ندای وحی

فراریان قیامت

از امیرمؤ منان علی علیه السلام پرسیدند : مراد از آیه شریفه (2) :

یَومَ یَفِرُّ المَرءُ مِن اَخیهِ وَ اُمِّهِ وَ اَبیهِ وَ صاحِبَتِهِ وَ بَنیهِ چه کسانی هستند ؟

حضرت فرمود : کسی که در فردای قیامت از برادرش فرار می کندقابیل است که از هابیل می گریزد .

کسی که از مادرش می گریزد موسی است . (3)

کسی که از پدرش (4) می گریزد ابراهیم است .

کسی که از همسرش فرار می کند لوط است .

کسی که از پسرش می گریزد نوح (5) است .

البته این به عنوان بیان یکی از مصادیق است و مفهوم آیه اختصاص به این مورد ندارد .

وصیت سگ

گویند : سگ گله ای بمرد . چون صاحبش خیلی آن را دوست داشت ، او را در یکی از مقابر مسلمین دفن کرد . خبر به قاضی شهر رسید . دستور داد او را احضار کنند و بسوزانند . زیرا او سگ خود را در قبرستان مسلمانان بخاک سپرده

است . وقتی او را دستگیر کردند ، و نزد قاضی آوردند ، گفت : ای قاضی ، این سگ وصیتی کرده که می خواهم به شما عرض کنم تا بر ذمه من چیزی باقی نماند .

قاضی پرسید : وصیت چیست ؟

آن مرد گفت : هنگامی که سگ در حال موت بود به او اشاره کردم که همه این گوسفندان از آن تو است . پس وصیت کن که آنها را به چه کسی بدهم .

سگ به خانه شما که قاضی شهر هستید اشاره کرد . اینک گله گوسفندان حاضر و آماده ،

و در اختیار شما است .

قاضی با تاءثر و تاءسف گفت : علت فوت مرحوم سگ چه بود ؟ آیا به چیز دیگری وصیت نکرد ؟ خداوند به نعمات اخروی بر او منت نهد و تو نیز به سلامت برو . چنانچه آن مرحوم وصایای دیگری داشت ما را آگاه گردان تابه آن عمل کنیم .

به این ترتیب چوپان از مرگ نجات یافت (6) .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: