏ امام رضا عليه السلام: نزديكترين حال بنده به خداوند عزّوجلّ زمانى است كه در سجود است. و اين سخن خداوند تبارك و تعالى است، آن جا كه مى‏ فرمايد: «سجده كن و [به خدا] نزديك شو».

احكام سجده واجب قرآن
س1) سجده‌های واجب قرآن چگونه انجام می‌‌شوند؟
 ج) در سجده واجب قرآن، گذاشتن پیشانی بر زمین کافی است و لازم نیست در آن ذکر گفته شود هرچند مستحب است. و بهتر است این ذکر را بگوید: «لااله‌الاالله حقاً حقاً لااله‌الا‌الله ایماناً و تصدیقاً لااله‌الاالله عبودیةً ورقاً سجدت لک یا رب تعبداً و رقاً لامستنکفاً ولا مستکبراً بل انا عبد ذلیل ضعیف خائف مستجیر». (سایت لیدر،احکام سجده)

س2) اگر در نماز آیه سجده را بشنود حکم چیست؟
 ج) اگر در اثنای نماز آیه‌ی سجده را بشنود، نمازش صحیح است و باید پس از شنیدن آیه‌‌ی سجده، بجای سجده کردن، اشاره به سجده کند. (همان )

س3)اگر کسی در نمازش عمداً یا سهواً یکی از سوره های سجده دار را بخواند حکم نمازش چیست و چه وظیفه ای دارد؟
 ج)در نماز واجب، خواندن سوره‌های سجده دار جایز نیست و اگر عمداً یا سهواً یکی از آن سوره‌ها را بخواند تا به آیه‌ی سجده برسد باید بنابر احتیاط واجب سجده‌ی تلاوت را بجا آورد و برخیزد و اگر سوره تمام نشده آن را تمام کند و نماز را به آخر برساند سپس نماز را اعاده کند. و اگر قبل از رسیدن به آیه‌ی سجده متوجه شد احتیاط واجب آن است که سوره را رها کند و سوره‌ دیگری بخواند و نماز را تمام کند و سپس نماز را اعاده نماید.(همان)

س4) آیا با خواندن ترجمۀ آیۀ سجده، سجده واجب می شود؟
ج) سجده واجب نمی شود.(همان)

س5)آیا برای خواندن یا شنیدن بخشی از آیه سجده، سجده واجب است یا خواندن و شنیدن تمام آیه؟
ج) پس از خواندن یا شنیدن همه آیه سجده دار، باید سجده کرد و خواندن بخشی از آیه سجده دار، موجب سجده نمیشود.(رساله آموزشی ،درس44)

س6)شنیدن آیاتی که سجده در اثر شنیدن آن ها واجب می شود از نوارهای قرآن که از ضبط صوت یا صدا و سیما پخش می شود چه حکمی دارد؟
ج) در فرض مرقوم، سجده واجب است. (همان) البته بنابه فتوای حضرت امام قدس سره،در صورتى كه صدا و سيما قرائت قرآن به صورت مستقيم و زنده پخش كند، در استماع آيه سجده، بايد سجده كرد، ولى اگر به صورت زنده نباشد، سجده واجب نيست و همانند استماع آيه سجده از نوار است.

 س7)درسجده واجب قرآن رعایت چه امورلازم است؟
ج) در سجده‌ی واجب قرآن باید بر چیزهایی سجده کند که در نماز می‌تواند بر آنها سجده کند، ولی دیگر شرایط سجده‌ی نماز، مانند رو به قبله بودن، با وضو بودن و امثال آن در این سجده لازم نیست. (همان و توضیح المسائل حضرت امام،مسئله 1097)

س8) اگر انسان بدون لب زدن به آيه‌اى كه سجده واجب دارد نگاه كند و در ذهن خود آن را مرور كند سجده بر او واجب مى‌شود؟
ج)با نگاه كردن به آياتى كه سجده واجب دارند، سجده بر انسان واجب نمى‌شود، بلكه در هر يك از چهار سورۀ «والنجم»، «اقرء» «الم تنزيل» و «حم سجده» يك آيۀ سجده وجود دارد كه اگر انسان آن را بخواند يا به آن گوش دهد، بعد از تمام شدن آن آيه، بايد فوراً سجده كند و اگر فراموش كرد، هر وقت يادش آمد بايد سجده كند.

س9)آيامى توان‌ازسوره‌هاى سجده واجب قرآن در نماز مستحبى خواند؟
ج)بله، اگر كسى هر يك از اين چهار سوره را در نماز مستحبى بخواند، وقتى به آيه سجده واجب رسيد، بايد به سجده رود و سپس برخيزد و نماز را ادامه دهد و اين سجده ربطى به سجده‌هاى نماز ندارد.

س10)در آياتى كه سجدۀ واجب هست، آيا حتماً بايد آنها را بلند خواند تا سجده بر شخص واجب شود و يا اين كه آهسته هم (در دل بخواند)، سجده واجب دارد؟
ج)كسى كه آيات سجده واجب را بنويسد و يا در ذهن خود تصور كند و يا به صورت مكتوب مشاهده كند و يا در قلب خودش بگذراند و خطور دهد، سجده بر او واجب نمى‌شود.

س11) اگر انسان موقعى كه آيۀ سجده را مى‌خواند، از ديگرى هم بشنود،تکلیفش چیست؟
ج) اگر انسان موقعی که آیه سجده را می خواند از دیگری هم بشنود چنانچه گوش داده دو سجده نماید و اگر به گوشش خورده یک سجده کافی است. (سایت لیدر ،احکام سجده و توضیح المسائل حضرت امام،مسئله 1094)

س12) در غير نماز، اگر در حال سجده، آيۀ سجده را بخواند، يا به آن گوش بدهد ، وظیفه چیست؟
ج) بايد سر از سجده بردارد و دوباره سجده كند.(توضیح المسائل محشی حضرت امام،مسئله مسأله 1104 )
 

س13)اگر آيۀ سجده را از كسى كه قصد خواندن قرآن ندارد، بشنود يا از مثل نوار، آيه سجده را بشنود،آیاسجده واجب می شود؟
ج)لازم نيست سجده نمايد، ولى اگر از ابزارى كه صداى خود انسان را مى‌رساند بشنود، واجب است سجده كند.(همان)
 

س14)اگر انسان از بچۀ غیر ممیز که خوب و بد را نمی‌فهمد،یا از کسی که ‎‏قصد خواندن قرآن ندارد،آیه سجده را بشنود،وظیفه چیست؟
ج)احتیاط واجب ‏‎آن است که سجده ‏‎ ‎‏کند.‏(همان، مسأله 1105)

س15) آیا خواندن کل سوره های سجده دار؛ بر جنب، حائض و نفساء؛ حرام است؟
ج) بنابه فتوای مقام معظم رهبری مدظله العالی فقط خواندن خصوص آيات سجده اين سوره‏ ها حرام است، ولى خواندن ساير آيات از اين سوره ‏ها اشکال ندارد؛ ولی بنابه فتوای حضرت امام قدس سره، جنب، حائض و نفساء ، نبايد حتى حرفى را از سوره‌هايى كه سجدۀ واجب دارند بخوانند. (تحریر الوسیله، امام خمینی، ج 1، ص40.)

