ندای وحی

ش (تهران): یکی در وبلاگ نوشته بود: شما شرم نمی کنید وقتی خدای حیو قیوم (حی و قیوم)اون بالاست از یکی دیگه درخواست کمک کنید؟

یکی در وبلاگ نوشته بود: شما شرم نمی کنید وقتی خدای حیو قیوم اون بالاست صلاح کار رو بهتر از همه میدونه درمقابل او از یکی دیگه درخواست کمک کنی؟ من که شرم دارم شما رو نمی دونم. کجای قرآن نوشته برید ازبندهام کمک بخواید چرا کمی به قول قرآن کریم تعقل نمی کنید؟ ایاک نعبدوایاک نستعین.

 پیش‌تر پاسخ‌های مبسوطی راجع به مباحثی چون: دعا، توسل، زیارت، شفاعت و ... در سایت درج شده بود که می‌توانید به آرشیو مربوطه مراجعه و مطالعه فرمایید. اما به آن یکی بفرمایید:

اولاً: حی و قیوم درست است نه حیو قیوم. [بهتر است بیشتر قرآن بخوانیم].

ثانیاً: خدا آن بالا نیست و همه جا هست و اکبر و سبحان از جا و مکان می‌باشد. [بهتر است بیشتر تدبر کنیم].

ثالثاً: همان خدایی که کار را بهتر از بقیه می‌داند، فرموده است:

«يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ ابتَغُوا إِلَيهِ الوَسيلَةَ وَ جاهِدُوا في‏ سَبيلِهِ لَعَلَّكُم تُفلِحُونَ» (المائده - 35)

ترجمه: اى كسانى كه در زمره‌ی مؤمنين در آمده‏ايد، از خدا پروا داشته باشيد، و در جستجوى وسيله‏اى براى نزديك شدن به ساحتش برآئيد و در راه او جهاد كنيد، باشد كه رستگار گرديد.

و نیز فرموده است:

«وَ استَعينُوا بِالصَّبرِ وَ الصَّلاةِ وَ إِنَّها لَكَبيرَةٌ إِلاَّ عَلَى الخاشِعينَ» (البقره - 45)

ترجمه: از صبر و نماز كمك (استعانت) بجوئيد و آن (حقیقت نماز) بسى سنگين است مگر براى خشوع پيشگان‏.

و نیز فرموده است:

«وَ ما أَرسَلنا مِن رَسُولٍ إِلاَّ لِيُطاعَ بِإِذنِ اللَّهِ وَ لَو أَنَّهُم إِذ ظَلَمُوا أَنفُسَهُم جاؤُكَ فَاستَغفَرُوا اللَّهَ وَ استَغفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَحيماً» (النساء - 64)

ترجمه: و ما هيچ رسولى نفرستاديم، مگر براى اين كه مردم او را اطاعت كنند، و اگر نامبردگان بعد از آن خلاف‏كاري‌ها- يعنى تحاكم نزد طاغوت و اعراض از رسول و سوگند دروغ و ...- از در توبه نزد تو آمده بودند، و از خدا طلب آمرزش كرده بودند، و رسول برايشان طلب مغفرت كرده بود مى‏ديدند كه خدا توبه پذير و مهربان است.

و نیز به پیامبرش فرمود:

«فَاعلَم أَنَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ اللَّهُ وَ استَغفِر لِذَنبِكَ وَ لِلمُؤمِنينَ وَ المُؤمِناتِ وَ اللَّهُ يَعلَمُ مُتَقَلَّبَكُم وَ مَثواكُم» (محمد - 19)

ترجمه: پس بدان كه هيچ معبودى جز او نيست و براى گناه خود و مؤمنين و مؤمنات استغفار كن كه خدا به سكونت و انتقال شما آگاه است.

و نیز فرمود:

«يَومَئِذٍ لا تَنفَعُ الشَّفاعَةُ إِلاَّ مَن أَذِنَ لَهُ الرَّحمنُ وَ رَضِيَ لَهُ قَولاً» (طه - 109)

‏ترجمه: در آن روز شفاعت سودى ندارد مگر از كسى كه خداى رحمان اجازه شفاعتش داده باشد و سخن او را در شفاعت بپسندد. (یعنی شفاعت با اجازه‌ی او صورت می‌پذیرد).

رابعاً: هیچ انسان مسلمان و مؤمنی به جز خداوند را مؤثر در وجود نمی‌شناسد، پس دعا و توسل و زیارت و ... جایگزینی نیست.

خامساً: شما که اهل «ایاک نعبد و ایاک نستعین» هستید، چگونه بدون وسیله قرار دادن اسلام، قرآن، پیامبر، نماز، روزه، ذکر ... و آن چه خدا به آن امر فرموده تا وسیله‌ی بندگی و رشد شما شود، عبادت خداوند را به جا می‌آورید؟! مواظب باشید که این «من» شما همان «من» شیطانی نباشد که نام بی حیایی در مقابل خداوند متعال و دعوت بر خلاف دعوت او را «حیا» بگذارد و به بهانه‌ی توحید شما را به شرک و پرستش نفس خودتان دعوت نماید!

سادساً: پیامبر اکرم (ص) به امر خدا و به وسیله‌ی قرآن کریم (که آن هم وسیله است)، ما و شما را به ایمان به خدا دعوت کرده است، حال چگونه بندگانی گمان می‌کنند که مراحل ایمانی آنها چنان بالا رفته است که دیگر هیچ نیازی به قرآن، رسول و سایر وسایل قرب الهی ندارند و مستقیماً (امر محال) با خدا مرتبط می‌شوند؟!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: