اما خـلیـفـه اول و خـلیـفـه دوم و خـلیـفـه سـوم بـه سـنـّت رسـول خـدا(صلى الله علیه و آله) عمل نكردند، و انواع تبعیضات در تقسیم مدیریت‎ها، و توزیع بیت المال صورت گرفت كه قابل چشم‎پوشى نبود.

خـلیـفـه اول، حتى به بزرگان انصار در لشگرهاى خود مقام فرماندهى نمى‎داد و تنها ثابت بن قیس را با اصرار و اجبار به كار گماشت كه انصار اعتراض كردند.(2)

و خلیفه دوم و سوم، آنقدر در زنده شدن روح نژادپرستى، افراط كردند كه همه، زبان به اعتراض گشودند. در این سال‎ها عرب خود را بر غیر عرب برترى مى‎داد.

بنى امیه همه مراكز كلیدى كشور را در زمان خلیفه دوم و به خصوص در زمان خلیفه سوم در دسـت گـرفـتـنـد و یـك نـظـام طـبـقـاتـى جـاهـلى به وجود آوردند، كه شباهتى با جامعه رسول خدا(صلى الله علیه و آله) نداشت .

حـضـرت امـیـرالمـؤمـنین على(علیه‎السلام) یكى از اهدافش، شكستن بافت طبقاتى ظالمانه موجود جامعه بود.

موجودى بیت المال را مساوى تقسیم كرد، كه اعتراض امتیاز خواهان بلند شد.

بـه هـمـه سه درهـم داد و براى خودش هم سه درهم برداشت، و به آزاد كرده خودش قنبر هم سه درهم داد.

برخلاف شیوه‎هاى سه خلیفه قبلى، به بزرگان انصار ولایت داد، از قریش و بنى‎هاشم هم استفاده كرد، و حـتى در نشستن و برخاستن نیز چونان رسول خدا(صلى الله علیه و آله) عدالت رفتارى را رعایت كرد.

روزى اشـعـث بن قیس بر امام على(علیه‎السلام) وارد شد، دید كه حضرت امیرالمؤمنین على (عـلیـه‎السـلام) در مـیـان عـرب و غـیر عرب از نژادهاى گوناگون نشسته است و جاى خالى براى او نیست، با ناراحتى به امام على(علیه‎السلام) اعتراض كرد كه:

اى امیرمؤمنان، سرخ پوست‎ها بین ما و تو فاصله انداختند.(3)

حضرت على(علیه‎السلام) خشمناك شده، به او فرمود:

چه كسى مرا بر این آدم‎هاى چاق و فربه یارى مى‎دهد؟

و نـپـذیرفت كه ایرانیان و غیر عرب پراكنده شوند، تا اشعث و دیگر بزرگان عرب در كنار امام على (علیه‎السلام) بنشینند.(4)

و در تـقـسیم مساوى بیت المال به حضرت على(علیه‎السلام) اعتراض كردند و گفتند:

آیـا ایـن عـدالت اسـت كـه بـیـن ما و آنان كه با شمشیر ما مسلمان شدند یا بنده آزاد شده ما هستند، یكسان عمل كنید و به همه سه درهم بدهید؟

پی‎نوشت‎ها:

1- حجرات/ 13 .

2- تاریخ یعقوبى، ج 2، ص 29 / الغارات ثقفى، ص 32 .

3- بـه اعـراب بـادیـه نـشـیـن كـه در آفـتـاب چـهـره‎شـان سرخ مى‎شد و ایرانیان كه رنگشان سرخ و سفید بود، سرخ پوست مى‎گفتند.

4- كتاب الغارات ثقفى، ص 341/ نقش ائمّه در احیاء دین، ج 14، علامه عسگرى .

برگرفته از کتاب الگوهاى رفتارى امام على(علیه‎السلام)، ج اول، مرحوم محمد دشتى .تنظیم گروه دین و اندیشه تبیان، هدهدی .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: