تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
مگر نماز «جعفرطيار» مي خواني
کاربرد: هر نمازي که با تجديد و تعصبات طولاني برگزار شود و بيش از مدت معمول و متعارف به طول انجامد، آن را به نماز «جعفر طيار» تشبيه مي کنند. اين ضرب المثل تنها به نمازهاي طولاني اطلاق نمي شود، بلکه
عوام الناس در کارهاي مداوم و اموري که انجامش خارج از حدود مقرر، طولاني شود از اين ضرب المثل استفاده و به آن استناد مي کنند و به عامل عمل مي گويند: چرا اين قدر طول مي دهي؛ مگر نماز «جعفر طيار»
است؟
بايد ديد که جعفر کيست و چگونه نمازي به جاي مي آورد که عمل و عبادتش ورد زبان ها شده است؟ «طيار» لقب جعفر بن ابي طالب پسر عم پيامبر اکرم(ص) و برادر ارشد اميرمؤمنان(ع) است که در سال هشتم هجري
در جنگ موته واقع در شام، پرچمدار مسلمين بود و آن قدر جنگيد تا هر دو دستش به ضرب شمشير دشمنان از بدن، جدا شد ولي جعفر که مردي شجاع و مؤمن بود با آن که دو دست در بدن نداشت پرچم اسلام را با دو
بازوي بريده ي خويش بر سينه برافراشته داشت تا مسلمين، روحيه ي خويش را نبازند و وحشت زده نشوند. در اين حال بود که او از ميان، دو نيم شد. (يا جبرئيل اني قدمت زيداً) اي جبرئيل! من زيد را پيش داشتم.
گفت خدا جعفر را براي خود، پيش تو پيش داشت. رسول خدا شهادتش را خبر داد و گفت: «خدا براي جعفر دو بال زبرجد رويانيد که از بهشت هر جا بخواهد با آن دو پرواز مي کند.» به اين جهت لقب «طيار» يا
«ذوالجناحين» براي جعفر باقي مانده. اتفاقاً همان شب جمعي از صحابه وي را در خواب ديدند که در بهشت با مرغان مي پريد.»
اما شهرت «نماز جعفر طيار» از آن لحاظ است که وي بيش تر اوقات شبانه روز خود را به نماز و دعا در پيشگاه پروردگار مي گذرانيد و نمازهاي طولاني مي خواند به طوري که کم تر کسي از اين بابت به پاي او مي رسيده است. نماز «جعفر طيار» يا نماز «جعفر» را شيعيان در ظهر روزهاي جمعه به منظور تحصيل ثواب و دفع بليات مي خوانند؛ که شرايط خاص خود را دارد.
نظرات شما عزیزان:
