حماسه ي حسيني و تأثير آن بر انقلاب اسلامي ايران(2)

نويسنده:عليرضا جعفرزاده(*)
2. يوند عاطفي
 

« چشم گريان، چشمه ي فيض خداست». گريستن بر اباعبدالله الحسين ثواب بسيار دارد. فرشتگان، پيامبران، زمين و آسمان، حيوانات صحرا و دريا هم بر عزاي حسين گريسته اند.(1)
اشک ريختن، نشانه ي پيوند قلبي با اهل بيت و سيدالشهدا است. اشک، دل را سيراب مي کند، عطش روح را برطرف مي سازد و حاصل محبتي است که نسبت به اهل بيت حاصل مي شود. همدلي و هماهنگي روحي با ائمه ايجاب مي کند که در شادي آنان شاد و در غمشان محزون باشيم. اين نشانه شيعه است که « يفرحون بفرحنا و يحزنون لحزننا...»(2). قلبي که مهر حسين را داشته باشد، بي شک به ياد مظلوميت و شهادت او مي گريد. اشک، زبان دل و شاهد عشق است.
گريستن در سوگ شهداي کربلا، تجديد بيعت با عاشورا و فرهنگ شهادت و تغذيه ي فکري و روحي با اين مکتب است و اشک ريختن، نوعي
امضا کردن پيمان و قرارداد مودت با سيدالشهداست. ائمه شيعه، گريستن بر مظلوميت اهل بيت و عزاي حسيني را تأکيد کرده و شهادت اشک را بر صداقت عشق، پذيرفته اند. امام صادق فرموده است:«نزد هرکس که ما ياد شويم و چشمانش اشک آلود شود، حتي اگر به اندازه ي بال مگسي باشد، خداوند گناهانش را مي بخشايد، هرچند چون کف دريا فراوان باشد».(3)
دستور امامان به گريستن بر امام حسين بسيار اکيد است؛ ضمن اينکه اين همه فضيلت که براي گريه بر حسين بيان شده است و بيان اين موضوع که اشک چشم، آتش دوزخ را فرو مي نشاند و غمگين شدن در سوگ شهيدان کربلا ايمني از عذاب است، در صورتي است که گناه و فسق و آلودگي انسان در حدي نباشد که مانع رسيدن اين فيض الهي گردد.

حماسه ي حسيني و تأثير آن بر انقلاب اسلامي ايران(1)

نويسنده:عليرضاجعفرزاده(*)
مقدمه
 حادثه عاشورا، بي شک از عظيم ترين رخدادهايي بود که در تاريخ بشري موجي عظيم پديد آورد و مسلمانان و غيرمسلمانان را با ارزش هاي متعالي و مفهوم حيات هدفدار آشنا ساخت و انگيزه هاي مبارزه براي حفظ کرامت انسان و نفي سلطه ي ستم را در انسان ها ايجاد يا تقويت نمود. هر اندازه که مسلمانان و انسان هاي حق طلب با درس هاي نهفته در آن حرکت خونين و عميق آشناتر شده، از آن بهره برده اند، به همان ميزان عزتمند و بزرگوار زيسته و پايه هاي حکومت طاغوت ها را لرزانده اند. درس هايي که از عاشورا
مي توان گرفت، در سخنان امام حسين و يارانش، عملکرد و روحيات آنان، تأثير آن واقعه در فکر و زندگي مسلمانان و ماندگاري آن حماسه و آثارش در طول زمان نهفته است و کسي که به دقت در مجموعه اين واقعه بنگرد، با اين درس ها آشنا مي شود.
با نگاه جستجوگرانه از صفحات رنگين محرم و عاشوراي خونين حسين تا سال 1341 و 1342 و عاشوراي آن سال که به قيام 15 خرداد ماه منتهي شد و در نهايت 22 بهمن ماه سال 1357 که پرچم تشنه ي اسلام سيراب از اتحاد و دفاع و شهادت شد، رد پاي حسين را مي يابيم که آکنده از بوي احياي اسلام است و راهبري راستين چون خميني را که مفهوم زيباي ثقلين محمد را دريافته و تنهاي تنها، براي اسلامي که اسير و زخمي دست هاي آلوده بيگانه و آشناهاي اسير هواهاي نفساني، قدم در جاي پاي حسين مي نهد و تنها با شعار « واعتصموا بحبل الله جميعاً و لا تفرقوا»(1)تاريخ را مي شکافد و انديشه والاي فدا شدن براي اسلام را مي افرازد... .

كربلا از منظر انديشمندان جهان

حسين عليه السلام از نظر مسيو ماربين آلماني
مسيو ماربين آلماني درباره امام حسين عليه السلام و علل قيام آن حضرت و نتايج حاصله از آن چنين مي نويسد: " حسين بن علي سلام الله عليه نبيره محمد سلام الله عليها كه از دختر محبوبه اش فاطمه سلام الله عليها متولد شده، تنها كسي است كه در چهارده قرن در برابر حكومت جور و ظلم قد علم كرد، اخلاق و صفاتي كه در دوران حكومت عرب پسنديده و قابل احترام بود، در فرزند مولاي متقيان مشاهده مي شد.
حسين شجاعت و دلاوري را از پدر خود به ارث برده بود، به دستورات و احكام اسلام تسلط كاملي داشت، درسخاوت و نيكوكاري نظير نداشت، در نطق و بيان زبردست بود و همه را مجذوب بيانات خود مي ساخت، مسلمانان جهان عقيده و ارادت زائدالوصفي به حسين عليه السلام دارند و هر ساله در ماه معيني( منظور ماه محرم است) براي او عزاداري مي كنند. كتب بسياري از فضائل و مناقب حسين عليه السلام توسط مسلمانان نوشته شده و از ملكات حسنه و سجاياي پسنديده او گفتگو مي شود، موضوعي را كه نمي توان ناديده گرفت، اين است كه حسين عليه السلام اول شخص سياستمداري بود كه تا به امروز احدي چنين سياست مؤثري اختيار ننموده است.

چهره ي بي زوال خورشيد عاشورا

اگر چه درباب محرم و عاشورا و آثار اين پديده ي عظيم صحبتهاي زيادي و افادات ارزشمندي شده است. لکن هر چه زمان پيش ميرود. چهره ي بي زوال اين خورشيد منوّر، که مي شود به خورشيد شهادت، خورشيد جهاد مظلومانه و غريبانه، تعبير کرد و به وسيله ي حسين بن علي عليه السلام و يارانش برافروخته شد. بيشترآشکار مي گردد و برکات عاشورا بيشتر معلوم مي شود. ازهمان روز اوّلي که اين حادثه اتفاق افتاد. تأثيرات بنياني اين حادثه بتدريج معلوم شد. ازهمان روزها عده اي احساس کردند که وظايفي دارند. ماجراي توابين، قضاياي مبارزات طولاني بني هاشم و بني الحسن (عليهم الصلوة و السّلام) پيش آمد، حتي نهضت بني عباس که عليه بني اميه در اواسط قرن دوم هجري به پا خواستند و دعاتي را به همه اطراف عالم اسلام آن روز، بخصوص به مناطق شرق ايران، خراسان و غيره فرستادند و زمينه را براي ازاله حکومت ظالم و مستکبر نژاد پرست اموي فراهم کردند. حتي نهضت عباسي ها هم که بالاخره موفق شد. با نام حسين بن علي عليه السلام شروع شد. تاريخ را مطالعه کنيد. مشاهده خواهيد کرد که دعات بني عباس وقتي در اطراف عالم اسلام مي رفتند. از خون حسين بن علي عليه السلام و شهادت آن بزرگوار و انتقام خون فرزند پيغمبر و جگر گوشه فاطمه زهرا (عليهم السّلام) مايه مي گرفتند. تا بتوانند تبليغات خود را به راه بيندازند. مردم هم قبول مي کردند. حتي لباس سياهي که شعار و لباس عزاي امام حسين انتخاب شد در ابتدا اين لباس سياه به مناسبت عزاي امام حسين انتخاب شد و آن چنان که در ذهنم هست. مي گفتند هذا حدادُ آل محمّد (صلي الله عليه و اله ) اين لباس عزاي ذريه ي پيغمبر است. بني عباس، اين چنين شروع کردند و آن تحوّل را به راه انداختند. البته خود آنان نيز منحرف شدند و دنباله ي کار بني اميه را پيش بردند. اينها تأثيرات عاشورايي است. در طول زمان هم همين گونه بوده است. آنچه در زمان ما اتفاق افتاد. از همه ي اينها بالاتر بود. يعني در عصر تسلط ظلم و کفر و الحاد بر سرتاسر عالم، درعصري که عدالت، خلاف قانون، و ظلم در سطح بين المللي، قانون شده است. . . .

****همه دار و ندارم بنویسید حسین...****
****ویژه نامه محرم حسینی****

راز نهفته در عاشورا بيدار کردن وجدان مردم

اين سؤال، تاريخي يا انساني است؛ و جاي طرحش همين جاست. در زندگي حسين بن علي عليه السلام، يک نقطه ي برجسته، مثل قله اي که همه ي دامنه ها را تحت الشّعاع خود قرار مي دهد، وجود دارد؛ و آن، عاشوراست. درزندگي امام حسين عليه السلام، آن قدر حوادث و مطالب و تاريخ و گفته ها و احاديث وجود دارد، که اگر حادثه ي کربلا هم نمي بود، زندگي آن بزرگوار مثل زندگي هر يک از ائمّه ي ديگر، منبع حِکَم و آثار و روايات و احاديث بود. اما قضيه ي عاشورا آن قدر مهم است که شما از زندگي آن بزرگوار، کمتر چيز و نشانه ديگري را به خاطر مي آوريد. قضيه ي عاشورا هم آن قدر مهم است که به زبان اين زيارتي که امروز -روز سوم- وارد است، يا اين دعايي که امروز وارد است، درباره حسين بن علي عليه السلام، چنين آمده است که «بکته السماء و من عليها » يا «و من فيها »«و الارض و من عليها و لما يطأ لابتيها ». هنوز پا به اين جهان نگذارده، آسمان و زمين بر حسين عليه السلام، گريستند. قضيه اين قدر حايز اهميت است. يعني ماجراي عاشورا و شهادت بزرگي که در تاريخ بي نظير است، در آن روز اتفاق افتاد. اين، جرياني بود که چشمها به آن بود. به راستي اين چه قضيه اي بود که از پيش تقدير شده بود؟«المدعوّ لشهادته قبل استهلاله و ولادته. »قبل از اينکه حسين بن علي عليه السلام، چهره بنمايد، با شهادت، ناميده و خوانده مي شد. به نظر مي رسد که در اينجا رازي وجود دارد، که براي ما آموزنده است.