تبادل لینک هوشمند 
آیه اذن
آیه 69 توبه 9 را آیه اذن گویند.(61) اذن، کنایه از شخصی است که هر سخنی را بشنود و بپذیرد. براساس این آیه، منافقان، پیامبر را می آزردند و چون، عذر و دروغ آنان را می پذیرفت،در مقام آزار و نکوهش حضرت می گفتند: او برای شمااذن (زود باور) است و به حرف همه گوش می دهد. خداوند در پاسخ آنان فرمود: او برای شما گوش نیکوست. به خدا ایمان دارد و سخن مومنان را با خوش گمانی می پذیرد: و منهم الذین یوذون النبی و یقولون هو اذن قل اذن خیر لکم یومن بالله و یومن للمؤمنین و رحمته للذین آمنوا منکم و الذین یؤذون رسول الله لهم عذاب الیم؛ از ایشان کسانی هستند که پیامبر را می آزردند و می گویند: او زودباور است. بگو: گوش خوبی برای شماست. به خدا ایمان دارد و (سخن) مومنان را باور می کند و برای کسانی از شما که ایمان آورده اند، رحمتی است و کسانی که پیامبر خدا را می آزارند عذابی پر درد (در پیش) خواهند داشت.
در نقل شان نزول این آیه آمده است که گروهی از منافقان در خلوت خود،
سخنانی ناشایست بر زبان جاری ساختند و برخی از آنان گفتند: این سخنان را نگویید، زیرا ممکن است به گوش محمد برسد و بر ما بر آشوبد. جلاس بن سوید گفت: هر آنچه می خواهیم، می گوییم و نزدی وی خلافش را بیان می کنیم و می پذیرد، زیرا محمداذن سامعه (گوش شنوا) است. در این هنگام، این آیه نازل شد.(62)
بر اساس احتمالی در تفسیر این آیه، معنای آیه چنین است: او سخن پذیر خوبی برای شماست، زیرا آبروی شما را حفظ کرده، شخصیتتان را خرد نمی کند و عواطف شما را جریحه دار نمی سازد، در حالی که اگر او بی درنگ پرده ها را بلا می زد و دروغ گویان را رسوا می کرد، مشکلات فراوانی برای شما فراهم می شد. افزون بر اینکه آبروی عده ای می رفت و راه توبه و بازگشت بر آنها بسته می شد و افراد آلوده ای که فایل هدایت بودند، در صف بدکاران جای می گرفتند و از اطراف پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) دور می شدند(63).
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: قرآن شناسی
برچسب‌ها: قرآن شناسی