در مقاله پیشین خواندید... یک راه خوب این است که با یک نفر در مورد مسئله ات صحبت کنی. مامان، بابا، یکی از آشناها، معلم، یا مشاور مدرسه می توانند به تو کمک کنند؛ به خصوص اگر کسی تو را در مدرسه اذیت کرده باشد، یا به تو آسیب رسانده باشد، مهم است که این مسئله را با یکی از این افراد در میان بگذاری. یک راه خوب دیگر این است که احساست را نسبت به مدرسه، در دفتر یادداشت روزانه ات بنویسی. این یک راه خوب است که اجازه بدهی احساساتی که درونت جمع شده اند، بیرون بریزند. یادت باشد که تو مجبور نیستی نوشته هایت را به کسی نشان بدهی. اگر احساس بدی داشتی و نمی توانستی درس های مدرسه را تحمل کنی، می توانی از معلم یا مشاور مدرسه ات کمک بخواهی. معلم ها انتظار دارند که تو مشکلاتت را درباره درس هایت با آن ها در میان بگذاری. اگر احساس کردی که در همه درس ها مشکل داری، می توانی از مشاور مدرسه کمک بخواهی. او به تو کمک می کند مشکلاتت را دسته بندی کنی. سعی کن اجازه ندهی مشکلاتت زیاد طول بکشند. جبران عقب افتادگی در یک درس، راحت تر از جبران عقب افتادگی در همه کتاب است. دفعه بعدی که احساس بدی نسبت به مدرسه پیدا کردی، این راه ها را امتحان کن: مثلاً اگر یادت بماند که تکالیف مدرسه ات را انجام بدهی، آیا باز هم موقعی که معلم تو را پای تخته می برد، هول می شوی؟ می توانی راهی پیدا کنی تا علاقه ها و توانایی هایت را نشان بدهی؟ اگر یک دوست تازه پیدا کنی، کمتر احساس تنهایی می کنی. چه کارهایی می توانی بکنی تا دوست های تازه ای پیدا کنی؟ البته شاید نتوانی همه چیزهایی را که دوست نداری تغییر بدهی، اما همین مقدار تغییر هم خیلی خوب است. تو بهتر است روی چیزهایی که می توانی تغییرشان بدهی متمرکز شوی. این جوری شاید بتوانی با آرامش به مدرسه برگردی. منبع: روزنامه رسالتمدرسه را دوست ندارد!(2)
احساس بهتری درباره مدرسه داشته باشیم!