س16)زنانى كه عادت ماهيانه دارند، اگر در مجالسى باشند كه سورۀ سجدۀ واجب قرآن، در آن مجالس خوانده مى‌شود، وظيفۀ آنها چيست‌؟
ج) اگر آيات سجده‌دار را شنيدند بايد سجده كنند و سجده كردن بر آنها واجب است. ولازم نیست از جلسه قرائت قرآن که آیه سجده دار خوانده میشود خارج شوند

س17)اين آيه « أَ فَمَنْ کانَ مُؤْمِناً كَمَنْ كاٰنَ فاسِقاً لاٰ يَسْتَوُونَ» در سورۀ سجده آمده است و در دعاى كميل هم آمده، آيا زنى كه حائض شده مى‌تواند هنگام خواندن دعاى كميل آن را بخواند يا نه‌؟ ج)مقلدین مراجعی كه تنها قرائت آيۀ سجده را بر جنب و حايض جايز نمى‌دانند، جنب و حائض مى‌توانند اين جمله‌ها را بخوانند، امّا به نظر فقهايى كه قرائت تمام آيات سوره سجده‌دار را حرام مى‌دانند، نمى‌توانند اين آيه شريفه را در دعاى كميل بخوانند. البته خواندن باقى دعاى كميل اشكالى ندارد.

س18) آیاهنگام سجده واجب قرآن، داشتن حجاب برای خانم ها لازم است؟
ج)لازم نیست.

س19)کسی که سجده‌‌های واجب قرآن را به جا نیاورده است تکلیفش چیست؟
ج) باید قضای سجده‌ها را به جا آورد.

س20)سوره هائی که آیه سجده‎ واجب کدامند؟
عَنْ اَبي عَبْدِاللهِ (عليه السّلام) قالَ: اِنَّ الْعَزائِمَ اَرْبَعٌ: اِقْرَاْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذي خَلَقَ، وَ النَّجْمِ، و تنزيل السّجده، و حم السّجده.[وسائل الشيعه، 4/881]

س21)سوره هائی که آیه سجده‎ مستحب دارند کدامند؟
«1» سوره (اعراف) آيه 206 آخر سوره؛«2» سوره (رعد) آيه 15؛«3 و 4» سوره (نحل) آيات 49 و ؛
«5 و 6 و 7» سوره (بني اسرائيل) آيات 107 تا 109؛«8» سوره (مريم) آيه 58؛«9 و 10» سوره (حج) آيات 18 و 77؛«11» سوره (فرقان) آيه 60؛«12 و 13» سوره (نمل) آيات 25 و 26؛«14» سوره (ص) آيه 24؛«15» سوره (انشقاق) آيه 21.

احکام امر به معروف و نهی از منکر

امام علی علیه السّلام فرمودند:
مَا أَعْمَالُ الْبِرِّ كُلُّهَا وَ الْجِهَادُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ عِنْدَ الْأَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْيِ عَنْ الْمُنْكَرِ إِلَّا كَنَفْثَةٍ فِي بَحْرٍ لُجِّيٍّ »(نهج البلاغه،حکمت 374)
تمامی اعمال و کارها حتی جهاد در راه خدا در برابر امر به معرف و نهی از منکر مانند قطره ای در مقابل یک دریای بزرگ و پهناور است .

1) امر ونهیی که مستلزم بی آبرویی گناهکارشود،درصورت مراعات شرایط وآداب آن ،جایزاست
س) اگر امر به معروف و نهی از منکر مستلزم بی آبرویی تارک واجبات وفاعل منکرات ، ویا موجب کاسته شدن احترام او در برابر مردم گردد، چه حکمی دارد؟
ج. اگر در امر به معروف و نهی از منکر، شرایط و آداب آن رعایت شود و از حدود آن تجاوز نشود، اشکال ندارد.

2)وظیفه مردم درامر به معروف و نهی از منکر،اکتفابه مرحله زبانی است
س)مردم دربرابرمنکرات تاچه مرحله ای تکلیف دارند؟
ج) وظیفه مردم در امر به معروف و نهی از منکر در نظام جمهوری اسلامی، اکتفا به امر به معروف و نهی از منکر زبانی است، و مراتب دیگر آن بر عهده مسئولین است.

3)ضرورت اذن حاکم ومسئولین ذی ربط درامر به معروف و نهی از منکر عملی
س) آیا در مواردی که راه جلوگیری از وقوع منکر متوقف بر چیزی بیشتر از امر و نهی زبانی باشد،تکلیف چیست ؟
ج) در مواردی که امر به معروف و نهی از منکر متوقف بر چیزی بیشتر از امر و نهی زبانی باشد، اگر در سرزمینی باشد که دارای نظام و حکومت اسلامی است و به این فریضه اسلامی اهمیت داده می شود، احتیاج به اذن حاکم و مسئولین ذیربط و پلیس محلی و دادگاه های صالح دارد.

4)جواز دخالت فوری ومستقیم به منظور حفظ نفس محترمه و جلوگیری از وقوع قتل
س) اگر حفظ نفس محترمه و جلوگیری از وقوع قتل، مستلزم دخالت فوری و مستقیم باشد ، آیا در این موارد هم اذن حاکم شرط است؟
ج)دراین صورت،دخالت فوری ومستقیم جایز بلکه شرعاً از باب وجوب حفظ جان نفس محترمه واجب است.

5) وجوب امر ونهی باتحقق شرائط امر به معروف و نهی از منکر
س)کسی که می خواهد شخصی را امر به معروف و نهی از منکر نماید، در چه زمانی امر به معروف و نهی از منکر بر او واجب می شود؟
ج)درزمانی که آمروناهی عالم به معروف و منکر باشد، بداند که فاعل منکر عمداً و بدون عذر شرعی مرتکب آن می شود، و احتمال تأثیر امر به معروف و نهی از منکر در مورد آن شخص داده شود، و ضرری برای خود او نداشته باشد،ازاین رو، اگر خوف دارد که در صورت اقدام به امر به معروف و نهی از منکر ضرر قابل توجهی متوجه او شود، انجام آن واجب نیست.

6)جوازترک امر به معروف و نهی از منکر باترس از ضرری که منشأ عقلایی داشته باشد.
س)نهی ازمنکر فردی که دارای نفوذ و موقعیت اجتماعی است واین توان راداردکه به معترضین خود ضرر وارد سازد، و ترس از ضرر رساندن او،وجودداشته باشد،چه حکمی دارد؟
ج) اگر ترس از ضرر، منشأ عقلایی داشته باشد، مبادرت به امر به معروف و نهی از منکر واجب نیست، بلکه تکلیف از شما ساقط می شود؛ ولی سزاوار نیست کسی به مجرّد ملاحظه مقام کسی که واجب راترک کرده و یا مرتکب فعل حرام شده و یا به مجرّد احتمال وارد شدن ضررکمی ازطرف او، تذکر و موعظه به برادر مؤمن خود را ترک کند.

7) عدم جواز ترک امرونهی به مجردتوهّم این که موجب بدبینی فاعل منکر یا بعضی از مردم نسبت به اسلام می گردد
س) چنانچه امر به معروف و نهی از منکر موجب بدبینی معصیت کار به اسلام شود، وترک امرونهی هم زمینه ی فساد و ارتکاب گناه توسط دیگران را فراهم می کند، تکلیف چیست؟
ج) امر به معروف و نهی از منکر با رعایت شرایط آن یک تکلیف شرعی عمومی برای حفظ احکام اسلام و سلامت جامعه است، و مجرّد توهّم این که موجب بدبینی فاعل منکر یا بعضی از مردم نسبت به اسلام می گردد، باعث نمی شود که این وظیفه ی بسیار مهم ترک شود.

8)وجوب ترک معاشرت بابستگان معصیت کار ازباب نهی ازمنکر
س)اگر یکی از اقوام انسان مبادرت به ارتکاب معصیت کند و نسبت به آن لااُبالی باشد، تکلیف ما نسبت به رابطه با او چیست؟
ج) اگر احتمال بدهید که ترک معاشرت با او موقتاً موجب خودداری او از ارتکاب معصیت می شود، به عنوان امر به معروف و نهی از منکر واجب است، و در غیر این صورت، قطع رحم جایز نیست.

