امام علی عليه السلام : اَلْمُعِيْنُ عَلَى الطّاعَةِ خَيْرُ الاْصْحابِ.  /  (شرح غررالحکم: ج 1، ص 298)
يارى دهنده بر طاعت خداوند، بهترينِ ياران است.

ما شکم پرست و شهوت پرستیم!

‏ اگر نبی اکرم، صلوات الله علیه و آله، که صادق و مصدّق است، به شما خبر دهد که اگر در تمام عمر عبادت خدا کنید و اطاعت اوامر او نمایید و ترک شهوات و خواهش نفس نمایید، یا در تمام عمر خلاف گفته او کنید و مطابق میل نفسانی و شهوات خود رفتار کنید، در درجات آخرت شما فرقی نمی کند و در هر صورت شما اهل نجات هستید و بهشت خواهید رفت و از عذاب ایمن خواهید بود، نماز کنید یا زنا کنید تفاوتی ندارد، ولی رضای حق تعالی فقط در این است که شما عبادت او کنید و ثنا و مدح او نمایید و ترک شهوات خود و میلهای نفسانی را در این عالم نمایید، در مقابل این هم اجری نمی دهند و ثوابی عطا نمی کنند، آیا شما از اهل معصیت می شدید یا اهل عبادت؟ شما ترک شهوات می کردید، و لذات نفسانی را بر خود برای رضای حق تعالی و خاطر خواهی او حرام می کردید یا نه؟ شما باز مواظبت به مستحبات و جمعه و جماعات می نمودید یا منغمر در شهوات و ملازم لهو و لعب و تغنیات و غیر ذلک می گردیدید؟ با یک نظر انصاف بدون ظاهر سازی و ریاکاری جواب دهید. بنده از خودم و کسانی که مثل خودم هستند خبر می دهم که اهل معصیت می شدیم و اطاعات را تارک و فاعل مشتهیات نفسانی می شدیم.‏ ‏‏پس، از این نتیجه حاصل شد که تمام کارهای ما برای لذات نفسانی و برای اداره کردن بطن و فرج است. ما شکم پرست و شهوت پرستیم: ترک لذت برای لذت بزرگتر می کنیم.

[ چهل حدیث ، نشر فرهنگی رجا ، 1368 ، ص 61 ]

 معیار قبولی حرف دیگران !

«عَنْ أَبُو جَعْفَرٍ ع یَا صَالِحُ اتَّبِعْ مَنْ یُبْكِیكَ وَ هُوَ لَكَ نَاصِحٌ وَ لَا تَتَّبِعْ مَنْ یُضْحِكُكَ وَ هُوَ لَكَ غَاشٌّ وَ سَتَرِدُونَ عَلَى اللَّهِ جَمِیعاً فَتَعْلَمُون» ( كافى، ج 2، ص 683 )

حضرت علیه السلام می فرماید : [از] آن كسى كه حرفهائى به تو می زند كه آنقدر تلخ است كه تو را به گریه مى‌آورد، اما خیرخواه توست؛ حرف او را قبول كن. «اتَّبِع» یعنى حرف او را گوش كن، بپذیر؛ [اگرچه] تلخ است، لیكن به نفع توست. « وَ لَا تَتَّبِعْ مَنْ یُضْحِكُكَ وَ هُوَ لَكَ غَاشٌّ »؛ ولى گوش نكن، پیروى نكن از حرف آن كسى كه حرفهاى شیرینى میزند كه خوشت مى‌آید و لبهاى تو را به تبسم باز میكند، فریبگر است، غش میكند با تو، خیرخواهى ندارد، از روى بددلى و بدخواهى است، [ولی] حرفى میزند كه تو خوشت بیاید؛ از این شخص پرهیز كن. « وَ سَتَرِدُونَ عَلَى اللَّهِ جَمِیعاً فَتَعْلَمُون»؛ وقتى پیش خداى متعال رفتید، آنگاه حقایق دلهاى یكدیگر را آنجا خواهید فهمید.

[ شرح حدیث از حضرت آیت‌الله العظمی امام خامنه‌ای در مقدمه درس خارج ، 13/10/89 ]

 زاهد حقیقی !

تا به حال آنچه رزقت بوده، مصرف کرده ای و آنچه رزقت نبوده، به تو نرسیده است. حتّی آنچه را از راه حرام تهیه کردی و خوردی، حرص و تقلایت آن را نجس کرد؛ و الاّ اگر صابر بودی، همان رزق از راه حلال همان وقت به دستت می رسید. پس زاهد حقیقی تو هستی، چون ذرّه ای بیش از رزق خود نخورده ای. از این به بعد هم همین طور خواهد بود. پس نه نسبت به گذشته غصّه داشته باش و نه نگران آینده باش. هر چیزی که به تو نرسید، بدان که از اول مال تو نبوده است.

[ حاج اسماعیل دولابی ، مصباح الهدی ، ص36 ]

 برتر از همه مردم!

رباعی‏ای است منسوب به علی علیه السلام، یعنی در آن دیوان معروف است، می‏فرماید: کدَّ کدَّ الْعَبْدِ انْ احْبَبْتَ انْ تُصْبِحَ حُرّا / وَ اقْطَعِ الْآمالَ مِنْ مالِ بَنی آدَمَ طُرّا لا تَقُلْ ذا مَکسَبٍ یزْری فَقَصْدُ النّاسِ ازْری‏ / انْتَ مَا اسْتَغْنَیتَ عَنْ غَیرِک اعْلَی النّاسِ قَدْرا می‏فرماید: اگر دلت می‏خواهد آزاد زندگی کنی، مثل بندگان و بردگان زحمت بکش، کار کن، رنج بکش و چشم از مال فرزندان آدم (عموماً، هر که می‏خواهد باشد، ولو حاتم طائی باشد) ببند. یعنی نمی‏گویم چشم طمع از مال مردم پست و دنی ببند؛ حتی چشم طمع ببند از مال مردم سخی با جود و کرم مثل حاتم طائی. بعد می‏گوید بعضی از افراد وقتی برخی از شغلها به آنها پیشنهاد می‏شود، می‏گویند این شغل دون شأن من است، پست است. مثلًا می‏گویی کارگری کن، بیل بزن، می‏گوید این کار پستی است؛ حمالی کن، می‏گوید پست است. می‏فرماید: هر کاری، هرچه هم که تو آن را پست گمان کنی، پست‏تر از اینکه دست طمعت پیش دیگری دراز باشد نیست. لا تَقُلْ ذا مَکسَبٍ یزْری فَقَصْدُ النّاسِ ازْری‏ چیزی از این پست‏تر نیست که تو به قصد مردم بروی، به این قصد بروی که از مردم چیزی بگیری. انْتَ مَا اسْتَغْنَیتَ عَنْ غَیرِک اعْلَی النّاسِ قَدْرا تو همین مقدار که از دیگران بی‏نیاز باشی، از همه مردم برتر هستی.

[ آزادی معنوی ، ص 30 و 31]

 اگر کسی قانع باشد امروز زندگی خیلی ساده است. سابق خیلی سخت بود. آنچه امروز زندگی را بر افراد سخت کرده بَرج ( خرج های زائد و غیر ضروری ) است نه خرج های واقعی و ضروری. آن هم که نهایت ندارد. اما اگر به ضروریات اکتفا کنند، زندگی خیلی ساده میگذرد.

[ حاج اسماعیل دولابی ، مصباح الهدی ، ص40 ]

 بدبختی ما از همین جا شروع میشه !

 صحبت درباره بیت المال پیش آمد، آقا مهدی گفت: "ببینید، من نگرشم نسبت به بیت المال اینه که برای یه سوزن ته گرد به اندازه یه تانک ارزش قائلم. یه سوزن ته گرد هم مال بیت الماله، یک تانک هم مال بیت الماله." ... یک بار یکی از راننده ها که ماشین کهنه و کار کرده ای زیر پایش بود از کوره در رفته بود و نسبت به این ماشین هایی که به سپاه می دادند اعتراض می کرد، حتی کمی هم ناسزا گفت. می گفت: "شما ماشین های سالم و تر و تمیز رو میدین به کسای دیگه و ما باید با این ابوقراضه ها سر کنیم." آقا مهدی وقتی حرفهای او را شنید حسابی ناراحت شد و توی جمع شروع کرد با آن راننده صحبت کردن و گفت: "می دونی چیه؟ بدبختی ما از همین جا شروع میشه. تا دیروز می زدیم توی سر طاغوتی ها و اسراف کارها و زیاده خواه ها و کسانی که دنبال پول و مادیات بودن که چرا مثل ما نمیشین، حالا توی سر خودمون می زنیم که چرا مثل اونا نمیشیم؟ تا دیروز می گفتیم که همه، حفظ بیت المال و قناعت و پاکیزگی و ایثار رو سرمشق خودشون قرار بدن، اما حالا توی سر خودمون می زنیم و می گیم که چرا ما نباید از ماشین های مدل بالا استفاده کنیم، چرا از بیت المال استفاده کافی رو نبریم؟" در آخر هم گفت: "برادر جان، این ره که تو میروی به ترکستان است.باید با همین ماشین سر کنی و ماشین دیگه ای هم نداریم." آن راننده وقتی حرفهای آقا مهدی را شنید، سرش را انداخت پایین و رفت پی کارش.

[ علی اکبری ، نمی توانست زنده بماند ( خاطراتی از سردار شهید مهدی باکری) ، ص 39. ]

 یک استفتاء

سوال:  اینجانب به تازگی در یکی از نهادهای دولتی مشغول به کار شده‌‌ام. در اول آبان 83 برای گذراندن دوره آموزشی معرفی شدیم و دوره آموزشی ما حدود پنج ماه بود، در مدت این پنج ماه ، ما حقوق آموزشی می‌گرفتیم. در فروردین ماه بود که حقوق من کامل شد؛ حال سؤال من این است که سال خمسی من از چه تاریخی شروع می‌شود؛ از اولی که حقوق کامل دریافت کرده‌ام یا قبل از آن ؛ از زمانی که حقوق آموزشی می‌گرفتم؟
جواب: اگر حقوق دوره آموزش به عنوان اجرت به شما داده شده است، از همان زمانی که اوّلين حقوق را دريافت کرده‌ايد اول سال خمسی شماست، ولی اگر به شکل کمک و هديه بوده است، خمس نداشته و اول سال خمسی شما زمانی است که اولين حقوق رسمی خود را دريافت می‌کنيد.

( استفتائات مقام معظم رهبری امام خامنه ای در سایت معظمً له به آدرس: leader.ir )