تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
2. زیارت مخصوصه در روز اربعین
یکی از مهمترین علل جایگاه ویژه اربعین در میان شیعیان، همین روایت امام حسن عسکری علیه السلام بر فضیلت این روز است که زیارت مخصوص امام حسین علیه السلام در روز اربعین را یکی از نشانه های شیعه بودن مطرح کردند.
تهذیب: از حضرت ابى محمد حسن بن على عسكرى علیه السّلام، روایت است كه فرمود: نشانههاى مؤمن پنج چیز است: پنجاه و یك ركعت نماز، زیارت اربعین، انگشترى در دست راست كردن، پیشانى به خاك مالیدن، و با صداى بلند بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ* گفتن. (1)
مأثور از امام و روایت شده چنین كاین پنج خصلت است علامت بمؤمنین
اول نماز پنچه و یك ركعت و دوم انـگـشـتــر عقـیـق نـمـودن یـد یـمـیـن
سـوم بلند گفتن بسم اللَّه صلاة چهـارم بـخـاك بهـر خـــدا سـودن جـبین
پنجم كه حق نصیب كند جمله مرد و زن بـوسـیـدن مزار حسـیـــن روز اربـــعـیــن (2)
بخاطر همین بسیاری از شیعیان از اقصا نقاط جهان سعی دارند در اربعین خود را به قبر امامشان در کربلا برسانند و آنهایی هم که شرائط سفر ندارند آرزوی چنین زیارتی در دل دارند.
ائمه علیهم السلام برای ادامه این مسیر و از یاد نرفتن قیام خونین کربلا این روز را بزرگ شمرده و از اولین زائر حسینی یعنی جابر بن عبدالله انصاری - که در اولین اربعین خود را به قبر شهدای کربلا رساند - تجلیل کردند. و کم کم روایات بسیاری در زمینه ثواب زیارت امام حسین علیه السلام در روزهای خاص و در تمام طول سال نقل شد
3. عظمت مصیبت شهادت امام حسین صلوات الله علیه
اما چرا در بین ائمه علهم السلام به زیارت امام حسین علیه السلام تأکید شده و باز در بین زیارات در طول سال زیارت اربعین جایگاه ویژه ای پیدا کرده است؟ باید گفت: به علت شدت مصیبت شهادت امام حسین علیه السلام که مصیبةً ما أعظمها و أعظم رزیتها فی الإسلام مصیبتی بوده که نه سابقه ای داشته و نه لاحقه ای. بنابراین فرق این مصیبت با مصائب دیگر روشن است همانگونه که امام مجتبی علیه السلام به برادرش فرمود: لَا یَوْمَ كَیَوْمِكَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّه. (3) از طرفی قیام امام حسین صلوات الله علیه باید زنده می ماند تا خون مبارکش هدر نرود و لذا تمام تلاش ائمه بر آن بود که به نحوی یاد حضرت سیدالشهداء بر سر زبانها باشد.
در این راه حتی از ابزار گریه و عزاداری به نحو احسن استفاده بردند. گریه های امام سجاد علیه السلام شاهد بر این مدعی است. و این که یکی از راههای زنده ماندن یاد و هدف قیام امام حسین(علیه السلام) زیارت حضرت است چه از دور و چه از نزدیک.
و اما چرا اربعین؟ زیرا اولین زیارت در روز اربعین صورت گرفت. البته قبل از آن هم بطور مخفیانه زیارت محقق شده بود اما بصورت آشکارا و رسمی ظاهرا این اولین زیارت بوده است. به عنوان نمونه گزارش زیارت شهدای کربلا قبل از دفن شدن که توسط ابن نما تاریخ نویس قرن نهم در کتابش مثیر الأحزان ذکر شده آورده می شود:
و رویت إلى ابن عائشة قال مر سلیمان بن قتة العدوی مولى بنی تمیم بكربلاء بعد قتل الحسین ع بثلاث فنظر إلى مصارعهم فاتكأ على فرس له عربیة و أنشأ-
| مررت على أبیات آل محمد |
| فلم أرها أمثالها یوم حلت |
| أ لم تر أن الشمس أضحت مریضة |
| لفقد حسین و البلاد اقشعرت |
| و كانــوا رجـاء ثم أضـحوا رزیــــة |
| لقد عظمت تلك الرزایا و جلت (4) |
آوردهاند كه «سلیمان عدوى» در سومین روز شهادت حسین علیه السلام و یاران فداكارش بر كربلا گذر كرد و پس از تماشاى آن پیكرهاى به خون خفته و گلهاى پرپر شده مرثیهاى جانسوز بدین مضمون سرود:
مررت على أبیات آل محمّد فلم ارها امثالها یوم حلّت
بر خانهها و سراپرده خاندان محمد صلى الله علیه و آله گذر كردم و آنها را بسان روزگار پر افتخار
پیامبر آباد و آزاد و در امنیت و آرامش ندیدم.
مگر نمىنگرى كه خورشید جهان افروز در سوگ امام حسین علیه السلام و یارانش رنگ پریده و بیمار است، و زمین و زمان از این سوگ سهمگین به لرزه در آمده و دگرگون شده است.
فرزندان ارجمند پیامبر همواره مایه امید و پناهگاه مردم بودند، اما اینك فاجعه و مصیبتى بر آنان رفته است كه از همه مصیبتها اندوهبارتر است.(5)
بنابراین ائمه علیهم السلام برای ادامه این مسیر و از یاد نرفتن قیام خونین کربلا این روز را بزرگ شمرده و از اولین زائر حسینی یعنی جابر بن عبدالله انصاری - که در اولین اربعین خود را به قبر شهدای کربلا رساند - تجلیل کردند. و کم کم روایات بسیاری در زمینه ثواب زیارت امام حسین علیه السلام در روزهای خاص و در تمام طول سال نقل شد. (6) در پایان به ذکر یک روایت اکتفا می شود:
حسن بن على بن فضّال، از ابو ایّوب خزّاز، از محمّد بن مسلم، از امام ابو جعفر محمّد بن علی علیهماالسلام روایت كرده است كه فرمود: شیعه ما را به زیارت حسین بن علی علیه السلام امر كنید، زیرا كه زیارت او ویرانى و غرق و آتشسوزى و خورده شدن توسط درندگان را دفع میكند، و زیارت او بر كسى كه به امامت حسین از جانب خداى عز و جل معترف باشد فرض است. (7)
پی نوشت ها:
1. درر الأخبار با ترجمه، سید مهدى و سید على رضا حجازى و محمد عیدى خسروشاهى، ص : 693
2.گنج حكمت یا احادیث منظوم، باقرى بیدهندى ص: 283
3. أمالی الصدوق، شیخ صدوق ، المجلس الرابع و العشرون، ص 116
4. مثیر الأحزان، ابن نما حلى، ص: 111
5.در سوگ امیر آزادى-گویاترین تاریخ كربلا، على كرمى، ص 364 و 365
6. رجوع شود به کامل الزیارات ابن قولویه، وسائل الشیعه و مستدرک الوسائل و نیز بحار الانوار
7.من لا یحضره الفقیه- ترجمه غفارى، ج3، ص: 494
نظرات شما عزیزان:
