ريا

نكوهش و حرمت ريا
خداوند تعالي مي فرمايد: «ويل للمصلين الذين هم عن صلاتهم ساهون الذين هم يرائون و يمنعون الماعون[1]؛ واي بر حال نمازگزاراني كه از نماز خويش غافلند آنانكه رياء مي كنند و احسان و نيكي به فقراء را منع مي كنند».
و مي فرمايد: «يراءون الناس ولا يذكرون الله الا قليلا[2]؛ منافقين... با مردم ريا مي ورزند و خدا را جز اندكي ياد نكنند».
و مي فرمايد: «كالذي ينفق ماله رآء الناس[3]؛ مانند كسي كه مالش را براي ريا انفاق مي كند. (صدقات خويش را با منّت و آزار تباه نسازند».
و مي فرمايد: «فمن كان يرجو لقاء ربه فليعمل عملا صالحا ولا يشرك بعباده ربه احدا[4]؛ (اي رسول ما به امت بگو من...) پس هركس به ديدار پروردگار خويش اميدوار است عمل صالح انجام دهد و در پرستش خداي خويش كسي را با او شريك نكند».
نبي گرامي اسلامي صلي الله عليه و آله وسلم مي فرمايد: ترسناك ترين چيزي كه از آن بر شما مي ترسم شرك اصغر است.
عرض كردند: يا رسول الله شرك اصغر چيست؟ فرمود: ريا!
آنگاه چنين فرمود: هنگامي كه در روز قيامت خداي تعالي پاداش عمل بندگان را مي دهد مي فرمايد: برويد سراغ كساني كه در دنيا براي آنها ريا مي كرديد ببينيد آيا پاداشي دارند به شما بدهند، و فرمود: خداي تعالي مي فرمايد: هر كس عملي انجام دهد و ديگري را در آن با من شريك كند تمام عمل را به شريكم مي دهم من از آن عمل بيزارم و از شرك بي نيازتر از هر بي نيازم[5].
و مي فرمايد: عملي را كه ذره اي ريا در آن باشد خدا نمي پذيرد[6].
و مي فرمايد: پائين ترين درجه ريا شرك است[7].
امام صادق عليه السلام فرمود: خداي تعالي مي فرمايد: من بهترين شريكم هر كس در عملش ديگري را با من شريك كند آن عمل را نمي پذيرم، من تنها عملي را مي پذيرم كه خالص باشد[8].
و مي فرمايد: رسول اكرم صلي الله عليه و آله وسلم فرمود: زماني مي رسد كه مردم به خاطر طمع در دنيا داراي دروني پليد و بروني نيكو مي شوند، از ظاهر زيبايشان قصد پاداش گرفتن از خدا ندارند، دينشان ريائي است و هيچ ترسي ندارند خدا عقابي همه گير، شامل آنها مي كند و آنها چون غريق، دعا مي كنند و مستجاب نمي شود.