تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
پیـــام های آسمــانی
جزء دوم
(برگرفته از تفسیر نور)
1.وَ لِكُلٍ وِجْهَةٌ هُوَ مُوَلِّيهَا فَاسْتَبِقُواْ الْخَيرْاتِ أَيْنَ مَا تَكُونُواْ يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعًا ...
هر كسى را جانبى است كه بدان روى می آورد.
پس در نيكى كردن بر يكديگر سبقت گيريد. هر جا كه باشيد
خدا شما را حاضر می آورد، كه او بر هر كارى تواناست.
به جاى رقابت و سبقت در امور مادّى، بايد در كارهاى
خير از ديگران سبقت گرفت.
«اسْتَبِقُوا الْخَيْراتِ»
( بقره، 148)
2.فَاذْكُرُونىِ أَذْكُرْكُمْ وَ اشْكُرُواْ لىِ وَ لَا تَكْفُرون
پس مرا ياد كنيد تا شما را ياد كنم، و براى من شكر كنيد و كفران نورزيد.
خداوند، به انسان شخصيّت می بخشد و مقام انسان را تا جايى
بالا می بردكه می فرماید:
تو ياد من باش، تا من هم ياد تو باشم.
«فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ»
(بقره، 152)
3.الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِيبَةٌ قَالُواْ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ
(صابران) كسانى هستند كه هر گاه مصيبتى به آنها رسد، مى گويند:
ما از آنِ خدا هستيم و به سوى او باز مى گرديم.
ريشه ى صبر، ايمان به خداوند، معاد و اميد به دريافت پاداش است.
«الصَّابِرِينَ الَّذِينَ»
«قالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ»
(بقره، 156)
4.خَالِدِينَ فِيهَا لَا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَ لَا هُمْ يُنظَرُونَ
(آنان براى) هميشه در آن (لعنت و دورى از رحمت پروردگار)
باقى مى مانند، نه از عذابِ آنان كاسته مى شود
و نه مهلت داده مى شوند.
تخفيف كيفر يا تأخير آن، مربوط به دنياست.
در قيامت نه تخفيف است و نه تأخير.
«لا يُخَفَّفُ»
«لا هُمْ يُنْظَرُونَ»
( بقره، 162)
5.إِنَّمَا يَأْمُرُكُم بِالسُّوءِ وَ الْفَحْشَاءِ وَ أَن تَقُولُواْ عَلىَ اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ
همانا (شيطان)، شما را فقط به بدى و زشتى فرمان مى دهد
و اينكه بر خداوند چيزهايى بگوييد كه به آن آگاه نيستيد.
شيطان، هم دستور به گناه مى دهد، هم راه توجيه آن را نشان مى دهد.
فرمان به سوء و فحشا، همان دستور به گناه و فرمان افترا بستن به خدا،
دستور به توجيه گناه است.
«يَأْمُرُكُمْ»
«وَ أَنْ تَقُولُوا»
( بقره، 169)
6. وَ قَاتِلُواْ فىِ سَبِيلِ اللَّهِ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَكُمْ وَ لَا تَعْتَدُواْ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ
و در راه خدا با كسانى كه با شما مى جنگند، بجنگيد
ولى از حدّ تجاوز نكنيد، كه خداوند تجاوزكاران
را دوست نمى دارد.
حتّى در جنگ بايد عدالت و حقّ رعايت شود.
«قاتِلُوا» «لا تَعْتَدُوا»
بارها قرآن با جمله ى «لا تَعْتَدُوا»
سفارش كرده كه در انجام هر فرمانى از حدود
و مرزها تجاوز نشود.
( بقره، 190)
7.ثُمَّ أَفِيضُواْ مِنْ حَيْثُ أَفَاضَ النَّاسُ وَ اسْتَغْفِرُواْ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ
سپس از همانجا كه مردم كوچ مى كنند، كوچ كنيد
و از خداوند طلب آمرزش نماييد كه خداوند آمرزنده ى مهربان است.
هرگز مأيوس نشويم، گذشته ها هر چه باشد استغفار چاره ساز است.
زيرا او غفور و رحيم است.
«وَ اسْتَغْفِرُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ»
(بقره، 199)
8. وَ مِنْهُم مَّن يَقُولُ رَبَّنَا ءَاتِنَا فىِ الدُّنْيَا حَسَنَةً وَ فىِ الاَخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنَا عَذَابَ النَّار
(اما) بعضى از مردم مى گويند: پروردگارا! در دنيا به ما نيكى عطا كن
و در آخرت نيز نيكى مرحمت فرما و ما را از عذاب آتش نگهدار.
دنيا و آخرت با هم منافاتى ندارند،
به شرط آنكه انسان به دنبال حسنه و نيكى باشد.
«فِي الدُّنْيا حَسَنَةً وَ فِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً»
( بقره، 201)
9 . وَ مِنَ النَّاسِ مَن يَشْرِى نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ
و از مردم كسى است كه براى كسب خشنودى خدا،
جان خود را مى فروشد و خداوند نسبت به بندگان مهربان است.
بزرگترين سود آن است كه انسان بهترين متاع را كه جان اوست
به خالق خود بفروشد، آن هم نه براى بهشت و يا نجات از دوزخ،
بلكه فقط براى كسب رضاى او.
«ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ»
( بقره، 207)
10.مَّن ذَا الَّذِى يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَيُضَاعِفَهُ لَهُ أَضْعَافًا كَثِيرَةً
وَ اللَّهُ يَقْبِضُ وَ يَبْصُطُ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُون
كيست كه به خداوند وام دهد، وامى نيكو تا خداوند آن را براى او
چندين برابر بيافزايد و خداوند (روزى بندگان را) محدود و گسترده
مى سازد، و به سوى او بازگردانده مى شويد.
اگر ما گشايش و تنگ دستى را به دست خدا بدانيم، راحت انفاق مى كنيم.
«وَ اللَّهُ يَقْبِضُ وَ يَبْصُطُ» كمك به خلق خدا، كمك به خداست.
«يُقْرِضُ اللَّهَ» به جاى «يقرض الناس»
(بقره، 245)
نظرات شما عزیزان:
