ما هم آمریکا یی ها را به گوشه رینگ بردیم  کلیپ بسیار زیبا حتما دانلود کنید ضرر نمی کنید

دانلود کنید

پوستر های مناسبتی بسیار زیبا از دست ندهید

دانلود کنید

در این فایل صوتی هشدار حضرت امام به چه کسی است ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

حتما دانلود کنید

مولودی بسیار زیبا در مورد امام رضا (ع) توسط محمد رضا طاهریا ن حتما دانلود کنید

دانلود

مولودی زیبای میر داماد آن را از دست ندهید

دانلود کنید

غیبت چیست؟
حقیقت و معنای غیبت بر اساس آن چه از روایات استفاده میشود، این است که چیزی درباره ی برادر مسلمان و مؤمن خود نزد مردم بگویی که اگر به گوش او برسد، دل تنگ شود و به آن راضی نباشد. فرق نمیکند که آن بدی در بدن او باشد، مانند اینکه بگویی: فلان کس کوتاه قد یا بلند قد یا سیاه چهره است، یا در نسب او باشد، مانند اینکه بگویی: او پسر فلان حمّال یا فلان فاسق است; یا در صفات و افعال او باشد، مانند اینکه بگویی: فلانی بداخلاق است یا بخیل و متکبّر است و مسایل دیگر که منسوب به او باشد و اگر به بدی یاد شود، ناراحت میشود.

بیماری که مخصوص جسم نیست.خیلی از مردم بدون آنکه زیاد متوجه باشند دچار بیماری های روحی و عادات غلطی در زندگی هستند که از نظر اسلام بسیار نهی شده است. غیبت کردن یکی از همین رفتارهای ناپسند بوده که این روزها بسیار فراگیر شده است. غیبت از جمله گناهانی است كه علاوه بر جنبه حق اللهی، جنبه حق الناسی هم دارد.

احادیث بزرگان درباره غیبت کردن:
غیبت کردن یکی از گناهان بزرگ و مورد نکوهش خداوند می باشد و مجازات سختی را برای غیبت کننده در نظر گرفته اند، ائمه طاهرین علیهم السلام نیز نسبت به این گناه زشت، انذار داده اند.

در زیر چند حدیث از کلام معصومین(علیهم السلام) درباره غیبت تقدیم می شود

  امام علی ع می فرماید: قیامت پیش روی شما و مرگ در پشت سر، شما را می راند

امام علی(ع) در خطبه بیستم کتاب نهج البلاغه در مورد علت پنهان بودن اسرار پس مرگ می فرماید: آنچه را مردگان دیدند، اگر شما می دیدید ناشکیبا بودید و می ترسیدید؛ و می شنیدید و فرمان می بردید. ولی آنچه آنها مشاهده کردند بر شما پوشیده است و نزدیک است که پرده ها فروافتد.

امام علی(ع) در ادامه این خطبه پرمغز مطالب عبرت آموز دیگری را بیان می کند و می فرماید: در دنیا حقیقت را به انسان نشان داده اند، اگر به درستی بنگرید؛ و به ندای حق گوش فرا دهید، در همین دنیا نیز مطالب عبرت آموز اندرز دهنده را همه انسانها خواهند دید.

 امام(ع) همچنین در مورد عاقبت انسان و راه رسیدن به رستگاری می فرماید: قیامت پیش روی شما و مرگ در پشت سر، شما را می راند. سبک بار شوید تا برسید. همانا آنان که رفتند در انتظار شما هستند. 

در مورد جمله 《سبکبار شوید تا برسید》که کلام نورانی امیرالمومنین علی(ع) باید گفت که کلامی کوتاهتر و پر محتوا تر از آن در نهج البلاغه دیده نشده است. این جمله بسیار پرمعنی و حکمت آموز است که تشنگی را با آب حکمت از بین می برد.

اسلام برای زن و شوهر، حقوق واجب و مستحبی قرار داده که لازم است رعایت کنند و مراقب باشند که این دستورات حیات‌بخش را زیر پا نگذارند چرا که این حقوق، پایه‌های اساسی خانواده را تشکیل می‌دهد و خیر و سعادت، لذّت و آرامش و بقای زندگی مشترک را تأمین می‌کند.

در اين زمينه ابتدا به وظايف متقابل زن و شوهر يعني وظايفی كه بر عهده هر دو نفر است مي پردازيم، زن و شوهر رعايت كنند و مراقب باشند كه اين دستورات حيات‏بخش را زير پا نگذارند چرا كه اين حقوق، پايه‏ های اساسى خانواده را تشكيل مى‏دهد و خير و سعادت، لذّت و آرامش و بقاى زندگى مشترك را تأمين مى‏كند. در ذيل به مهمترين وظايف متقابل زن و شوهر نسبت به هم اشاره مى‏شود:

- حفظ حريم و احترام و خوش رفتارى با هم.

- تأمين نياز جنسى و روحی و روانی يكديگر.

- اجتناب از سوء ظن‏ هاى بی مورد.

- عيوب يكديگر را پيش هيچ كس بازگو نكنيد و به رخ هم نكشيد.

- در حق همديگر دعا كنيد و از خداوند بخواهيد كه در كارها موفقتان بدارد.

- پرهيز از تندخوى، بدزباني، درشت گفتاري، ترشروى و سرسنگين نبودن در برابر يكديگر.

- اجتناب از تمجيد ديگران در مقابل يكديگر؛ يعني هيچگاه زن نبايد از مرد ديگر در مقابل شوهر تعريف كند و متقابلا مرد نيز نبايد از زن ديگري در مقابل همسرش تعريف و تمجيد كند.

- تحقير نكردن يكديگر و همين طور خويشان و بستگان همديگر.

چرا فکر می کنیم در جایی که قرار داریم, بهترین جای دنیاست یا آن چه داریم, کافی ست و دیگر نیازی به تلاش بیشتر نداریم یا آن چه که می دانیم, می تواند ما را به سرمنزل مقصود برساند

چرا فکر می کنیم در جایی که قرار داریم، بهترین جای دنیاست یا آن چه داریم، کافی ست و دیگر نیازی به تلاش بیشتر نداریم یا آن چه که می دانیم، می تواند ما را به سرمنزل مقصود برساند.

یک اصل مهم در پیشرفت و توسعه می گوید: «هر زمانی که برچسب بهترین یا کافی ست را بر خود بزنیم، همان لحظه سیر نزولی نمودار رشد ما آغاز می شود.»

مفهوم این اصال به هیچ وجه طمع کاری و قانع نبودن و زیاده خواهی نیست، بلکه زیاد خواستن است. زیاد از درگاه باری تعالی تقاضا کردن است. از دریای بیکران پروردگار خواستن برای استفاده درست، رشد، تکامل و فرار از نیازمندی و فقر. پس لازم است هنوز هم اصولی را جهت تغییر تمرین کنیم.

۱- مهم ترین رقیب ما فقط خودمان هستیم.

انسان های بزرگ، وارسته، موفق و اثرگذار کسانی هستند که هموراه در حال رقابت هستند. البته رقابت از شکلی دیگر و آن هم رقابت با خود است. بله، رقابت با خود، چون در این نوع رقابت هیچ انرژی، زمان و برنامه ای صرف تخریب یا از میدان به در کردن رقیب نمی شود، بلکه همواره برنامه ریزی می شود تا از این رقیب سبقت گرفته شود و نسبت به دیروز او در جایگاه بهتری قرار بگیریم.

کمی تامل ما را به نتیجه خوبی می رساند، واقعا اگر در طول عمرمان رقابت کنیم و هر روز و هر لحظه از خودمان کمی بهتر شویم، ده سال آینده چه کسی خواهیم بود؟

تحقیقات نشان می دهد که افراد کم رو و افراد خودشیفته احساس بدی برای عذرخواهی دارند, شاید به این دلیل که بیش از حد به احساسات خود توجه می کنند ولی عذرخواهی کردن کار ارزشمندی است و مزایای احساسی فراوانی دارد

تحقیقات نشان می‌دهد که افراد کم‌رو و افراد خودشیفته احساس بدی برای عذرخواهی دارند، شاید به این دلیل که بیش از حد به احساسات خود توجه می‌کنند. ولی عذرخواهی کردن کار ارزشمندی است و مزایای احساسی فراوانی دارد.

عذرخواهی کردن نشان‌دهنده مسئولیت‌پذیری شخص خطاکار، احترام به شخص مقابل و جبران کردن است. از نظر روانشناسی عذرخواهی نوعی پایان دادن به ماجراست. نکات زیر را به یاد داشته باشید، در هر شرایطی در هنگام عذرخواهی کردن به شما کمک می‌کنند.

راهنمایی‌های کلی:

• پذیرفتن خطا. در نهایت مادرتان گلدان شکسته را خواهد دید و دوستتان فراموش کردن قرار را از یاد نخواهد برد. پس قدم اول برای هر عذرخواهی، پذیرفتن و اعتراف به اشتباه است.

• هم‌اکنون انجامش بده. گفتن "متأسفم” همیشه آسان نیست. پس از مرتکب شدن اشتباهی فوراً عذرخواهی کنید، در این صورت ذهنتان مغشوش نمی‌شود و سوءتفاهم پیش نمی‌آید.

خشم و بروز خشونت از جمله آسیب هایی است که سلامت فرد و جامعه را به خطر می اندازد این امر موجب شده تا برخی کارشناسان حساسیت های ویژه ای نسبت به افزایش خشونت در مدارس در قیاس با دیگر اماکن داشته باشند در شرایط کنونی رفتار پرخطر در میان پسران در مقطع متوسطه اول 19٫7 درصد و خشم بالا در میان دختران 19٫6 درصد است این ارقام نشان از آن دارد که کنترل خشم در مدارس در وضعیت نامناسبی است در این مقاله به بررسی وضعیت خشم به خصوص در مدارس پرداخته ایم در ادامه بیشتر بخوانید

خشم از آن دسته هیجان های منفی به شمار می آید که در بیشتر مواقع افراد به خاطر احساسات زودگذر و تحت تاثیر برخی محیط های اجتماعی دست به عملی می زنند که ممکن است در ادامه مشکلات فراوانی برای آنان ایجاد کند. از نظر علمی نیز خشم یک کشش و گرایش در فرد است که به صورت زدوخورد، قتل و ویران کردن خود را نشان می دهد.

در زمینه چرایی شکل گیری رفتارهای خشونت آمیز توجه به زمینه های فردی و اجتماعی می تواند موثر واقع شود؛

تأثیر حجاب در سلامت جسمی

علاوه بر تأثیر حجاب در تامین سلامت روحی و فکری، حجاب در تامین سلامت جسمانی افراد جامعه نیز نقش دارد. با این توضیح که عدم رعایت حجاب و پوشش مناسب معمولا باعث تحریک جنسی افراد جامعه می‌گردد و تحریک جنسی نیز در بسیاری از موارد در نهایت باعث ایجاد ارتباط‌های جنسی غیر قانونی می‌شود و ارتباط‌های جنسی نامشروع نیز باعث پیدایش بیماری‌های خطرناکی مثل ایدز می‌گردد که امروزه از خطرناک ترین بیماری‌هایی است که قربانی فروانی از انسانها می‌گیرد و نسل بشر را تهدید به نابودی می‌کند. امروزه به دلیل گسترش فساد و روابط جنسی نامشروع که یکی از پیآمدهای بی‌حجابی و بدحجابی است، آمار تعداد مبتلایان به بیماری‌های خطرناک رو به گسترش است.

در سمینار بین المللی پزشکی تهران که با شرکت دوهزار متخصص از شصت کشور جهان تشکیل گردید، در پاسخ یکی از حضار که برای مصون ماندن از بیماریهای مقاربتی چه باید کرد؟ خانم دکتر m.od-uncan در حالی که منقلب شده بود فریاد زد: «اطاعت از قوانین اسلام».

بدون تردید از جمله قوانین اسلام که جنبه پیشگیری از مفاسد ناشی از بی‌بندوباری های جنسی دارد قوانین مربوط به تنظیم روابط صحیح بین محرم و نامحرم است و یکی از مهم ترین قوانین تنظیم رابطه صحیح بین محرم و نامحرم قانون مربوط به حجاب و پوشش در مواجهه با نامحرم است.

احکام حجاب

در این قسمت به چند سوال در رابطه با حجاب از منظر مقام معظم رهبری، پاسخ می‌دهیم:

1- آیا براى زنان پوشیدن لباس‌هاى تنگى که برجستگی‌هاى بدن آنان را نشان مى‌‏دهد و یا پوشیدن لباس‌هاى بدن نما و عریان در عروسی‌ها و مانند آن جایز است؟

 اگر از نگاه مردان اجنبى و ترتّب مفسده در امان و محفوظ باشند، اشکال ندارد در غیر این صورت جایز نیست.

 2- نگاه‌کردن به تصویر زن نامحرم و بدون پوشش چه حکمى دارد؟ نگاه‌کردن به‌صورت زن در تلویزیون چه حکمى دارد؟ آیا بین زن مسلمان و غیرمسلمان و بین پخش آن به‌طور مستقیم و یا غیر مستقیم تفاوتى وجود دارد؟

 نگاه‌کردن به تصویر زن نامحرم، حکم نگاه‌کردن به خود زن نامحرم را ندارد، بنا بر این اگر نگاه از روى لذّت نبوده و خوف افتادن به گناه نباشد و تصویر هم متعلّق به زن مسلمانى که بیننده آن را مى‌‏شناسد نباشد، اشکال ندارد و بنا بر احتیاط واجب نباید به تصویر زن نامحرم که به‌طور مستقیم از تلویزیون پخش مى‏‌شود، نگاه کرد ولى در پخش غیرمستقیم تلویزیونى اگر ریبه و خوف افتادن به گناه نباشد، نگاه‌کردن اشکال ندارد.

3- آیا جایز است زن در جشن‌‏هاى عروسى بدون اجازه شوهرش عکس بیندازد؟ و بر فرض جواز، آیا مراعات حجاب کامل در آن واجب است؟

اصل عکس گرفتن منوط به اجازه شوهر نیست، ولى اگر احتمال بدهد که اجنبى عکس او را ببیند و عدم رعایت حجاب کامل منجر به مفسده‏اى شود، مراعات آن واجب است.

4- آیا جایز است حجاب و لباس زن به‌گونه‏‌اى باشد که توجه دیگران را بخود جلب کند و یا باعث تهییج شهوت شود، مثلاً طورى چادر سر کند که توجه دیگران را به خود جلب کند و یا پارچه و رنگ جوراب را به‌گونه‏اى انتخاب کند که شهوت برانگیز باشد؟

پوشیدن چیزى که از جهت رنگ یا شکل و یا نحوه پوشیدن باعث جلب توجه اجنبى شود و موجب فساد و ارتکاب حرام گردد، جایز نیست.

حجاب و عفاف در قرآن کريم

«يا ايها النبي، قل لازواجک و بنائک و نساء المؤمنين يدنين عليهنّّ من جلابيبهنّ ذلک ادني ان يعرفن فلا يؤذين و کان الله غفوراً رحيماً؛ اي پيامبر به زنان و دختران خود و به زنان مؤمن بگو روسري هاي بلند بر خود بيفکنند، اين عمل مناسب تر است، تا (به عفت و پاکدامني) شناخته شوند و مورد آزار قرار نگيرند و خداوند آمرزنده ي مهربان است» . (1) (سوره احزاب، آيه ي 59)
در اين نوشته، بر آنيم که آيه ي مورد نظر را مورد بررسي قرار داده و برخي از نکات پيرامون آن را که نتيجه ي مطالعه ي کتب تفسير ي مي باشد، به رشته ي تحرير درآوريم. شايسته ي يادآوري است که اين نوشته، قصد تفسير آيه را ندارد و تنها به بيان نکات اجمالي آن بسنده مي کند، اما پيش از طرح نکات، لازم است مفهوم حجاب بررسي گردد.

مفهوم حجاب

حجاب ، در لغت به معناي مانع و پرده و پوشش آمده است. حجاب، به معناي پوشش اسلامي بانوان، داراي دو بعد ايجابي و سلبي است. بعد ايجابي آن، وجوب پوشش بدن و بعد سلبي آن، حرام بودن خودنمايي به نامحرم است و اين دو بعد بايد در کنار يکديگر باشند؛ تا حجاب اسلامي محقق شود. گاهي، ممکن است يک بعد باشد ولي ديگري نباشد که در اين صورت، نمي توان گفت که حجاب اسلامي محقق شده است.
اگر به معناي عام، هر نوع پوشش و مانع از وصول به گناه را حجاب بناميم، حجاب مي تواند اقسام متفاوتي داشته باشد، از جمله حجاب ذهني، فکري و روحي، علاوه بر اين، در قرآن از انواع ديگر حجاب که در رفتار خارجي انسان تجلي مي کند، نام برده شده است، مثل حجاب و پوشش در نگاه که به مردان و زنان، در مواجهه با نامحرم توصيه شده است.
«جلابيب» جمع جلباب، به معناي مقنعه اي است که سر و گردن را مي پوشاند. (2) و يا پارچه ي بلندي است که تمام بدن و سر و گردن را مي پوشاند. (3) مرحوم امين الاسلام طبرسي، در «مجمع البيان» ، در ذيل آيه مي نويسد، «جلباب» عبارت از روسري بلند است که هنگام خروج از خانه، زنان به وسيله ي آن، سر و صورت خود را مي پوشانند ... مقصود اين است که با روپوشي که زن بر تن مي کند، محل گريبان و گردن را بپوشاند. با توجه به معاني جلباب و از جمله، اين معني که پارچه ي بلندي براي پوشيدن تمام بدن و سر و گردن است، در معناي امروزي، مي توان پوشش «چادر» را با «جلباب» همانند و مشابه در نظر گرفت و از آن جا که در اين آيه، به طور مشخص به استفاده ي زنان و دختران از جلباب اشاره شده است، مي توان نتيجه گرفت که طبق فرموده ي رهبر معظم انقلاب اسلامي، چادر به عنوان يک حجاب برتر مطرح شده است.

 

انسان همواره باید دعا کند که خداوند هیچگاه او را به حال خودش واگذار نکند.

دعای قنوت

آنچه از منابع دینی بر می آید این آرزوی از دعای مومنین در قنوت های نمازشان است؛ و آنان این دعا را از سیره معصومین علیهم السلام گرفته اند؛

این دعا در سیره امام صادق (علیه السلام)

عبدالله بن ابی یعفور می‌گوید: امام صادق علیه السلام را دیدم که دست مبارک را به طرف آسمان بلند کرده بود، اشک از چشمانش بر محاسنش جاری بود و به خدا عرض می‌کرد: «رَبِّ لا تَکِلَنی اِلی نَفسی طَرفَةَ عَینٍ اَبَداً وَ لا اَقَلَّ وَلا اَکثَرَ؛ «پروردگارا! مرا به اندازه یک چشم به هم زدن و نه کمتر و نه بیشتر از آن به خودم وا مگذار!»

سپس روی به من کرد و فرمود: پسر ابی یعقور! خداوند یونس بن مَتی را کمتر از یک «طَرفة العَین» به خود واگذاشت، آن پیامدها برایش پیش آمد. عرض کردم: آیا آن کفر بود؟ فرمود: نه! ولی مرگ در چنان حالتی نابودی است.[1]

تنها نقشی که انسان می تواند در برخی از اشیای عالم طبیعت داشته باشد، کشف، جابجایی یا ترکیب بین چند چیز است که از قبل در طبیعت وجود دارد و بوجود آورنده حقیقی آنها خداوند متعال است.

مقدمه

معرفت خداوند امری است که هر انسانی به آن نیازمند است. انسان در زندگی روزمره خود با بسیاری از مسائل مجهول روبرو می شود و سپس برای فهم و درک علل، ویژگی ها، کارآیی ها، اهداف و آثار آن برمی آید، این به این خاطر است که انسان حس کنجکاوی دارد و سعی می کند مجهول خود را تبدیل به معلوم کند. بسیاری از اختراعات، کشفیات و پیشرفت ها از این حس کنجکاوی انسان سرچشمه گرفته است.

وقتی انسان با اختراع جدیدی یا چیزی که تاکنون آن را مشاهده نکرده بود، مواجه می شود ناخودآگاه چندین پرسشی درباره آن می کند که این چه چیزی است؟ چه کسی آن را ساخته؟ برای چه هدفی ساخته؟ و از این قبیل سوالات.

اگر با نگاه عمیق به اشیای اطراف خود بنگریم خواهیم دید که بوجود آورنده ی حقیقی آنها انسان نیست، بلکه کسی دیگر است. زیرا بسیاری از اشیای پیرامون ما را قطعاً انسان اختراع نکرده است، بلکه مانند آب، خاک، گیاهان، زمین، آسمان، خورشید، ماه و ستارگان و... را پروردگار عالم خلق کرده است. پس عالم طبیعت را انسان به وجود نیاورده است و تنها نقشی که انسان می تواند در برخی از اشیای عالم طبیعت داشته باشد، کشف، جابجایی یا ترکیب بین چند چیز است که از قبل در طبیعت وجود دارد.
 

یکی از ویژگی های مومن، انصاف ورزی است؛ یکی از انواع انصاف ورزی، انصاف در اندیشه و تفکر است.

شرک، مصداق بی انصافی با خدا

یکی از مصادیق بی انصافی در تفکر و اندیشه این است که انسان برای خدا شریک قائل شود؛ در حالی که خداوند شریکی ندارد؛ و اگر شریکی داشت، زمین و آسمان و همه چیز نابود می شد؛ چنانچه قرآن کریم می فرماید: «لَوْ کَانَ فِیهِمَا آلِهَةٌ إِلَّا اللَّهُ لَفَسَدَتَا فَسُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا یَصِفُونَ»[1]

«اگر در آسمان و زمین، جز «اللّه» خدایان دیگری بود، فاسد می‌شدند (و نظام جهان به هم می‌خورد)! منزه است خداوند پروردگار عرش، از توصیفی که آنها می‌کنند!»

مذمت غلو در قرآن کریم

انسان مومن در هیچ مرحله ای از مراحل زندگی، نباید شریکی برای خدا قائل شود، حتی بزرگان دین نیز چون بنده ی صالح خدایند مورد اطاعت قرار می گیرند؛ چون خداوند متعال در قرآن کریم به اطاعت از آنها دستور داده است؛ آنجایی که می فرماید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَأُولِی الْأَمْرِ مِنْکُمْ...»[2]

«ای کسانی که ایمان آورده‌اید! اطاعت کنید خدا را! و اطاعت کنید پیامبر خدا و اولوا الأمر [= اوصیای پیامبر] را!...»

چنانچه در این آیه می خوانیم، خود خداوند به اطاعت از پیامبر اکرم و اهل بیت علیهم السلام دستور داده است.

برهان فطرت بر وجود خدا

راه‌هاي اثبات وجود خدا دو نوع است: يكي از راه سير آفاق و راه ديگر راه انفس است. چنان كه در قرآن آمده است: «سنريهم آياتنا في الآفاق و في انفسهم حتي يتبين لهم انه الحق: به زودي نشانه‌هاي خود را در افق‌ها[ي گوناگون] و در دل‌هاي‌شان بديشان خواهيم نمود تا بر ايشان روشن شود كه او خود حق است(فصلت/ آيه 53).»

راه آفاق آن است كه از راه مشاهده مخلوقات و تدبر در حدوث و امكان و نظم پديده‌ها به وجود خالق و مدبري دانا و توانا، پي برده شود. راه انفس اين است كه هنگامي كه انسان در خود تأمل مي‌كند، مي‌يابد كه شناخت قبلي بي‌واسطه نسبت به خدا دارد و در برابر چنين خدايي كه كمال مطلق است سر به تعظيم فرود مي‌آورد. راه انفس را راه فطرت مي‌نامند. در قرآن و كلمات امام علي(ع) به اين راه اشاره شده است.

از بيانات قرآن و امام علي(ع) به خوبي بر مي‌آيد كه خداوند انسان را بر فطرت خداشناسي و خداجويي خلق كرده است. در اين جا پيش از هرچيز بايد معناي فطرت روشن شود.

معناي فطرت

ماده «فطر» در اصل به معناي آغاز و شروع است و به همين دليل به معناي خلق نيز به كار مي‌رود، چون خلق چيزي، به معناي ايجاد آن چيز و آغاز و شروع وجود و تحقق آن شيء است.

ابن‌ عباس مي‌ گويد: در معناي آيه شريفه «الحمدلله فاطر السموات و الارض» حيران بودم و معناي فاطر را در نمي‌يافتم تا اين كه دو نفر كه بر سر چاهي نزاع داشتند نزد من آمدند و يكي از آن دو گفت: «انا فطرتها» يعني من پيش از همه و براي نخستين‌ بار حفر چاه را آغاز كردم... بنابراين، فطر به معناي آغاز و ابتداست و فطرت، به معناي حالت خاصي از شروع و آغاز است؛ يعني نوعي از آفرينش است. اموري را مي‌توان فطري دانست كه آفرينش موجود، اقتضاي آنها را دارد.

خداشناسی از منظر امام علی(ع)/ خداشناسي با فضليت‌ترين علم است

خبرگزاری مهر ـ گروه دین و اندیشه: راه‌هاي اثبات وجود خدا دو نوع است: راه آفاق آن است كه از راه مشاهده مخلوقات و تدبر در حدوث و امكان و نظم پديده‌ها به وجود خالق و مدبري دانا و توانا، پي برده شود و راه انفس كه هنگامي كه انسان در خود تأمل مي‌كند، مي‌يابد كه شناخت قبلي بي‌ واسطه نسبت به خدا دارد.

امام علی(ع) در خطبه 49 نهج البلاغه می فرماید: «ستايش مخصوص خداوندى است كه از اسرار پنهاني ها آگاه است و نشانه‏ هاى واضح‏ و روشن، بر هستى او دلالت مى‏ كنند، هرگز در برابر چشم بينايان آشكار نمى‏ شود، ولى نه‏ چشم كسى كه وى را نديده انكارش تواند كرد و نه قلب كسى كه او را نشناخته مشاهده‏ اش‏ تواند نمود. در علو رتبه بر همه پيشى گرفته،پس، از او برتر چيزى نتواند بود و آن چنان نزديك است كه چيزى از او نزديكتر نيست‏. مرتبه بلندش او را از مخلوقاتش دور نكرده و نزديكيش با خلق او را با آنها مساوى‏ قرار نداده است. عقول را بر كنه صفات خويش آگاه نساخته اما آنها را از معرفت و شناسائى خود بازنداشته است،هم اوست كه گواهى نشانه‏ هاى هستى، دلهاى منكران را بر اقرار به وجودش‏ وا داشته و بسيار برتر است از گفتار آنان كه وى را به مخلوقات تشبيه كنند و يا انكارش نمايند.»

خداشناسی از دیدگاه امام علی(ع)

در نهج البلاغه وصف خداوند بسيار آمده است. جايي "ذعلب يماني" از حضرت مي‌پرسد: «آيا پروردگارت را مي‌بيني؟» و حضرت مي‌فرمايد: «آيا چيزي را که نمي‌بينم مي‌پرستم؟» و ده‌ها و صدها خطبه، نامه و سخن قصار از ايشان هست که بهترين راه‌هاي خداشناسي را به ما آموخته‌اند. اميرمؤمنان علي(ع) در اين باره مي‌فرمايند: «معرفة الله سبحانه، اعلي المعارف؛ شناختن خداي پاك و منزه، والاترين معرفت‌هاست». ايشان در تعبير ديگر مي‌فرمايند: «العلم بالله، افضل العلمين: خداشناسي با فضليت‌ترين علم است.»

حتي امام علي(ع) توحيد و اعتقاد به خداي يگانه را حيات و جان نفس و روح مي‌داند: «التوحيد حياة النفس» همچنين در تعبيري ديگر مي‌فرمايند: «اول الدين معرفته؛ سرلوحه دين [از نظر اهميت] شناختن خداست.» آدمي نيز بالوجدان احساس مي‌كند كه شناخت خدا در درجه نخست اهميت قرار دارد.

منبع : پایگاه عرفان

منبع : پایگاه عرفان

منبع : پایگاه عرفان

4-ما هرگز زيارت ائمه و توسل به آنها را در عرض توجه به پروردگار نمي‌دانيم و براي آنها يك حساب مستقلي در مقابل خدا باز نكرده‌ايم بلكه ارادت ما به ائمه در طول ارادت آنها به خدا است و چون آنها را مقرّب‌ترين و خالص‌ترين افراد بشر در طريق وصول قرب و وصول به مقام حق از ياد نبرند بلكه براي ما نيز نزد حق تبارك و تعالي وساطت كننده و اين كار در هيچ دين و هيچ ايده‌اي مذموم نيست بلكه مورد تحسين و تقدير است بلكه روش همه عقلاء عالم بر اين مطلب بنا گرديده است.

5-توسل به معنای واسطه قراردادن چیزی یا شخصی برای وصول به مطلوب یعنی کسی را که دارای مقام و جاه و منزلتی نزد خداوند است واسطه و شفیع قرار داده می شود و به واسطه او انسان به مطلوب خود نایل گردد همانگونه که نزد سلطان و صاحبان قدرت خواص و نزدیکان او واسطه قرار داه می شوند و این بر دو نوع است : یکی این که شخصی که واسطه است از او درخواست وساطت و شفاعت شود که در بسیاری از وساطت ها و شفاعت ها معمول چنین است و در مورد خداوند هم استغاثه و توسل به اولیای خداوند و طلب حاجت وشفاعت از آنها از همین قسم است یعنی از آنها می خواهیم که درخواست کننده از خداوند حاجات و حل مشکلات ما را بخواهند.

:اشاره

مقالة حاضر به بررسي آياتي از قرآن كريم پرداخته است كه دو فرقة شيعه و سني در ذيل آنها رواياتي تفسيري دربارة امام مهدي(ع) نقل كرده‌اند. اين آيات كه تعدادشان بالغ بر هشت آيه مي‌باشد به ترتيب از ابتدا تا انتهاي قرآن به صورت ذيل بررسي شده‌اند:
ابتدا روايات تفسيري فريقين در ذيل هشت آيه كه مجموعاً 44 روايت از شيعه و 65 روايت از اهل سنت مي‌باشد به صورت دسته‌بندي نقل شده و سپس به بررسي مقارنه‌اي و تطبيقي اين روايات از نظر محتوا و سند پرداخته شده است.
لازم به ذكر است كه به دليل اختصار از ذكر متن عربي روايات و سند آنها خودداري شده است.

مقدمه

الف ـ تبيين موضوع
«قرآن كريم» و «سنت نبوي» دو شجرة طوباي برآمده از يك ريشه مبارك‌اند و هر دو متعلق به يك قانون‌گذارد. بي‌ترديد قرآن مجيد، اعتقاد مسلمانان به ايدة ظهور مهدي(ع) را كه از رسول اكرم(ص) متواتر بوده، با مجموعه‌اي از آيات شريفه تأييد كرده است؛ آياتي كه بسياري از مفسران آنها را بر امام مهدي(ع) تطبيق كرده‌اند كه ظهورش در آخرالزمان نويد داده شده است. هرگاه مطلبي از پيامبر(ص) متواتر گردد، ناگزير بايد پذيرفت كه قرآن حكيم آن را يك‌سره مسكوت نگذارده است، هر چند عقول ما به سادگي آن را در نيابد؛ زيرا خداوند متعال در وصف قرآن مي‌فرمايد: 
و نزّلنا عليك الكتاب تبيانا لكل شيء1
و اين كتاب را كه روشنگر هر چيزي است بر تو نازل كرديم.
بنابراين استخراج اين عقيده از آيات مباركه بر عهدة كسي است كه حقايق قرآني را با فهمي در خور آن، درك كند و ترديدي نيست كه بنا بر نص حديث شريف ثقلين كه نزد همة مسلمانان متواتر است، 
«اهل البيت(ع)» همتا و كفو قرآنند. از اين رو، بايد آياتي را كه ايشان بر ظهور مهدي(ع) حمل كرد‌ه‌اند، دليل قرآني ايدة مهدويت به شمار آوريم.
در اين زمينه احاديث فراواني از حضرات ائمه(ع) نقل شده است كه در آنها آيات بسياري بر حضرت مهدي(ع) و موضوع‌هاي مرتبط با آن حضرت تطبيق شده است. البته در نوشتار حاضر بخشي از اين احاديث را ذكر مي‌كنيم كه مورد تأييد نصوص روايي و تفسيري مذاهب اهل سنت نيز باشد. 
مراد از موضوع‌هاي مرتبط با مسئلة مهدويت مواردي است كه در روايات تفسيري فريقين نقل شده و با احاديث مهدي(ع) پيوند دارد و بايد آنها را يك جا بررسي نمود. اين موضوع‌ها عبارتند از:
الف ـ لشكريان سفياني و فرو رفتن آنها در سرزمين بيداء؛
ب ـ فرود آمدن حضرت عيسي(ع) از آسمان و نماز گزاردن وي پشت سر حضرت مهدي(ع)؛ 
ج ـ خروج دجال در آخرالزمان و كشته شدن وي به دست حضرت عيسي(ع)؛
د ـ أشراط الساعة و علائم قيامت.

وَنُريدُ أنْ نَمُنّ عَلَي الّذينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الارْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أئمًّْة وَنَجْعَلَهُمُ الْوارِثينَ؛1 
«و خواستيم بر كساني كه در آن سرزمين فرو دست شده بودند، منّت نهيم و آنان را پيشوايان [مردم‏] گردانيم و ايشان را وارث [زمين‏] كنيم».
اين آيه طبق فرمايش امام علي(عليه السلام)، در نهج البلاغه و رواياتي چند از ديگر امامان(عليهم السلام)، ناظر به پيروزي مستضعفان بر مستكبران است و اينكه سرانجام، جهان از آنِ شايستگان خواهد شد.
آيه ياد شده، هرگز از يك برنامة موضعي و خصوصي مربوط به بني اسرائيل سخن نمي گويد؛ بلكه بيانگر يك قانون كلي براي همه عصرها و قرن ها است. اين بشارتي در زمينه پيروزي حق بر باطل و ايمان بر كفر است. نمونه كامل تر آن، حكومت پيامبر اسلام(صلي الله عليه و آله وسلم) و ياران آن حضرت بعد از ظهور اسلام بود.
گسترده‏ترين نمونه آن نيز، ظهور حكومت حق و عدالت در تمام كره زمين به دست حضرت مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) خواهد بود. 
اين آيه از جمله آياتي است كه به روشني، بشارت به «ظهور» چنين حكومتي مي‏دهد؛ از اين رو اهل بيت(عليهم السلام)، در تفسير آن به اين ظهور بزرگ اشاره كرده‏اند. از امام علي(عليه السلام) در 
نهج البلاغه آمده است: 
«لَتَعْطِفَنَّ الدُّنْيا عَلَينَا بَعْدَ شِمَاسِهَا عَطْفَ الضَّرُوسِ عَلَي وَلَدِهَا وَ تَلَا عَقِيبَ ذَلِكَ Gوَ نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَي الَّذِِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِينَ‏»3؛ 
«دنيا پس از چموشي و سركشي ـ همچون شتري كه از دادن شير به دوشنده‏اش خودداري مي‏كند و براي بچه‏اش نگه مي‏دارد ـ به ما روي مي‏آورد ... سپس آيه و «نريد ان نمن...» را تلاوت فرمود» . 
در حديث ديگري مي فرمايد:
3«هُمْ آلُ مُحَمَّدٍ يبْعَثُ اللَّهُ مَهْدِيهُمْ بَعْدَ جَهْدِهِمْ فَيعِزُّهُمْ وَ يذِلُّ عَدُوَّهُمْ»؛ «اين گروه آل محمد(صلي الله عليه و آله وسلم) هستند، خداوند مهدي آنها را بعد از زحمت و فشاري كه بر آنان وارد مي‏شود، برمي‏انگيزد و به ايشان عزّت مي‏دهد و دشمنانشان را ذليل و خوار مي‏كند». 

1. قصص (28)، آيه 5.
2. سيّد رضي، نهج البلاغه، ص 506.
3. محمد بن حسن طوسي(ره)، كتاب الغيبة، ص184.