3. وَ مَن نُّعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِى الْخَلْقِ أَفَلَا يَعْقِلُون
هر كه را عمر دراز دهيم، در آفرينش دگرگونش كنيم.
چرا تعقل نمى كنند؟
آثار عمر طولانى به دست خداست. آن جا كه خداوند اراده كند،
افرادى مثل نوح و مهدى (عليهما السلام) عمر طولانى مى كنند.
«نُنَكِّسْهُ»
(یس، 68)
4. إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئا أَن يَقُولَ لَهُ كُن فَيَكُونُ
چون چيزى را اراده كند، فرمانش اين است كه بگويد:
«باش» پس بى درنگ موجود مى شود.
خداوند در آفرينش هستى، نه وسيله مى خواهد نه كمك
و نه كسى كه موانع را بر طرف كند.
«كُنْ فَيَكُونُ»
(یس، 82)
5. قُلْ نَعَمْ وَ أَنتُمْ دَاخِرُون
بگو: آرى (همه زنده مى شويد) در حالى كه خوار و
كوچك خواهيد بود.
خاك شدن انسان، مانعى براى زنده شدن دوباره ى او نيست.
«قُلْ نَعَم»
(صافات، 18)
6 . قَالُواْ بَل لَّمْ تَكُونُواْ مُؤْمِنِينَ
(گروه ديگر در پاسخ) گويند: (اين چنين نيست)
بلكه شما خود اهل ايمان نبوديد.
در قيامت، هيچ كس حاضر نيست جرم ديگران را به عهده گيرد.
«لَمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ»
(صافات، 29)
7 . فَاطَّلَعَ فَرَءَاهُ فِى سَوَاءِ الجْحِيمِ
پس از حال او اطلاع مى يابد، پس او را در ميان دوزخ مى بيند.
بهشتيان از حال دوزخيان اطلاع مى گيرند.
«فَاطَّلَعَ»
(صافات، 55)
8 . إِنَّا سَخَّرْنَا الْجِبَالَ مَعَهُ يُسَبِّحْنَ بِالْعَشِىِّ وَ الْإشْرَاق
همانا ما كوهها را رام كرديم تا شامگاهان و بامدادان،
همراه او تسبيح گويند.
بهترين زمان براى ياد خدا شامگاهان و صبحگاهان است.
«بِالْعَشِيِّ وَ الْإِشْراقِ»
( ص، 18)
9 . اُرْكُضْ بِرِجْلِكَ هَاذَا مُغْتَسَلٌ بَارِدٌ وَ شَرَابٌ
(به او گفتيم:) پاى خود را بر زمين بزن (تا از زير پاى تو چشمه اى جارى كنيم)
اين چشمه ى آبى خنك براى شستشو و نوشيدن است.
شستشو با آب سرد براى سلامتى نقش مهمى دارد.
«مُغْتَسَلٌ بارِدٌ وَ شَرابٌ»
(ص، 42)
10. قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِيم
خداوند فرمود: «پس از اين درگاه بيرون شو كه تو رانده شده اى.
نتيجه ى تكبّر و حسادت، محروميّت است.
«فَاخْرُجْ»
( ص، 77)
نظرات شما عزیزان: