ضرب المثل های غلط

سلام.ضرب المثل ها کاربرد زیادی در زندگی ما دارن و زبان فارسی از حیث تعداد ضرب المثل جزو سه زبان اول دنیاست و ما اونقدر به ضرب المثل ها اعتماد داریم که اگر در بحثی به کار رود حرف گوینده ضرب المثل مورد قبول واقع میشه و بحث خاتمه پیدا می کنه.به نظر من فرهنگ و تمدن ایران آنقدر قوی هست که من یک ضرب المثل غلط هم ندیدم.ضرب المثل ها دارای خطای تعمیم هستند درحالی که هر نکته جایی و هر سخن مکانی دارد و بعضی ضرب المثل ها تنها در ترجمه کلمه به کلمه مشکل دارند که آن هم به دلیل کنایه بودن کلمات هست.نمونه ای از ضرب المثل های شبهه ناک:

عیسی به دین خود موسی به دین خود:درسته که آموزه های حضرت عیسی و موسی در یک راستا هستند و تناقضی ندارند ولی این کلمات کنایه هستند و این ضرب المثل در جایی درسته که نباید در کار همدیگر دخالت کنیم

یه دست صدا نداره:درسته مثلا میشه بشکن زد ولی جمله کنایه هست و در وقت خود تشویق به کار گروهی میکنه

تا نباشد چیزکی مردم نگویند چیزها:در بعضی مواقع درست هست و در بعضی مواقع غلط

چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است:در شرایط مناسب درست هست مثلا سفر حج تنها درصورت استطاعت مالی واجب است

خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو:این جمله در اصل ضرب المثل نیست بلکه یک متن ادبی هست در داستانی خاص که به غلط به عنوان ضرب المثل رواج یافته

دیگی که برای من نجوشه می خوام سر سگ درونش بجوشه:این جمله مربوط به فرهنگ و ادبیات ایران نیست و به غلط توسط مردم کوچه بازاری رواج یافته که حتی اکثر مردم هم این جمله رو قبول ندارند

به نظر شما کدام ضرب المثل فارسی غلط هست؟