9) امر به معروف و نهی از منکر زبانی وظیفه ی عموم مردم
س) آیا وظیفه ی افراد در امر به معروف و نهی از منکر تاچه مرحله ای است؟
ج) درزمان حاکمیت واقتدار حکومت اسلامی،واجب است مکلفین درامر به معروف و نهی از منکر، به امر و نهی زبانی اکتفا کنند؛ و در صورت نیاز به توسل به زور، موضوع را به مسئولین ذی ربط در نیروی انتظامی و قوه قضائیه ارجاع دهند.

10)خمس ندادن والدین و یا شوهر، و نهی از منکر فرزند و زن نسبت به آنها
س)وظیفه ی همسرو فرزندان فردی که خمس اموال خود را نمی پردازدچیست؟
ج. بر آنان واجب است که هنگام مشاهده ترک معروف یا انجام حرام توسط پدر، مادر یا شوهر، به امر به معروف و نهی از منکر درصورت تحقق شرایط آن مبادرت کنند، ولی تصرّف در اموال آنان اشکال ندارد.

11)ضرورت نهی از منکر شخص نسبت به تخلفات بستگان خودوعدم جوازقطع رابطه
س)چنانچه بستگان انسان مسائل شرعی و اخلاقی را رعایت نکنند، و نصایح نیز در آنها تأثیری نداشته باشد، وظیفه چیست؟
ج) اظهارتنفر از اعمال خلاف شرع آنها واجب ؛وتذکر وموعظه به هر نحوکه مفیدومؤثر باشد،لازم ولی قطع رحم،جایز نیست.

12)معیاردرارتباط باافراد وضعیت فعلی آنان است
س) رابطه با اشخاصی که در گذشته مرتکب اعمال حرامی مانند شرب خمر شده اند، چگونه باید باشد؟
ج) معیار وضعیت فعلی اشخاص است، اگر از گذشته توبه کرده باشند، معاشرت با آنان مانند معاشرت با سایر مؤمنین است. ولی چنانچه در حال حاضر هم مرتکب حرام می شوند، باید او را از طریق نهی از منکر از آن کار منع کرد، و اگر از انجام فعل حرام اجتناب نمی کند مگر با دوری جستن از او، قطع رابطه و ترک معاشرت با وی از باب نهی از منکر واجب می شود.

13)لزوم نهی ازمنکرزبانی دربرابرهنجارشکنان
س)وظیفه مومنین درمواجه شدن باافرادی که هنجارشکنی می کنند مثلا طلا به گردن دارندیاازمظاهرفرهنگ غربی استفاده می کنندچیست ؟
ج)باتوجه به حرام بودن پوشیدن طلا یا آویختن آن به گردن برمردان و نیزپوشیدن لباس هایی که از نظر دوخت یا رنگ یا غیر آن تقلید و ترویج فرهنگ مهاجمِ غیر مسلمانان در نظر عرف محسوب می شودوهمچنین استفاده از زیورآلاتی که استعمال آن تقلید از فرهنگ تهاجمی دشمنان اسلام و مسلمین محسوب شود، ، بر دیگران واجب است که در برابر این گونه مظاهر فرهنگی تقلیدی از بیگانگان، مبادرت به نهی از منکر زبانی کنند.

14)جوازاِعمال مجازات اداری مانندثبت درپرونده هابرای متخلفین اداری بامراعات نظام داخلی ادارات
س)افرادی درمحیط اداراه یادانشگاه مرتکب تخلفات می شوندوتذکرات مکررهم ثمری ندارد، اِعمال بعضی از مجازات های اداری مؤثر، مثل ثبت در پرونده ی آنها چه حکمی دارد؟
ج)با مراعات نظام داخلی اداره ودانشگاه اشکال ندارد؛ و بر جوانان عزیز لازم است که مسأله امر به معروف و نهی از منکر را جدّی گرفته و شرایط و احکام شرعی آن را به دقت بیاموزند؛ و این اصل را عام و فراگیر نموده و روش های اخلاقی و مؤثر را برای تشویق فعل معروف و جلوگیری از ارتکاب محرمات به کار بگیرند، و از استفاده از آن برای اغراض شخصی خودداری نمایند؛ و بدانند که این راه، بهترین و مؤثرترین روش برای ترویج کار خیر و جلوگیری از شرّ است.

15)جوازاِعمال قانون نسبت به کارمندان تارک الصلاه ازناحیه مسئولین
س) اگر برای مسئولین به طور قطعی ثابت شود که بعضی از کارمندان ادارات در خواندن نماز کوتاهی کرده و یا اصلاً نماز نمی خوانند، و نصیحت و راهنمایی هم تأثیری نداشته باشد، در برابر این گونه افراد چه وظیفه ای دارند؟
ج)در عین غفلت نکردن از تأثیر مداومت بر امر به معروف و نهی از منکر با رعایت شرایط آن ، در صورت نا امیدی از تأثیر امر به معروف نسبت به آنان، اگر بر حسب مقررات قانونی محروم ساختن این گونه افراد از مزایای شغلی مجاز باشد، باید در مورد آنان اجرا شود؛ و به آنان تذکر هم داده شود که این محرومیت بر اثر سستی و کوتاهی شان در انجام این فریضه الهی اتخاذ شده است.

16)ضرورت اطلاع رسانی تخلفات اداری مسئولین به مراکزذی ربط توسط کارمندان
س) اگر کارکنان ادارات و مؤسسات در محل کار خود، ارتکاب تخلّفات اداری و شرعی را توسط مسئولین مافوق مشاهده کنند، چه وظیفه ای دارند؟
ج) بر کسی که قادر بر امر به معروف و نهی از منکر نیست، واجب است که نهادهای مربوطه را که از طرف حکومت برای این کار اختصاص یافته اند، مطلع نماید؛ و تا کنده شدن ریشه های فاسد که فسادآور هم هستند، موضوع را پیگیری کند.

17)عدم جوازجلوگیری از منکر به وسیله منکر
س)اگر در یکی از اداره های دولتی اختلاس از بیت المال صورت بگیرد، و این اختلاس استمرار داشته باشد، آیا دادن رشوه برای جلوگیری از اختلاس در بیت المال، که در حقیقت دفع افسد به فاسد است، جایز است یا خیر؟
ج. وظیفه اشخاصی که از تخلّفات قانونی مطلع می شوند، نهی از منکر با رعایت شرایط و ضوابط شرعی آن است، و توسل به رشوه و راه های غیرقانونی برای هر عملی هرچند به منظور جلوگیری از فساد، جایز نیست. البته وظیفه مردم به مجرد عجز شخصی از امر به معروف و نهی از منکر ساقط نمی شود، بلکه واجب است که به نهادهای مربوط اطلاع داده و موضوع را پیگیری نمایند.

18)عدم جوازپاسخ سلام ندادن مگرمن باب نهی ازمنکراثرگزار
س) آیا جواب ندادن به سلام کسی که فعل حرام انجام می دهد، برای تنبیه او جایز است؟
ج) جوابِ سلامِ مسلمان شرعاً واجب است؛ ولی اگر بر خودداری از جواب سلام به قصد نهی از منکر، عرفاً نهی و منع از منکر صدق کند، جایز است.

19)وجوب مداومت امر ونهی نسبت به بستگان تارک الصلاة
س)وظیفه نسبت به بستگانی که اهل نمازنیستندچیست؟
ج) وجوب مداومت بر امر او به معروف و نهی وی از منکر، در صورت تحقق شرایط آن، وجواز معاشرت و یاری کردن او اگر سبب تشویق بیشتر او بر ترک نماز نباشد.

20)ضرورت فراهم نمودن زمینه اصلاح نسبت به همسرتارک الصلاه ولزوم اجتناب ازخشونت
س)وظیفه فردی که همسرش نماز نمی خواند،نسبت به وی چیست؟
ج) وظیفه فراهم نمودن زمینه اصلاح همسر به هر وسیله ممکن است، و باید از هرگونه خشونت که حاکی از بداخلاقی و ناسازگاری باشد، خودداری نمود.

21)ضرورت دوری از ابتلا به مفاسد وامرونهی درصورت تحقق شرایط درمراکز و دانشگاه های مختلط
س)وظیفه ی جوانان مؤمن درمراکز ویا دانشگاه های مختلط در برابر مفاسدی که در بعضی از آن مکان ها مشاهده می کنند، چیست؟
ج) بر آنان واجب است که ضمن دوری جستن از ابتلا به مفاسد، در صورت تمکّن و تحقّق شرایط امر به معروف و نهی از منکر، مبادرت به انجام این فریضه کنند.

تهیه وتنظیم :محمدحسین منتظری

گوشه‌اي از عوامل شكست!

1- خيلي از مسائل زمان ما در زمان انبيا انجام شده است

آيه‌اي كه خيلي تناسب دارد، چون قرآن به هر مناسبتي، تمام حركت‌ها و كارهايي كه ما بكنيم قبلاً هم اين كارها در زمان‌هاي انبياشده است. انقلابي بوده، ضد انقلابي بوده، تاكتيك بوده. خنثي كردن بوده. ترس بوده. توطئه بوده. هر رقم كاري كه حالا هست، نمونه‌اش انبيا داشتند. بنابراين آنها را وقتي روي صحنه آورديم، مي‌بينيم با خودمان كاملاً تطبيق مي‌كند. مي‌دانيد كه پيغمبر چهل سالگي به پيغمبري رسيد و تا سيزده سال مكه بود. در اين سيزده سال مسلمان‌ها فقط تحت شلاق و شكنجه و اذيت و آزار بودند. مي‌گويند: اسلام دين زور است، اسلام پانزده سال كتك خورد و هيچ كاري نكرد. يعني جنگ و برنامه‌ي دفاعي هم نداشت. در سال پانزدهم، يعني سيزده سالي كه در مكه بود در فشار بود.

بعد هم در مدينه آمد و تا حدود دو سال برنامه‌ي جنگي نبود تا آيه‌ي «أُذِنَ لِلَّذينَ يُقاتَلُون‏» (حج/39) نازل شد. حالا ديگر بعد از پانزده سال، از خودتان دفاع كنيد. جنگ‌هايي پيش آمد. يكي از جنگ‌ها، جنگ بدر بود كه مسلمان‌ها به حمدالله پيروز شدند.

آياتي كه تناسب اين اوضاع است با هم گفتگو كنيم و با قرآن مانوس باشيم.

1- گاهي بي‌توجهي بر اثر فراموشي است

در اين جلسه يك خورده متوجه فرآوردههاي انقلاب بشويم چون خيلي مهم است گاهي بني اسرايئل فراموش ميكردند انقلاب موسي را و فرآوردههاي آنرا ولذا قرآن همه اش مكرر ميگويد «يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِي» (بقرة/40‌) اي بني اسرائيل كساني كه قبلاً برده بوديد و بعداً آزاد شديد ياد نعمتها باشيد شما اسير بوديد آزادتان كردم.

توي خانهها گاهي ميان پدر و اولاد اختلاف ميشود اولاد خيال ميكند كه پدر و مادر كوتاهي كردهاند گاهي ناراحتي ميكند بعضي پدرها كه خسته هستند دست ميزنند به داد و فرياد گاهي هم به شلاق و چوب و اين حرفها اما پدرهايي كه يك خورده حوصله دارند ميگويند آقازاده تو از من و مادرت ناراحت هستي؟ مگر نه اينكه ده روز پيش براي تو فلان پول را خرج كردم مگر نه اينست كه سه ماه قبل فلان پول را براي تو خرج كردم شروع ميكند الطافي را كه به بچه اش كرده است را بيان كردن وقتي بچه اينها را ميشنود فراموشي شان تبديل ميشود به توجه وقتي متوجه شد براي پدر و مادر ارزش قائل است ما گاهي وقتها كه نماز نميخوانيم چون نعمتهاي خدا را يادمان ميرود.

«أَقِمْ الصَّلَاةَ لِذِكْرِي» (طه/14) ذكر خدا يعني اينكه يادتان باشد فراموش نكنيد كه خداوند چه الطافي به ما داده است. اگر شاه رفت اگر امام آمد اگر من چند آيه را براي شما مينويسم اينها همه ثمره خون شهدا است حالا يك مقداري از ثمرات انقلاب را ميگوئيم.

وجود انسان‌هایی قبل از آدم و حوا بر روی کره زمین همیشه جزو سوالاتی بوده که ذهن افراد را درگیر خود کرده است. انسان‌هایی به نام انسان‌های نخستین یا اولیه که اسمشان در تاریخ به چشم می‌خورد، اما دوره زمانی خاصی برای آن‌ها نمی‌توان معین نمود. اما به راستی آیا پیش از آدم و حوا انسان دیگری بر روی کره زمین می‌زیسته است؟!

انسان‌های قبل از آدم و حوا

در صورتی که تاریخ نشان می‌دهد که میلیون‌ها سال قبل از ایشان انسان‌های با شعور دیگری بر روی زمین زندگی می‌کردند.

دلایل مخالفت فرشته‌ها با خلقت آدم

همچنین بعضی از مفسرین در ذیل آیه مربوط به اعتراض فرشته‌ها به خلقت انسان، احتمال علم فرشته‌ها، از سابقه موجودات قبلی ساکن در زمین سخن گفته‌اند: «قالوا أَتجعل فی‌ها من یفسد فی‌ها و یسفک‌الدماء (بقره/۳۰) گفتند: در آن‌جا مخلوقى پدید مى‌‏آورى که تباهى کنند و خون‌ها بریزند؟»در تفسیر نمونه می‌نویسد: «بعضى دیگر از مفسران معتقدند پیشگویى فرشتگان به‌خاطر آن بوده که آدم نخستین مخلوق روى زمین نبود، بلکه پیش از او نیز مخلوقات دیگرى بودند که به نزاع و خونریزى پرداختند. پرونده سوء پیشینه آن‌ها سبب بدگمانى فرشتگان نسبت به نسل آدم شد!» (تفسیر نمونه/‏۱/۱۷۴)

انسان‌های امروز ربطی به قبل از خلقت آدم ندارند

نکته‌ای که باید به آن توجه داشت، این است که انسان‌های امروزی همه از نسل حضرت آدم علیه‌السلام هستند و هیچ ربطی به نسل‌های قبلی ندارند و ظاهر آیات قرآنی به‌خوبی این مطلب را نشان می‌دهد؛ که در موارد مکرر انسان‌ها را با تعبیر «بنی آدم» خطاب قرار داده است:

«یا بنی آدم [اعراف/۲۷]ای فرزندان آدم!»

و این‌که حضرت آدم علیه‌السلام نیز به نسل‌های قبلی ربطی ندارد و مستقل از آن‌ها خلق شده، نیز مطلبی روشن است. از جمله دلایل آن این‌که در آیه ذیل به عدم وجود پدر برای حضرت آدم علیه‌السلام و خلق ایشان از خاک اشاره می‌کند: «إنّ مثل عیسى‏ عندالله کمثل آدم خلقه من تراب ثم قال له کن فیکون [آل‌عمران/۵۹]مثل عیسى در نزد خدا، هم‌چون آدم است که او را از خاک آفرید و سپس به او فرمود: «موجود باش!» او هم فوراً موجود شد.»