پیروان هندوئیسم مانند دیگر ادیان در اصل قیام نجات بخش انسان ها هیچ تردیدى روا نمى دارند و در کتاب هاى گوناگون خود با صراحت از آن سخن به میان مى آورند. در کتاب جوک – یکى از کتب هندیان – در رابطه با ویژگى هاى مصلح چنین آمده است: “سر انجام دنیا به کسى برمى گردد که خدا را دوست دارد و از بندگان خاص او باشد و نام او فرخنده و خجسته باشد. (۲) “ و در جاى دیگر “شاکمونى ” پیامبر هندوها در کتاب خود نسبت منجى را به سید خلایق مى رساند و ثمره قیام وى را خاطر نشان مى سازد: “پادشاهى دنیا به فرزند سید خلایق دو جهان کشن بزرگوار تمام شود. او کسى باشد که بر کوه هاى مشرق و مغرب دنیا حکم براند و بر ابرها سوار شود و دین خدا یک دین شود و دین خدا زنده گردد. (۳) “ یا آن که هدایت انسان ها را از ویژگى حکومت وى دانسته و در کتاب “دداتک ” این گونه مى آورد: “دست حق در آید و جانشین آخر ممتاطا ظهور کند و مشرق و مغرب عالم را بگیرد و همه جا خلایق را هدایت کند. (۴) “ اما جالب آن جا است که هندوئیسم اگر چه به رفق، مدارا، فردگرایى و گریز از اجتماع مشهور است، اما در رابطه با قیام آخر الزمان، از واژه هایى همچون شمشیر، هلاکت شریران و… سود مى برد. هندوها رهبر آخرالزمان را با نام کلکى و یکى از جلوه هاى دهگانه خداى حفظ کننده (ویشنو (Vishnu مى دانند و وى را این گونه ترسیم مى کنند: “این مظهر ویشنو در انقضاى کلى یا عصر آهن سوار بر اسبى سفید، در حالى که شمشیر برهنه درخشانى به صورت ستاره دنباله دار در دست دارد، ظاهر مى شود و شریران را هلاک مى سازد و خلقت را از نو تجدید و پاکى را رجعت مى دهد. این مظهر دهم در انتهاى عالم ظهور خواهد کرد. (۵)” اما آنچه مهم است آن است که هندوئیسم به همین میزان پیشگویى بسنده کرده، به هیچ عنوان در صدد مغلوب سازى اندیشه هاى رقیب برنیامده، از هندوئیسم یک اندیشه غالب و پیروز نمى سازد و آن را به صورت دینى جهان شمول که طاقت بر دوش کشیدن حکومت جهانى را دارد، معرفى نمى کند.

برگرفته شده از سایت تبیان

تنظیم و تدوین سایت ویکی مگز

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: