حجت الاسلام ابوالقاسمی اظهار داشت: برای تبیین بیشتر این معنا می توان به روایاتی از رسول الله(ص) اشاره کرد، رسول الله(ص) مکرر فرمودند: من 12 فرزند دارم که همگی آنان امامند و تفاوتشان با من در این است که آنان نبی نیستند، اما تمام آنچه که درباره من گفته شده است، درباره تمام فرزندانم نیز صادق است، با تمام اینها، برخی شیعه نمایان (مدعیان تشیع) بین امامان تفکیک قائل می شدند که این به معنای تحریف کلام نبی و تخطی از سیرۀ رسول الله (ص) است، طوریکه در طول تاریخ به افرادی بر می خوریم که به مدعیان شیعۀ سه امامی، چهار امامی، هفت امامی و ... شهرت یافتند.

وی افزود: در میان مدعیان تشیع، عده ای هستند که می درخشند و به دستورات رسول الله (ص) پایبند ماندند و آنها همان شیعیان 12 امامی اند که به آنان «اثنی عشری» می گویند. اینان که در تاریخ خوش درخشیدند، معتقدند هر کسی هر یک از ائمه (ع) را نپذیرد، به معنای عدم پذیرش نبوت رسول الله (ص) است.

حجت الاسلام ابوالقاسمی خاطرنشان کرد: یکی از مهم ترین دلایلی که می توان به عنوان عامل انحراف مدعیان تشیع در طول تاریخ در نظر گرفت «پیروی از هوای نفس» آنان است که موجب ناهماهنگی و عدم همراهی آنان با امام (ع) شد. به عنوان مثال، در زمان امام رضا (ع) آخرین نمونۀ انحراف مدعیان تشیع از سوی «واقفیه» صورت گرفت، طوریکه آنان تولد دیرهنگام امام جواد (ع) را واسطه ای برای مطامع نفسانی خود قرار دادند و گوش شنوایی نسبت به کلام امام رضا (ع) نداشتند.

وی با بیان این مطلب که از زمان امام رضا (ع) دیگر چنین انحرافی وجود نداشت، یادآور شد: کسی که امام رضا (ع) را قبول کرد، تا امام دوازدهم را پذیرفته است و این چنین شیعیان هشت امامی، شیعیان 12 امامی شدند. این امر در پرتو نور امام رضا (ع) رخ داد که برخی شمس الشموس بودن امام (ع) را حاکی از این موضوع می دانند.

حجت الاسلام ابوالقاسمی افزود: اگر وجود مقدس تمام حضرات معصومین (ع) را شمس بدانیم، شمس الشموس، خورشیدی است که نور آن، ولایت و جایگاه معصومین (ع) را تبیین می کند و روشنایی می بخشد و خورشیدهای دیگر با این خورشید تجلی پیدا می کنند، به عبارت دیگر، امام رضا (ع) به عنوان شمس الشموس حضرات معصومین(ع) نورافشانی کردند و از زمان ایشان به بعد، شیعیان میزانی از درک، فهم و معرفت نسبت به امام زمان خود را به دست آوردند و حداقلش این بود که امام خود را پذیرفتند و همین صرف پذیرش به عنوان قدم نخست بسیار حائز اهمیت است، چرا که شیعه از معضل عدم پذیرش امام در زمان امام رضا(ع) نجات یافت.

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
منبــــــع : ســـــایت خبـــــــــری-تحلیــــــــلی تـــابنــــاک

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: