"بنده یادم است آن اوایلی که وارد سپاه شده بودم ـ سال پنجاه‌وهشت ـ بعضی از بچه­‌های سپاه ـ دوستان قدیمی که حالا بعضی هم هستند ـ آمدند پیش ما گفتند: آقا شما نظرتان در مورد سپاه و کار سیاسی چیست ـ هنوز جنگ هم شروع نشده بود آن‌وقت ـ چون یک‌نفری، یک شخصی، خدا رحمتش کند ـ گفته بود که سپاه نود درصد سیاسی، ده درصد نظامی؛ یعنی کل این سپاه و تشکیلات و این همه جوان دور هم جمع شدند، ده درصد کار نظامی بکنند، نود درصد کار سیاسی بکنند.

از من پرسیدند نظر شما چیست؟ من گفتم: نه، با این نظر مخالفم. من مخالفم که سپاه صد درصد نظامی و صد درصد سیاسی است. چون منافاتی ندارد آن کار نظامی و آن کار سیاسی. چرا ده درصد و نود درصدش می­کنید؟ آن کار سیاسی که با کار نظامی منافات دارد، آن کار یک درصدش هم سم است برای سپاه. سپاه یک مجموعه­‌ی رزمی است، آماده شده برای اینکه دفاع مسلحانه بکند، اما درعین حال صد درصد هم سیاسی است. یعنی با چشم باز، با جهت­گیری سیاسی مشخص، با آگاهی سیاسی می­جنگد، با چشم بسته نمی­جنگد که دستش را ببرند بگوید آقا اینجا ماشه را بکش. می­فهمد که کجا، کجا را هدف بگیرد؛ کجا را باید تخریب کند؛ کجا باید ماشه را بکشد. پس بنابراین صد درصد سیاسی است، در عین حال صد درصد هم نظامی است".