ندای وحی

میلاد گل به فصل بهـاران خجسته بــاد
آواز دلنــــواز هـــزاران، خجستـه بــاد

در گلشن همیشه گل‏ افشـان سرمـــدی‏
رقص نسیم و جوش بهاران خجستـه بـاد

سر زد ز آسمان یقیـن کــــوکب رضـــا
این مژده بر شکسته حصاران خجسته باد

شـــد جلوه ‏­گر ز مشرق جان آفتاب عشق‏
باران نــــور، در شب یاران خجسته بــاد

سیراب شـــد کویر دل از چشمه ‏­سار نـور
بردشت تشنه، ریــزش باران خجسته بـاد

بشکفته بر لبان ظفــر، غنچه ‏های فجـــر
ای میــر عشق، فتح سواران خجسته بـاد

شـب را شکست جـاده ­ی شبگیـــر آفتاب‏
گلبانگ نوش نوش خمــاران خجسته بـاد

میلاد مهـــــر هشتم دین، حجت خـــدا
بر پیر پرخروش جمـــــاران خجسته بـاد

 

شب است و منادى ندا مى كند
مريدان حق را صدا مى كند

كه امشب در رحمت خويش را
خدا بر رخ خلق وا مى كند

ز خمخانه شب شراباً طهورا
به پيمانه انّما مى كند

ز رحمت به موسى بن جعفر خدا
گران هديه اى را عطا مى كند

به نجمه عطا كرده حق آيتى
كه حق را ز باطل جدا مى كند

قدم زد على بن موسى به عالم
كه عالم بر او اقتدا مى كند

به شمس الضحى داده شمس الشموسى
كز او شمس كسب ضيا مى كند

درخشيد رخشنده مهرى كه مهرش
مس قلب ما را طلا مى كند

چو جدّش ز رفعت برد گوى سبقت
كه صبر بلا در قضا مى كند

ز نام على نام او گشته مشتق
كه توصيف او هل اتى مى كند

بود عصمت فاطمى را دُر ناب
كه شرم از رخ او حيا مى كند

بود او حَسَن را علمدار صلحى
كه پاينده دين خدا مى كند

اگر اژدها كرد موسى عصا را
رضا اين عمل بى عصا مى كند

كند زنده در پرده تصوير شيران
ببين پور موسى چه ها مى كند

اگر آهويى را به دامى ببيند
ز دام بلايش رها مى كند

بود او طبيبى كه بى نسخه درمان
ز ما دردها را دوا مى كند

چو بابش بود مظهر جود و بخشش
كه حاجات ما را روا مى كند

ز بس كه رئوف است از ما خدا را
ز فرط رضايش رضا مى كند

رسول خدا را بود پاره تن
كه وصفش رسول خدا مى كند

خدا را زيارت كند هر كه او را
زيارت به صدق و صفا مى كند

به ديدار قبرش رود هر كه يك بار
تلافى آن را سه جا مى كند

 

 

در بنـــد هواییــم، یــا ضامــن آهـو!

در فتنــه رهـاییم، یا ضامــن آهـــو!

بی ­تـــاب و شکیبیم، تنهــا و غریبیـم

بی سقف و ســراییم، یا ضامن آهـــو!

عریانی پاییـــز، خامــوشی پــــرهیز

بی برگ و نواییم، یا ضـــامن آهــــو!

سرگشته ‌تر از عمــر، برگشته ‌تر از بخت

جویــای وفاییم، یـا ضامــن آهـــــو!

آلـــوده‌ ی بـــدنام، فرســـوده ‌ی ایــام

با خـــود به جفاییم، یا ضـامن آهـــو!

آلــــوده مبــــادا، فرســــوده مبــادا

ایـــن گــونه که ماییم، یا ضامـن آهو!

پوچیم و کم از هیچ، هیچیم و کم از پوچ

جز نــام نشــاییم، یــا ضامــن آهـــو!

ننگینــی نامیــم، سنگینـــی ننگیـــم

در رنـــج و عناییــم، یا ضــامن آهــو!

بی­رد و نشانیــم، از دیـــده نهـانیــــم

امـــواج صداییـــم، یا ضــامن آهـــو!

صیــــد شب و روزیم، پابنــد هنوزیـم

در چنـــگ فناییم، یا ضـــامن آهـــو!

چندی­است به تشویش، با چیستی خویش

در چـــون و چراییم، یا ضــامن آهــو!

با دامنـــی اندوه، خامـــوش‌ تر از کـوه

فریـــاد رساییم، یا ضـــامن آهـــــو!

مجبــــور مخیّر، ابـــــــــداع مکـرر

تقــــــدیر قضاییم، یا ضـــامن آهـو!

افتاده به عصیان، تـــن داده به کـفران

آلــــــوده‌رداییم، یـا ضامــن آهـــو!

حیـران شده ‌ی رنج، طـوفان‌زده ‌‌ی درد

دریــــــای بکاییم، یا ضامن آهـــو!

تو گنـــــــج نهانـی، ما رنج عناییـم

بنگـــــر به کجاییم، یا ضامن آهــو!

با رنــج پیاپی، در معرکـــــــه ‌ی ری

بی قــدر و بهاییم، یا ضامن آهـــــو!

نه طالع مسعود، نه بانگ خـوش عـود

زنـــدانی ناییــم، یا ضامن آهـــــو!

در غربت یمـگان، در محبس شــروان

زنجیر بــه پاییـــم، یا ضامن آهـــو!

رانـده ز نیستان، مانـــده ز میستــان

تا از تــو جداییـم، یا ضــامن آهـــو!

ســودای ضـرر ما، کالای هـــــدر ما

اوقـــــات هباییــم، یا ضامن آهـــو!

دل ‌خسته و رستــه، از هر چه گسسته

خواهــان شماییم، یا ضامـن آهــــو!

روزی بطلب تـا، یک شب به تمنـــــا

نزد تــــو بیاییم، یــا ضامـن آهـــو!

در صحن و سرایت، ایـــوان طــلایت

بالی بگشاییـــم، یا ضــامن آهــــو!

با ما کــــرم تــو، ما در حــــرم تو

ایمن ز بلاییم، یــا ضــامن آهــــو!

چشم از تو نگیریم، جـــز تو نپذیریم

اصـــرار گداییم، یـــا ضامن آهـــو!

در حسرت کویت، بـــا حیـرت رویت

آیینه‌لقـــاییم، یـــا ضـــامن آهــو!

مشتاق زیارت، تـــا جبــهه‌ ی طاعت

بر خاک تو ساییم، یا ضامن آهــــو!

گو هر چه نباید، گو هر چــه ببایــد

در کــوی رضاییم، یا ضامن آهــــو!

آیـــا بپذیــری، مـــا را بپذیــــری؟

در خوف و رجــاییم، یا ضامن آهـــو!

مِهر است واگر قهر، شهد است واگر زهر

تسلیم شماییـــم، یا ضــــامن آهـــو!

فریـادرسی تـــــو، عیســی‌نفسی تــو

محتاج شفاییـــم، یــا ضـامن آهــــو!

هــر چنـد گنــه‌ کار، هـــر قدر سیه ‌کار

بی­ رنگ و ریاییــــم، یا ضامن آهــــو!

ما بنده ‌ی درگـــاه، در پیش تــــو، اما

در عشـــق خداییـــم، یا ضامن آهــو!

در رنـج و تباهی، وقتـــی تـــو بخواهی

آزاد و رهـــاییم، یـــا ضـــامن آهـــو!

ای چشمه‌ ی خورشیــد، مهر تو درخشید

در عیــن بقاییــم، یا ضـــامن آهــــو!

مــا همسفر شــــوق، فریادگـرشــــوق

آوای دراییــم، یــا ضــــامن آهـــــو!

همخانه‌ ی شبگیـــر، همسایــــه تأثیـر

پرواز دعاییـم، یــــا ضامـــن آهـــــو!

همراز بـــه خورشید، دمساز به ناهیـــد

در شـــور و نواییــم، یا ضـامن آهـــو!

هم ‌صحبت صبحیــم، هم ‌سـوی نسیمیم

هم‌ دوش صباییم، یـــا ضــامن آهـــو!

مــا خــــاک ره تــو، در بارگــه تـــو

گویــای ثناییــم، یــا ضــامن آهـــو!

سوگند الستیم، پیمــــان نشکستیـــم

در عهد «بلی»ییم، یــا ضــامن آهــو!

یــار ضعفا تـــو، خـود ضــامن ما تــو

مــا اهـل خطاییــم، یا ضــامن آهــو!

هم مسکنت مــــا، هــر مـرحمت تـو

مسکیـن غناییـم، یـــا ضامــن آهـــو!

از فقــــر سرودیــم، یـا فخــر نمودیـــم

فخــــر فقــراییـــم، یــا ضــامن آهــو!

نــــه نقــل فلاطون، نــه عقـل ارسطــو

جویـای هــــداییم، یــا ضـامن آهــــو!

هنگامه ‌ی وهــم آن، کجراهــه ‌ی فهم این

ما اهـــل ولاییـــم، یا ضامــن آهـــــو!

از گوهـــر پاکیــم، از کوثـــــر صافیــم

فرزنـــد نیاییــم، یـــا ضامــن آهـــــو!

چاووش شب رزم، ســـرجـــوش تب رزم

شــــوق شهــداییــــم ، یا ضامن آهــو!

ایمــان بــه تو داریـــم، یونــان بگذاریـم

تشــریک‌زداییــــم، یـا ضامن آهــــــو!

منشــور نشابــــور، ســــرسلسله‌ی نــور

با حکمت و راییــــم، یا ضامــن آهــــو!

تــــو راه مجسّـــم، گــــر راه بــه عالم

جــز تـــو بنماییـــم، یــا ضامن آهـــو!

تــا صــــور قیـامت، بـــا شــــور ندامت

شایـــان جزاییــــم، یــا ضامن آهــــو!

همراهــــی استـــاد آگـــاهی ‌مـــان داد

کز تــــو بسراییــــم، یا ضامن آهـــــو!

این بخت سهیل­است،کش سوی تومیل­است

در نــــــور و ضیاییــم، یـا ضامن آهـــو!

زین نظـــــم بدایع، ویـن اختــــر طالــع

اقبـــــال‌ هماییــــم، یا ضامـــن آهــــو!